کاش ما هم کربلایی می شدیم، در رکاب تو فدایی می شدیم

محرم از راه رسید، ماهی که اشک سینه زنان با رحمت الهی گره می خورد و بر گونه عزاداران حسین(ع) جاری می شود، تا نشانه ای باشد برای منتظرانی که محرم را با امید و دعا برای فرج منتقم خون ثارالله بر سر و سینه می زنند.

خبرگزاری شبستان: در این شب های سردی که سرما بیداد می کند، شهر حال و هوای عجیب به خود گرفته، گویی مردم شهر دگرگون شده اند، چهره هایشان سیمای غم گرفته، کوچه ها، خیابان ها با پارچه های سیاه مزین شده است، کودک، جوان و پیر، رخت سیاه بر تن کرده اند، غم چه کسی بر سیمای این مردم نشسته است؟
کودک، قلک گلی سرخ سنگین را با امید می شکند، پول های خرد و اسکناس های کهنه را بی درنگ از لابه لای خرده تکه های قلک بیرون می کشد. با تمام توان در کوچه می دود تا زودتر از همه زنجیر دسته چوبی را بخرد. پدر قولش را داده بود. "تا قبل از محرم برایت یک زنجیر عزاداری می خرم."

 محرم فصل تکیه، پرچم و نوحه؛ زمان نذری و عزای سیدالشهدا(ع). "یا حسین" زمزمه از جان برآمده مادران علی اصغر به آغوش است. محرم معرفت بخش است. تراوش نور خدا از حنجره حسین است. سینه زن حسین با نیت بر سینه می زند، اشک ماتم فرزند زهرا به عرش می رود و قدرش را تنها خدا می داند و بس.

محرم ماه بهانه های بندگی است. وقتی جوان سیاه پوش مولا، پرچم سبز و سیاه "به مجلس عزای امام حسین خوش آمدید" را آویز کوچه ها می کند و نونهال پنج ساله سفیدپوش، سقای امسال دسته عزا، میراث دار پیرغلامان سال های دور است. آری کودک شیعه این گونه شاگردی مکتب حسین را می آموزد. قد می کشد روی داربست های سیاه هیئت های محرم، نفس تازه می کند در زمزمه حسین حسین، تمرین جنگ و ادب می کند زیر پرچم و نقش ابوفاضل و صبر می آموزد با روضه "امان از دل زینب".

 ای خدای حسین(ع)!
"یا لیتنا کنا معک" ما را آکنده از صداقت و اخلاص کن.
ای خدای عباس!
تنها توئی که می توانی عشق، جنگاوری و ادب را با دلاوری درمورد وجود کسی متجلی کنی. ما را به دست ساقی، از این فضائل سیراب کن.
ای خدای زینب!
تو را به عظمت زینب سوگند که جلوه هایی از جلال زینب را به مردان و زنانمان بنامایان تا جلوه های فریبایی دنیا در نگاهشان رنگ ببازد.
ای خدای علی اکبر!
ما را در سنت ذبح عزیزانمان، پیش پای محبوب، شیعه حسین قرار ده.

ای خدای سکینه!
به هنگامه مصیبت، آرامش و سکینه ای عنایتمان کن که داغ و بلا را همچون مهر، لطف و صفا بر جان خویش بپذیریم و زبان جز به مدح و شکر تو نگشاییم.

ای خدای قاسم!
حلاوت شهادت – شیرین تر از عسل- را به ذائقه مان آشنا کن.
ای خدای علی اصغر!
تویی که به کوچکترین سرباز حسین، برترین کمال را بخشیده ای، فهم سربازی امام زمان را بهما نیز عطا کن.

ای خدای حبیب!
دلمان را تا واپسین دم کهولت و پیری، جوان عشق حسین بدار.

ای خدای کربلا!
ما را روز به روز با این حقیقت کربلایی که  "مقربانت را جام بلا بیشتر می دهی" آشناتر کن.

ای خدای عاشورا!

داغ فرزندان حسین و مصیبت شیعه را به ظهور منتقم خون ثارالله تسلی بخش.

 

پایان پیام/

 

 

کد خبر 87032

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha