خبرگزاری شبستان: قراردادهای نفتی رویتر و دارسی و تمدید آن و کنسرسیوم، قرارداد لاتاری، معاهده پاریس، قراردادهای 1907، 1919 و 1933، غارت آثار باستانی و میراث فرهنگی ایران، قرارداد رژی و امتیاز انحصاری تنباکو، نقش انگلیس در سرکوب نهضت مشروطه، نقشآفرینی انگلیس در کودتای سوم اسفند 1299 و 28 مرداد 1332، نقش انگلیس در جنگهای ایران و روس و تجزیه مناطق شمالی کشور و نیز در تجزیه هرات، بحرین، جزایر خلیجفارس و مناطق مرزی غرب و شمال غربی کشور (واگذاری ارتفاعات آرارات به ترکیه و مناطق نفتی پنجوین به عراق) در دوران قاجار و پهلوی، تجاوزهای نظامی انگلیس در دوران قاجار و پهلوی، اشغال ایران در جنگ جهانی اول و دوم و نقض حاکمیت ملی، نقش کارگزاران انگلیس مانند سرگوراوزلی، لردکرزن، میس لمبتون، ژنرال آیرونساید، مونتاگ، اردشیر و شاپور ریپورتر، ایفای نقش در سرکوب جنبشهای اسلامی و میهنی در دوره قاجار و پهلوی، اشغال ایران در شهریور 1320 و روی کار آوردن پهلوی دوم، پیمانهای نظامی و امنیتی با رژیم پهلوی، تأسیس و اداره ساواک و جایگاه عوامل انگلیس در نظام اطلاعاتی رژیم پهلوی، نفوذ و سیطره در دربارها و دولتهای قاجار و پهلوی، جریانسازیهای قومی، آئینی و فرقهای، حمایت از صدام، بازیگر صحنه تحریم علیه ایران و تهدیدات نظامی و در آخر ایفای نقش در فتنه 88 و...
موارد اشاره شده گوشه ای از سوابق خیانتهای استعمارگر پیر در ایران است که نمایندگان مجلس را مجاب کرد که در واکنش به تحریمهای جدید غرب و پیشتازی انگلستان در سناریوسازی و کارگردانی بازی جنگ با 179 رأی موافق با کلیات طرح دوفوریتی کاهش رابطه با انگلیس موافقت کند. بر این اساس با تصویب جزئیات طرح مذکور، سفیر انگلیس در تهران اخراج و روابط تهران-لندن به سطح "کاردار" تنزل یافت و وزارت امور خارجه موظف شد در چارچوب حفظ منافع ملی و دفاع از حقوق ملت بزرگ ایران ظرف دو هفته روابط سیاسی را با دولت انگلیس به سطح "کاردار" تنزل بدهد و روابط اقتصادی و بازرگانی را نیز به حداقل ممکن برساند.
البته طرح مذکور خبر از کاهش رابطه با انگلیس می دهد و در این مسئله اخراج سفیر به طور رسمی و دیپلماتیک مطرح نیست زیرا اخراج سفیر در عرف روابط دیپلماتیک زمانی صورت میگیرد که کشور میزبان آن سفیر و یا دیپلمات را به عنوان عنصر نامطلوب شناسایی و اعلام کند. بعید به نظر میرسد که فضای روابط در حال حاضر به این سمت حرکت نماید که ایران سفیر انگلستان را به عنوان عنصر نامطلوب معرفی کند زیرا اگر این اتفاق رخ دهد انگلستان هم بر اساس کنوانسیون 1961 وین در مورد روابط دیپلماتیک این اختیار را دارد که اقدام متقابل انجام دهد و سفیر یا دیپلمات ایرانی را عنصر نامطلوب اعلام کرده و او را اخراج کند. بنابراین پیش بینی می شود آن چه در کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مطرح بوده و هست، بحث کاهش رابطه است که جای سوال است که چرا تا کنون صورت نگرفته است.
اما تصویب این طرح بازتاب گسترده ای در رسانه های جهان داشت و در کانون توجه محافل رسانه ای بین المللی قرار گرفت.
خبرگزاری های فرانسه، آسوشیتد پرس، اینترفاکس، رویترز با انعکاس این خبر، کاهش سطح روابط سیاسی و اقتصادی ایران با انگلیس را مورد بررسی خویش قرار دادند.
تلویزیون ان بی سی با محکم ارزیابی کردن رای نمایندگان به طرح کاهش روابط با انگلیس از هیجان در مجلس ایران در هنگام تصویب این طرح خبر داد.
بیبیسی هم گزارش داد 87 درصد از نمایندگان به این طرح رای موافق دادند.
شبکه خبری سیانان نیز مصوبه مجلس را واکنش ایران به تحریمهای جدید غرب دانست.
شبکه الجزیره در تحلیل این مصوبه با بررسی سوابق طولانی خیانت های انگلیس در ایران، مدعی شد: ایرانی ها خاطرات بسیار بدی از دخالتها و توطعه های بریتانیا در کشورشان دارند و از رفتار تحقیرآمیز دولت انگلیس با کشورشان همواره ناراحت بوده اند.
رسانه های انگلیسی نیز در نخستین واکنش این اقدام ایران را انتقام تهران از لندن تعبیر نمودند.
همچنین رسانه های رژیم صهیونیستی نیز به طور ویژه خبر کاهش روابط ایران و انگلیس را پوشش خبری- تحلیلی دادند.
اما واکنش وزارت خارجه انگلیس درمقابل کاهش سطح روابط ایران و انگلیس در نوع خود قابل توجه بود به گونه ای که وزارت خارجه انگلیس ضمن تهدید لفظی ایران با صدور بیانیهای تصمیم مجلس ایران برای اخراج سفیر انگلیس را تاسف آور خواند!
وزرات امور خارجه انگلیس در ادامه این بیانیه با تاکید بر نگرانی های بین المللی از برنامه های هسته ای ایران، با زبان تهدید مدعی شد اگر دولت ایران بر این مبنا اقدام کند ما در مشورت با شرکای بین المللیمان شدیدا و قاطعانه به آن پاسخ خواهیم داد!
چندی پیش نیز روزنامه گاردین چاپ بریتانیا در گزارشی از آماده شدن آمریکا و بریتانیا برای برنامه ریزی احتمالی در مورد حمله نظامی بالقوه به تاسیسات هسته ای ایران خبر داده بود.
به نوشته گاردین آمریکا ممکن است ظرف یکسال آینده تاسیسات هسته ای ایران را از هوا و دریا مورد حمله قرار دهند.
ولی بعید به نظر نمیرسد که آمریکا و انگلستان و دیگر کشورها با توجه بحران های اقتصادی و سیاسی که با آن روبرو هستند، دست به چنین اقدامی بزنند. بنابراین این کاهش روابط تنها در چارچوب فضای کلی رابطه ایران با انگلیس قرار می گیرد و روابط ایران و دیگر جوامع بین المللی و به خصوص اتحادیه اروپا حفظ خواهد شد.
شایان ذکر است این اقدام فکورانه ایران نشان داده تهدید به حمله و تحریم های گوناگون و بالاخص تحریم بانک مرکزی ایران هیچ کمکی به حل موضوع هسته ای و یا کوتاه آمدن در برابر غرب نخواهد کرد و با این اقدام دشمنان این مرز و بوم متوجه گردیده اند که سیاست های ایران در تهران تنطیم می شود و نه در دربار پادشاهی انگلستان و باید یادآور گردید این مصوبه نتیجه اقدامات اخیر دولت انگلستان است که به نوعی بازگو کننده خواست عموم مردم مسلمان ایران است.
همچنین در این ارتباط رهبر معظم انقلاب در خطبه های تاریخی 29 خرداد 88 بررسی جوانب رابطه با دولت انگلیس را هشدار داده بودند و اظهار داشتند: "دیپلماتهاى برجستهى چند کشور غربى که تا حالا با تعارفات دیپلماتیک با ما حرف میزدند، نقاب از چهره برداشتند؛ چهرهى واقعى خودشان را دارند نشان می دهند؛ دشمنىهاى خودشان با نظام اسلامى را دارند نشان می دهند؛ از همه هم خبیثتر دولت انگلیس."
در ارتباط با روابط ایران و انگلستان نیز باید اشاره داشت که روابط دو کشور در طی سالهای بعد از انقلاب اسلامی متغیر بوده و مسائل پیرامونی همیشه در آن تاثیرگذار بوده است. هم چنین با توجه به سابقه ذهنی مردم ایران نسبت به انگلیس و استعمار این کشور در دههها و قرنهای گذشته، همیشه این حساسیت بر روابط دو طرف وجود داشته است و در هر حال مردم ایران نسبت به انگلیس و سیاستهای این کشور هیچ گونه اعتمادی ندارند.
پایان پیام/
رضاباقرپور
نظر شما