به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «قوس آبی نیلگون» اثر نقاشی «حسین زنده‌رودی» در دوازدهمین حراج تهران به عنوان گرانترین اثر این رویداد هنری فروخته شد. این اثر که بین ۳ تا ۴ میلیارد تومان قیمت گذاری شده بود، در نهایت با قیمت ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شد. اثر قوس آبی نیلگون» اثر در ابعاد ۲۱۲ در ۱۷۴ سانتیمتر است و با تکنیک رنگیزه گیاهی و اکرلیک روی بوم در سال ۱۳۶۶ خلق شده است.
آنچه در این اثر بیش از همه خودنمایی می کند اندازه این تابلو است که در نخستین مواجهه با آن بسیار شگفت انگیز و تاثیر گذار می نماید . «قوس آبی نیلگون» یکبار در سال ۱۹۹۵ در نمایشگاه موزه برنای به نمایش درآمده و یکی از بزرگترین تابلوهایی است که تاکنون از حسین زنده رودی دیده شده است و در مه سال ۲۰۱۹ در حراج ساتبیز فرانسه نیز ارایه شده است.
از میان هنرمندان نوسنت گرا که در دهه چهل پایه گذار مسیری تازه در فضای هنر مدرن ایران بودند بی شک «حسین زنده رودی» با ارایه آثاری خلاق و جسورانه در کار نقاشی با خط نامی ماندگار و شناخته شده است .
در اثر «قوس آبی نیلگون» عنصر فرمال، همان حرف«ه» فارسی است که به صورت قرینه حول یک محور و شکل آیینه وار تکرار شده و درهم پیچیده و به فرم نشان «∞»در حالتی سیال درآمده است. حسین زنده رودی هوشمندانه مفهوم بی نهایت را از فرمی نامیرا و مبتنی بر زیباشناسی نهفته در قوس گنبدهای معماری ایرانی اقتباس کرده و آن را با اصول نقاشی انتزاعی درآمیخته است. نگرش زنده رودی در این تابلو در بکارگیری رنگ و نور با توجه به چیدمانی مرکز گرا، علاوه بر ایجاد ریتم در چشم مخاطب ، تاکیدی بر مضمونی آشنا از کثرت در وحدت دارد که قرن هاست الگویی مسلط بر هنر و تزئینات معماری ایرانی شده و اکنون به دست هنرمندی با دغدغه های مدرنیستی صورتی تزه یافته تا مخاطبان غربی را نیز تحت تاثیر عرفان شرقی قرار دهد این روایت نمادین از خط در فرایند تحولات تصویری دهه پنجاه که زنده رودی در پاریس زندگی می کرد هم پای نهضت های لتریسم در اروپا و پاپ آرت در آمریکا نیز قابل تحلیل است .
«حسین زنده‌رودی» در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد. اولین اثر نقاشی خود را در طول دوران تحصیل در هنرستان پدید آورد. در بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بی ینال ۱۹۶۱ پاریس برنده جایزه شد و یک بورس تحصیلی به او تعلق گرفت. وی سپس در رشته هنر تحصیل کرد.پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و آثارش را در «آتلیه کبود» به نمایش گذاشت، او بی تردید از مهم‌ترین چهره‌های مکتب سقاخانه محسوب می‌شود هرچند او در مصاحبه با دو هفته‌نامه تندیس این نسبت داشتن با مکتب را نفی می‌کند و سقاخانه را مترادفی با نام خودش می‌داند. حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح‌های رنگی را از طرف انتشارات «کلوب کتاب» در پاریس منتشر کرد که جایزه «زیباترین کتاب در سال جهانی کتاب» از طرف یونسکو به آن تعلق گرفت. آثار حسین زنده‌رودی در موزه‌های متعددی نگهداری می‌شود. سه دهه پس از انقلاب گالری هما نخستین بار آثار این هنرمند را در کلکسیون‌های مختلفی در معرض دید علاقه‌مندان قرار داد. از جمله این دوره‌ها می‌شود به نمایش سری مهرهای زنده‌رودی در این گالری در همکاری با فریدون آو اشاره کرد.
نظر شما