خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون های مساجد، «بلونیا خمونیان» مادر شهید «روبرت لازار»، شهید مسیحی سالهای دفاع مقدس در آستانه کریسمس و آغاز سال نو میلادی، میزبان حجتالاسلام والمسلمین دکتر «حبیبرضا ارزانی»، رئیس ستاد هماهنگی کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور و «مارنرسای بنیامین»، اسقف اعظیم کلیسای آشوری شرق ایران بود.
مادر شهید لازار، در این دیدار صمیمی ضمن قدردانی از حضور دکتر ارزانی، با لهجه شیرین ارمنی خاطره یادماندنی حضور مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) در منزلش در ایام ولادت حضرت مسیح در دی ماه سال ۹۴ را بیان کرد و گفت: رهبر یک روح خدایی و بزرگ دارد. ما وقتی در منزل قبلی ساکن بودیم از رئیس بنیاد شهید درخواست کردم که بنده را به خدمت حضرت آقا ببرند.
وی با اشاره به اجابت این درخواست پس از دو سال با خبر غیرمنتظره رئیس بنیاد شهید مبنی بر حضور مقام معظم رهبری در منزل ایشان، در حالی که از یادآوری خاطره شیرین حضور رهبر معظم انقلاب منقلب شده بود و اشک میریخت، اظهارکرد: « اگر به من گفته بودند رهبر میآید، حتما گوسفند میگرفتم که جلوی پای ایشان قربانی کنم.»
«بلونیا خمونیان» اظهارکرد: رهبر خیلی بزرگوار، شجاع و آزاده است. این مرد افتخار ما ایرانیهاست و همه ملتهای آزاده جهان ایشان را دوست دارند.
وی بیان کرد: به محض اینکه ایشان وارد شدند به شدت منقلب شدم و گفتم: «ای رهبر آزاده آمادهایم آماده» و «من شما را خیلی دوست دارم».
مادر شهید لازار، با بیان اینکه دیدار رهبر معظم انقلاب برای من روز بزرگی بود، ابرازکرد: عکس آن روز به یاد ماندنی را در خانه نصب کردهام و امروز هم نقاشی نفیسی از آن روز بزرگ را از شما هدیه گرفتم که برای من بسیار ارزشمند است.
وی با صمیمت تمام گفت: گرچه خانه من کوچک است اما دل بزرگی دارم. همه شما را دوست دارم و به ملت ایران عشق می ورزم. امیدوارم همه دست در دست هم ایران را بسازیم.
«بلونیا خمونیان» همچنین با اشاره به سفری که به مناطق راهیان نور داشته است، بیان کرد: من در این سفر در محل شهادت پسرم حضور پیدا نکردم و گفتم: همه شهدا پسران من هستند که برای وطنمان جان خود را فدا کردهاند.
وی در پایان با تأکید بر تداوم راه شهدا و آرمانهای والای آنان، گفت: اگر لازم باشد و همین الان به من هم اسلحه بدهند از میهن مان دفاع میکنم.
«آلفرد لازار» برادر بزرگتر شهید نیز در این نشست با بیان خاطراتی از شهادت و خصوصیات اخلاقی این شهید بزرگوار گفت: «روبرت» روح پاک، بسیار روحانی و والایی داشت. به او الهام شده بود که در جنگ ایران و عراق به شهادت میرسد. آخرین بار وسایل شخصی خود از انگشتر، پوتین و لباسهایش را به دوستان و همرزمان خود بخشیده بود.
وی با اشاره به اعلام مفقودالاثر شدن این شهید والامقام در منطقه عملیاتی میمک در سال ۶۷، اذعان کرد: سال ۷۵ که پیکرهای یک هزار شهید مفقودالاثر به تهران انتقال داده شد؛ مادر من اطلاع نداشت که پیکر روبرت هم در میان شهداست اما در مراسم تشییع این شهدا که در دانشگاه تهران برگزار شد شرکت کرد و گفت: «مطمئنم که پسرم جزو آنهاست». قطعا این حس قوی و مادرانه نیز از الهامات شهید است که بعد از چند روز بنیاد شهید این خبر را به ما اعلام کرد.
گفتنی است، شهید آشوری «روبرت لازار» در۳۰ تیرماه ۶۷ در منطقه عملیاتی میمک(تپه شهدا) به مقام رفیع شهادت نائل آمد.
نظر شما