خبرگزاری شبستان- کرمان؛ بهار انقلاب به سال چهل و یکم رسیده؛ دهه فجر امسال و یوم الله ۱۲ بهمن را در حالی آغاز کردیم که جای شهید بزرگی چون حاج قاسم سلیمانی خالی است.
درست یک ماه پیش بود...حوالی همین ساعات... در حالیکه شتابان برای شهادت می رفت و خود را از هر جهت مهیای وصل کرده بود تا به خیل عظیم یارانش بپیوندد که دیگر جانش به لبش رسیده بود چنانکه خودش هم گفته بود'' جانم به لبم رسیده، چرا شهید نمی شوم؟''
انگار دیگر رسالت او تمام شده و از این پس باید دیگرانی بپاخیزند و عَلَم بر دوش گیرند که اگر غیر از این بود او هرگز میدان را خالی نمی کرد که سلیمانی مرد میدان های سخت و راه های دشوار بود و او را هرگز از مرگ هراسی نبود؛ حتما'' یکی از فیلم های منتشر شده در فضای مجازی را دیدید که در پاسخ به یکی از رزمندگان جبهه مقاومت که اصرار به نرفتن سردار به نزدیکی دشمن می کرد، گفته بود'' زشته، مرا از دو تا گلوله می ترسانید؟!''
بهار چهل و یکم مقارن با نخستین سال بیانیه گام دوم انقلاب هم هست؛ گامی که خود جهادی بزرگ برای تحقق نیاز دارد و سلیمانی ها می خواهد تا دلیرانه وارد میدان شوند.
باید حاج قاسم را خوب شناخت تا بتوان از او برای ورود به میدان های مورد نیاز انقلاب، الگو گرفت. شناخت دقیق حاج قاسم مستلزم واکاوی ویژگی های او در عرصه های مختلف است.
بدون شک، مکتب سلیمانی پشتوانه ای قوی برای پیمودن گام دوم انقلاب است.
از خون سلیمانی، از اشک پریشانی؛ فردا که بهار آید، صد لاله به بار آید؛ الله الله، الله؛ لااله الا الله.
نظر شما