به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، سومین روز جشنواره فیلم فجر را باید روز گرمتر شدن تنور جشنواره با نمایش فیلم «روز صفر» دانست؛ فیلمی که با متن و حاشیه اش در مرکز توجه رسانه ها قرار گرفت
«روز صفر» نخستین فیلم بلند سینمایی «سعید ملکان»، طراح چهره پردازی و تهیه کننده شناخته شده سینمای ایران است که خصوصا در سال های اخیر، فیلم های بسیاری در حوزه دفاع مقدس تولید کرده است. از این منظر کارگردانی و تهیه کنندگی روز صفر برای ملکان به معنای پا گذاشتن در مسیری تازه محسوب می شود.
فیلم البته از منظری دیگر هم قابل توجه است و آن نزدیک شدن به تصویر فیلم های قهرمان محور سینمای هالیوود است. گرچه ملکان پس از نمایش فیلم کاراکتر امیر جدیدی را واقعی دانست و نقش تخیل و رویکرد دراماتیک در فیلمنامه را اندک توصیف کرد و مسعود فراستی نیز با حضور غیرمنتظره اش در نشست رسانه ای، آن را نخستین فیلم اکشن ضدامنیتی ایرانی معرفی کرد.
به هر صورت ساخت فیلم روز صفر را باید نقطه آغاز تولید فیلم هایی از این دست دانست. آثاری مبتنی بر جلوه های میدانی و بصری قابل قبول که با موضوعات امنیتی و جاسوسی گره خورده اند. البته در این میان باید به این نکته نیز توجه کرد که ساخت چنین آثاری در ایران با نوعی دوگانگی همراه است چراکه این سینما نیازمند قهرمانی شکست ناپذیر و پایانی خوش است اما در سینمای ایران این رویکردها باید با واقعیت گره بخورد.
«ابر بارانش گرفته» دومین فیلم سومین روز سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر بود. فیلم تازه مجید برزگر که در عین قرار گرفتن در مسیر آثار پیشین او، به لحاظ مفهومی رویکردهای تازه ای را نمایان کرد.
آن ها که فیلم های برزگر را دیده اند، با کارکترهای عجیب و غریب داستان های او آشنا هستند؛ شخصیت هایی که در موقعیت های عادی رفتارهای غیرعادی از خود بروز می دهند.
«مجید برزگر» در نشست خبری ابر بارانش گرفته با تایید تاثیرپدیری اش از سینمای تارکوفسکی گفت: این کارگردان از فیلمسازان مورد علاقه من است اما این به معنای کپی برداری از آثار او نیست.
دیگر فیلم سومین روز جشنواره فیلم فجر «آبادان یازده شصت» بود. محصولی تازه از سازمان سینمایی اوج که داستان آن مربوط به مقطع حساس پس از سقوط خرمشهر است، وقتی آبادان نیز در معرض سقوط قرار گرفته و کارکنان رادیو آبادان می کوشند با سر پا نگه داشتن آن، ارتباط خود با مردم را حفظ کنند.
از نکات قابل توجه فیلم، دقت در جزییات فضاسازی آن است؛ به گونه ای که طراحی صحنه، لباس و چهره پردازی فیلم، خاطره آن روزها را برای تماشاگر زنده می کند.
نظر شما