به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمان، ۱۳ جمادی الثانی، سالروز رحلت ام البنین علیهاالسلام به نام روز تکریم مادران و همسران شهدا نامگذاری شده است.
حضرت ام البنین از شخصیت هاى درخشان در تاریخ اسلام است و به خانواده اى منسوب است که در شجاعت و شهامت و پیکار، نظیر ندارند؛ چون امام على(ع) پس از رحلت حضرت زهرا(س) تصمیم به ازدواج گرفت، عقیل را فرا خواند و از او خواست براى او زنى از میان قبیله هاى معروف به شجاعت بیابد تا براى او جنگجویانى دلیر بزاید؛ از آن جا که عقیل در تبارشناسى زِبَردست بود، فاطمه دختر حِزام را برگزید و گفت که پدران وى از شجاع ترین، پایدارترین و قوى ترین عرب ها در پیکار هستند.
امّ البنین، شاعرى زبان آور و بزرگ بود. چهار پسرش را در رکاب امام حسین(ع) به کربلا فرستاد و در مرثیه آنان، در بقیع به گریه کردن و سرودن شعر نشست و مردم، گِرد مى آمدند و دردمندانه مى گریستند و بر زشتکارى هاى بنى امیه و رفتارهاى پست آنان، آگاه مى شدند و بدین گونه، توانست نداى فرزندانش و هدفشان را به مردم برساند.
امام صادق علیه السلام: بر حسین علیه السلام پنج سال گریسته شد. امّ جعفر کلابى (امّ البنین)، براى حسین علیه السلام مرثیه مى سرایید و مى گریست تا این که چشمانش نابینا شد. مروان، حاکم مدینه، به صورت ناشناس مى آمد و پشتِ در مى ایستاد و به گریه و مرثیه سرایى او گوش مى داد.(الأمالی للشجری: ج ۱ ص ۱۷۵)
ام البنین (س) مادر حضرت عباس (ع) یکی از مادران برجسته تاریخ است که زندگی او مالامال از عشق به ولایت و امامت بوده، این بانوی با فضیلت و آگاه به زمان خویش از جمله کسانی بود که از حریم حسینی دفاع می کرد و مجلس عزای شهید کربلا را برپا می داشت.
صفات و ویژگی های فردی ایشان شامل فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، شکیبایی، بصیرت و... او را به شایستگی در خانه امامت بانوی بانوان کرده بود. ام البنین (س) با معرفتی که به مقام اهل بیت (ع) داشت فرزندانی همچون حضرت ابوالفضل (ع) را در دامان خود پرورش داد که تا آخرین لحظات زندگی خویش دست از ولایت نکشیده اند؛ ویژگی هایی چون وفاداری، ادب، ولایت دوستی و ولایت پذیری، شجاعت، صبر، سخنوری و شاعری، علم و دانایی بخشی از فضایل ام البنین (س) است.
پایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه
نظر شما