خبرگزاری شبستان-آران و بیدگل، مهرماه سال ۱۲۶۷ شمسی در محله ی دربند آران و بیدگل فرزندی از خانواده دربندی-که به تقوا و علم شهره بودند- پا به عرصه گیتی نهاد که او را «حسین» نام نهادند.
پدرش ملّا عباس، از روحانیون وارسته آران و بیدگل و مادرش خاور خانم دختر آقا حسین عطایی کاشانی از خانواده های متدین و متمکّن کاشان بود به طوری که هنگام ازدواج با ملا عباس، مهریه اش را فراگیری قرآن از همسرش قرار داد و پس ورود به منزل شوهر و فراگیری قرآن، به بانویی مؤمنه و عالمه تبدیل شد و تا پایان عمر، هر هفته یک دور قرآن ختم می کرد و به بسیاری از بانوان منطقه قرائت قرآن را آموخت.
آقا حسین، پس از گذراندن دوران کودکی برای تحصیل به مکتب خانه ی استاد نصرالله حلاج رفت و خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را فرا گرفت و پس از آن، به فراگیری کتب فارسی رایج همچون گلستان سعدی، نصاب الصبیان، و شرعیات نزد میرزا ابوالقاسم ناصر پرداخت .
دروس فقه و اصول را از آیات عظام، آقامیرزا احمد عاملی و آقا ملامحمود فاضل فرا گرفت و از محضر سید محمد حسین رضوی، سید محمد علوی باغ و میرزا ابوالقاسم امام جمعه بهره برد و سپس در تهران در مدرسه سپهسالار قدیم به تحصیل پرداخت و پس از آن به نجف اشرف هجرت کرد.
آقا حسین دربندی آرانی پس از تحصیل علوم دینی مختلف در نجف، از اساتید خود لقب «افتخارالاسلام» را دریافت کرد .
وی پس از مراجعت از نجف، اجازات متعدد اجتهاد، امور حسبیه و نقل روایت را از علمایی چون میرزا محمد حسین نراقی، احمد عاملی آرانی، سید محمد حسین رضوی، محمدحسین رضوی کاشانی، شهاب الدین نراقی و شیخ عبدالکریم حائری (مؤسس حوزه علمیه قم) دریافت کرد.
پس از تایید آیت الله شیخ عبدالکریم حائری، چندین بار از ایشان برای تدریس در دانشگاه تهران و قضاوت دعوت شد، اما وی با کمال تواضع و ادب در پاسخ می فرمود : «حضور من در آران و بیدگل ضروری تر است ممکن است مورد مؤاخذه خداوند قرار بگیرم که چرا برای مقام و موقعیت، مردم و هم ولایتی هایم را ترک کرده و به تهران رفتم » لذا تا آخر عمر در آران وبیدگل ماند و در حد توان به مردم این منطقه کویرنشین خدمت کرد .
افتخارالاسلام دربندی با حضرت امام خمینی (ره) ارتباط و مکالمه داشت و در سال های خفقان ، مروج افکار و اندیشه های بزرگوار ایشان بود.
از ویژگی های مهم آیت الله افتخارالاسلام دربندی ، تواضع و حسن خلق ایشان بود و هر فردی که با او برخورد یا معاشرت داشت مجذوب وی می شد .
آیت الله دربندی عالمی هنرمند و خوشنویسی برجسته بود که آثار زیادی از وی به جا مانده است ؛ ایشان بسیار رقیق القلب ، دلسوز و عاشق خدمت به مردم بود و در این راستا، بخشی از اوقات روزانه اش را برای اصلاح امور مردم صرف می کرد.
تربیت شاگردان متعدد، توسعه ی آستان مقدس حضرت محمد هلال بن علی ( ع ) و تشکیل نخستین هیئت امنای این آستان مقدس، تعیین امام جماعت جهت برگزاری نماز و جمع آوری نذورات برای عمران و آبادانی این مکان مقدس ، راه اندازی کتاب خانه حضرت محمد هلال بن علی (ع) و اهدای نسخ نفیس خطی و کتاب های کتابخانه خود، برگزاری نماز جماعت در اوقات سه گانه در مساجد محله های دهنو و چهار سوق ، تشکیل جلسات خصوصی و آشنایی افراد با مسائل روز جریان های سیاسی ، ايجاد دفتر اسناد رسمی جهت ثبت عقود و معاملات مردم برای اولين بار در این منطقه، به جا گذاشتن وقفیات متعدد از خود و تنظیم وقف نامه های فراوان برای مردم بر اساس موازین فقهی، تبدیل آران و بیدگل به بخش ، انتقال آب شرب به آران و بیدگل ، کمک به راه اندازی درمانگاه بهداشتی از جمله خدمات اجتماعی این عالم وارسته بود.
آیت الله افتخار الاسلام دربندی قریب به سیزده سال در مسجد اعظم دهنو به عنوان امام جماعت به فعالیت فرهنگی و تبلیغی پرداخت و یکی از صاحب نظران محله به شمار می رفت که هیئت را به نام مقدس حضرت اباالفضل ( ع ) نام گذاری کرد .
این عالم جلیل القدر و دانشمند، زندگی کاملا بی آلایش و ساده ای داشت و پس از سال ها ابتلا به بیماری دیابت سرانجام در ششم بهمن ماه سال ۱۳۴۵ به دیار باقی شتافت و در جوار بارگاه ملکوتی حضرت محمد هلال بن علی (ع) به خاک سپرده شد .
استاد شهاب تشکری آرانی شاعر معاصر، ماده تاریخ وفات وی را در دو بیت زیر چنین سروده است:
روان حجت دین افتخار دربندی گشود پر چو ملایک به روضه رضوان
شد افتخار جهان در جنان و گفت شهاب که سال رحلت وی باشد افتخار جنان
نظر شما