«نجمه علی‌نقیان» در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در اصفهان گفت: عصبانیت و خشم یکی از غرایز انسان است که به منظور حفظ بقا در وجود انسان ها نهاده شده و لذا به خودی خود بد نیست و بروز رفتاری این هیجان، پرخاشگری و وجوه شدید آن، خشونت نامیده می شود.
این روان شناس اجتماعی با تأکید بر اینکه در خانواده سطوح مختلف پرخاشگری به صورت مستقیم یا غیر مستقیم دیده می شود، اظهار داشت: هر بار ممکن است یک نفر یا چند نفر هدف این پرخاشگری ها قرار گیرند که در آسیب شناسی به آنها به عنوان آزار نگاه می کنیم و عبارتند از همسر آزاری، کودک آزاری، سالمند آزاری و در موارد وجود معلول در خانواده عنوان معلول آزاری نیز به خود می گیرد.
وی افرود: نمی توان یک موضوع واحد را به عنوان علت بروز نزاع ها در نظر گرفت، اما آنچه در تمامی این موارد مشترک می باشد این است که تحمل پایین و نداشتن مدیریت خشم از دسته مواردی است که نه تنها در خانواده بلکه در جامعه نیز باعث بروز نزاع و درگیری می شود.
علی نقیان ادامه داد: اینکه چه موضوعاتی در خانواده باعث نزاع می شود بستگی به آستانه تحمل اعضای خانواده دارد و البته پیش زمینه های قبلی که بسیار مفصل می باشد، در یک خانواده ممکن است نزاع بین پدر و پسر خانواده به خاطر دیر آمدن های شبانه پسر یا بین زن و شوهر به خاطر دخالت های خانواده طرف مقابل یا به هر دلیل دیگر ممکن است شکل بگیرد.
وی با تاکید براینکه مدیریت خشم یکی از مهارت های اساسی زندگی است که از کودکی باید به افراد آموخته شود افزود: البته الگوهای اطراف ما و نیز یادگیری مشاهده ای در این زمینه نقش مهمی دارند، نمی توان انتظار داشت که پدر یا مادری که برای برآورده شدن خواسته هایشان مدام داد و فریاد می کنند، فرزندانی تربیت کنند که صبور و آرام باشند.
این روان شناس اجتماعی تصریح کرد: حتی فیلم ها و برنامه های تلویزیون می توانند به صورت الگوهای آموزش پرخاشگری در نظر گرفته شوند و بیشتر نزاع ها و درگیری ها به صورت واکنش های جا به جا شده نسبت به اعضای خانواده یا اجتماع ابراز می گردند.
وی اضافه کرد: خشم هایی که در جای خود ابراز نشده اند و الان در یک تصادف و یا یک بحث خانوا دگی، خود را نشان می دهند، در صورتی که افراد باید در وهله اول روش های کنترل خشم را یاد بگیرند و در مرحله بعد بیاموزند که هر مسئله ای را در جای خودش حل کنند و مانع از انباشتگی مسایل مختلف شوند در این صورت می توان امید داشت که شاید میزان خشم کمتر شود.
این زوج‌درمانگر با بیان اینکه این خشم ها ناشی از ناتوانی فرد در ابراز وجود مؤثر در مقابل قدرتی بالاتر از خود است که بر سر موجوداتی ضعیف تر از خود تخلیه می کند، متذکر شد: از آن جایی که کنترل خشم یکی از سخت ترین مهارت های زندگی است و اینکه مسایل مختلفی از جمله مشکلات مالی، مشکلات خانوادگی، عدم رضایت از شرایط اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی و حتی بی خوابی و مشکلات جسمی و روانی در بروز آنها نقش دارند، پس نمی توان انتظار داشت که کاملا ازبین برود.
علی نقیان گفت: در نظر گرفتن ۳ نکته می تواند میزان اثرتخریبی و آسیب زای آن را کاهش دهد، حساسیت و واکنش پذیری و بازگشت به آرامش، حساسیت کمتر و سخت نگرفتن بیش از اندازه و پرهیز از هیجان مداری و استفاده از مکانیسم های ایجاد وقفه و تامل و بازگشت سریع به حالت قبل از عصبانیت و به دست گرفتن کنترل امور و بیش از حد نماندن در حالت خشم می تواند آسیب کمتری را به روابط اجتماعی وارد کند.
نظر شما