خبرگزاری شبستان - جهرم: آوازه این روستا را شنیده بودم؛ از طبیعت دل انگیزش گرفته تا جاذبه های بکر و دیدنی آن همه نشان از این بود که می توان آخر هفته شاد و پرنشاطی را با خانواده در دل این روستا گذراند. تصمیم بر آن شد تا با سفر به این روستا هم از مواهب الهی بهره مند شویم هم اینکه یک خاطره به یاد ماندنی را برای خانواده به یادگار بگذاریم.
به روستا که رسیدیم آنچه در نگاه نخست توجه مان را به خود جلب کرد سنگ فرش های جذاب و دیدنی و چشمه ای جوشان در همان حوالی روستا بود که جلوه خاصی را به طبیعت بکر آن بخشیده بود. جلوتر که رفتیم درختان سیب با میوه های زرد و طلایی درشت و زیبایی که شاخه های آن از دیوار باغ ها بیرون زده بود زیبایی خود را به رخ‌مان کشید به گونه ای که بوی خوش آن دل هررهگذری را می ربایید.
پس از یک دل سیر گشت و گذار در روستا به دنبال مکانی برای اسکان بودیم تا شب را در آن بگذرانیم. از اهالی روستا که جویا شدیم آدرس خانه هایی را به ما دادند که به اقامت گاه های بوم گردی معروف بودند. اقامت گاه هایی که خود یک مکان جذاب تفریحی بود که خدمات متنوعی نیز در آن برای مسافران ارائه می شد؛ از غذاهای خوش طعم محلی تا یک اتاق مجهز و شیک با محیطی مفرح به سبک سنتی که خاطره ای خوب و به یادماندنی را برایمان به یادگار گذاشت.
قبلا از اقامت گاه های بوم گردی مطالبی را در مطبوعات خوانده بودم اما دیدن آن از نزدیک برایم جذاب تر بود به ویژه آنکه طعم خوشمزه غذاهای محلی با آن چای دبش و معطر همچنان خاطره این سفر شیرین را تداعی می کند. کنجکاو شدم تا از بوم گردی و خانه های سنتی که این روزها در شهرها و روستاها نیز رونق گرفته اطلاعات بیشتری کسب کنم.
آنچه وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی از تعریف اقامتگاه های بوم گردی آورده این است که «این اقامتگاه ها در محیط های طبیعی و بومی با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری بومی، بافت تاریخی و سیمای طبیعی منطقه تاسیس و ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی و توجه به اقلیم، زمینه حضور گردشگران را با کیفیتی قابل قبول و تعریف شده فراهم می کنند».
خانه سنتی با حیاطی که وسط آن یک حوض با کاشی های فیروزه ای قرار گرفته، کرسی برای روزهای سرد زمستان و دیوارهای خشتی، تنور نان درون اقامتگاه، دیوارهای کاه گلی و سقفی از چوب و نی و... تجربه یک زندگی متفاوت در اقامت گاه های بوم گردی را برای شما به ارمغان می آورد.
به گفته مدیر یک اقامت گاه بوم گردی برای ایجاد یک هتل میلیاردها تومان هزینه لازم است که با این پول می توان چند خانه تاریخی را احیا و تبدیل به اقامتگاه بوم گردی کرد.
«حسین علی اکبری» با اشاره به اینکه اقامتگاه ها علاوه بر جذب گردشگر، زمینه را برای توسعه اقتصادی مردم منطقه فراهم می کند، ادامه می دهد: این اقامتگاه ها سبب شده تعداد زیادی از جوانان با روآوردن به این کار دارای یک شغل پایدار شوند.
حفظ و پاسداشت فرهنگ بومی و سنتی در راستای جذب و افزایش ورود گردشگران به این مناطق از اهداف ایجاد اقامت گاه های بوم گردی است.
کمتر کشوری در این کره خاکی دیده می شود که مانند ایران دارای یک اقلیم چهار فصل باشد. این ویژگی منحصر به فرد مسیر را فراهم می کند تا با یک برنامه ریزی منسجم و پویا راه را برای ورود گردشگران به کشور باز کرده تا با گسترش صنعت گردشگری مسیر توسعه اقتصادی بیش از پیش برای این مرز و بوم ایجاد شود.
صنعت گردشگری این روزها نه تنها به عنوان یک میراث گران بها برای کشور بلکه به عنوان یک ایده اقتصادی مورد تاکید مسئولان واقع شده و در این زمینه نیز تا جایی که امکان داشته از علاقمندان این حوزه حمایت شده است.
یک نماینده مجلس شورای اسلامی در این زمینه می گوید: یکی از شیوه‌های درآمدزایی این است که راه را برای ورود گردشگران به کشور باز کنیم اما با وجود درآمد سرشاری که از این مسیر حاصل می‌شود، موانع و محدودیت‌هایی وجود دارد.
«علی اکبری» می افزاید: کمتر کشوری در دنیا ویژگی‌های اقلیمی ایران را دارد و چهارفصل است که از این موقعیت در کنار جاذبه‌های متعدد طبیعی و میراث فرهنگی می‌توان بهره فراوان برد.
وی تسهیل در صدور مجوز جهت ورود بیشتر گردشگران خارجی را عامل موثری در کسب درآمد پایدار عنوان کرده و اضافه می کند: یکی از راهکارهای دولت جهت رونق اقتصادی در شرایط فعلی، کاهش محدودیت ها جهت ورود گردشگران خارجی و کسب درآمد از طریق پتانسیل های گردشگری است.
اما با وجود اینکه چند سالی است ایده ایجاد اقامت گاه های بوم گردی به عنوان یک فرصت اقتصادی مد نظر متولیان قرار گرفته اما برخی از علاقمندان ورود به این صنعت با مشکلاتی مواجه هستند که از جمله آن طولانی شدن در روند اخذ مجوز اقامتگاه ها است.
از دیگر دغدغه های موجود در میان کارآفرینان نبود نیروی انسانی آشنا به این حوزه است که معمولا با توجه به اینکه عمده این اقامتگاه ها در روستاها واقع شده، نبود نیروهای آموزش دیده، کارآفرینان را با مشکل مواجه کرده است.
به صرف آنکه تنها یک خانه قدیمی در یک روستا داشته باشیم نمی توان نام یک اقامت گاه بوم گردی را روی آن گذاشت بلکه رعایت حداقل اصول میزبانی نیاز اولیه ایجاد این اقامتگاه ها است. مقاومت افراد محلی از ایجاد اقامتگاه ها، نبود تبلیغات مناسب، عدم آشنایی گردشگران و مردم با روستاهای هدف گردشگری و مشکل در دریافت تسهیلات نیز از دیگر دغدغه های افراد علاقمند برای ورود به این صنعت گردشگری است.
گزارش: مهدی رحمانیان
نظر شما