خبرگزاری شبستان _ شیروان؛ تجربه مناطق توسعه یافته و نقش آفرینی نمایندگان مجلس آن ها نشان می دهد که تسلط نمایندگان در حوزه توسعه و برنامه ریزی و داشتن نگرش سیستمی و استراتژیک اندیشی و قدرت رایزنی و مذاکره می تواند به عنوان عوامل مهم در موفقیت آنان برای توسعه یافتگی مناطق محروم باشد.
یکی از موانع جدی برای اثربخشی عملکرد نمایندگان مناطق توسعه نیافته در مجلس را می توان نپرداختن به وظایف ذاتی نمایندگان، فعالیت های جزیره ای و تلاش انفرادی نمایندگان در حوزه اختیارات و وظایف آنان دانست.
کمبود نمایندگان توانمند و آشنا با اصول و مبانی توسعه و دارای تفکر استراتژیک در 9 دوره مجلس، از مهم ترین عوامل توسعه نیافتگی است. نگاهی اجمالی به ویژگی ها و عملکرد نمایندگان مناطق محروم نشان می دهد که جز موارد استثنا، هرگز افراد توانمند و آشنا با مبانی توسعه از این مناطق راهی مجلس نشده اند.
بیان این مطالب به معنای نادیده گرفتن توانمندی های فنی و حرفه ای برخی از نمایندگان پیشین و کنونی مردم این مناطق نیست. گاهی مردم به خطا چنین می اندیشند که یک مهندس بسیار خبره و مجرب یا یک پزشک بسیار خبره و مجرب یا یک روحانی بسیار مسلط به مبانی فقهی و شرعی، الزاما نماینده خوبی برای مردم در مجلس و قوه مقننه خواهد بود. در حالی که تجربه مناطق توسعه یافته و نقش آفرینی نمایندگان آن ها نشان می دهد که تبحر و تسلط نمایندگان درحوزه توسعه، برنامه ریزی و دارای نگرش سیستمی و استراتژیک اندیشی و قدرت رایزنی و مذاکره، عوامل مهمی در میزان موفقیت آنان برای توسعه یافتگی مناطق محروم بوده است.
از دیگر عوامل می توان به نبود انسجام و هماهنگی نهادینه بین تمامی نمایندگان استان اشاره کرد تا جایی که می توان مدعی شد؛ یکی از موانع جدی برای اثربخشی عملکرد نمایندگان مناطق توسعه نیافته در مجلس، فعالیت های جزیره ای و تلاش انفرادی نمایندگان در حوزه اختیارات و وظایف آنان بوده است. متاسفانه تلاش اثربخش و نهادینه شده ای برای هماهنگ کردن توانمندی ها و تلاش های مجمع نمایندگان استان ها انجام نمی گیرد و با وجود تشکل صوری مجمع نمایندگان استان، هیچ مکانیسم تعهدآوری برای تجمیع توان و تلاش تک تک نمایندگان استان ها طراحی نشده و غالبا فعالیت ها، انفرادی است و بخش کمی از کارهای آنان در قالب مجمع، تصمیم گیری می شود.
این تصمیمات هم غالبا روزمره و غیر استراتژیک است و دردآورتر اینکه رقابت های منفی، وظایف ذاتی نمایندگان را به حاشیه برده و اغلب اقدامات آنان، زمینه سازی برای رای آوردن جهت دوره بعد است و در عمل، این امر می تواند آنان را وارد بده بستان های نامعقول کرده و از انجام وظایف اصلی باز دارد.
غفلت از وظایف ذاتی سیاست گذاری و پرداختن به امور اجرایی، که جزو وظایف نمایندگان مجلس نیست و صرفا کار دولت و قوه مجریه است را می توان از دیگر موانع ناکارآمدی نقش نمایندگان مجلس دانست. آنچه مردم در عمل می بینند سرکشی های مکرر و غیر مفید نمایندگان از شهرها و روستاها و دخالت های مستمر و روزانه در امور اجرایی مدیران و سازمان های دولتی است در حالی که طبق قانون، هیچکدام از این کارها جزو وظایف ذاتی نمایندگان نیست و نمی توان این فعالیت ها را به عنوان وظیفه نظارتی نمایندگان محسوب کرد زیرا امر نظارت دارای مکانیسم های خاص خود است که اگر از مجرای قانونی اِعمال شود می تواند اثربخش باشد.
نظر شما