«میثم یاسا» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان اصفهان در خصوص اهمیت و جایگاه مهرورزی در اسلام گفت: مهرورزی بیشتر در عرصه اخلاق و برخوردها مطرح می شود که در این صورت مهروزی یعنی نسبت به یکدیگر با نرمی و ملایمت و مهربانی و کریمانه برخورد کنیم.
کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی اصفهان با بیان اینکه مهرورزی در اسلام دامنه وسیعی دارد و در عرصه های گوناگون به گونه ای جلوه گر می شود، اظهار داشت: مهرورزی در برخوردها، با دوستان، مراجعه کنندگان، در سطح جامعه، مهرورزی هنگام نیاز افراد به انسان، هم نوعان، فقرا، گرفتاران، مهروزی مسؤلین-نسبت به زیر مجموعه- نسبت به افرادی که مسؤلیت آنها را به عهده دارد (حوزه مسئولیت) مثلاً شهردار یا استاندار یا فرماندار یا مسؤل حوزه انتظامی نسبت به مردم شهر و کسانی در آن جامعه شهری زندگی می کنند مصداق پیدا می‌کند و یکی از مهمترین و شاخص ترین بسترهای مهرورزی، خانواده است.
وی ادامه داد: قبل از ورود به عرصه خانواده به برخی عرصه ها که مورد توجه اسلام است اشاره می کنم، در عرصه های عمومی و اجتماع و در برخوردها قرآن کریم اخلاق پیامبر(ص) را که مظهر رحمت و مهروزی بوده می ستاید و می فرماید «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ؛ پس به [برکت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعاً از پیرامون تو پراکنده مى شدند» و در آیه دیگر در وصف یاران پیامبر و گروندگان به مکتب ایشان می فرماید «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الْکُفّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ ؛ محمد [ص] پیامبر خداست و کسانى که با اویند بر کافران سختگیر [و] با همدیگر مهربانند.
یاسا افزود: همچنین دستور به عفو و گذشت و پرهیز از تلاقی و انتقام در امور شخصی نمونه دیگر از عرصه های مهروزی است که در قرآن کریم آمده است «وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللّهُ لَکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ؛ و باید عفو کنند و گذشت نمایند مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید و خدا آمرزنده مهربان است» و اینها بخشی از آیات قرآن بود لکن احادیثی که در این موضوع وجود دارد، بسیار زیاد هستند.
این پژوهشگر مذهبی در خصوص مهرورزی در خانواده اضافه کرد: انسان تشنة دوستی و محبّت است و انگیزه بسیاری از تلاش‌ها و زحمات طاقت‌فرسای زندگی، محبّت است و وجود آن در خانواده، انسان را به فعّالیّت و کسب معاش وامی‌دارد.
وی حفظ حرمت و شخصیّت دیگران را در گروی احترامی دانست که در برخوردها از انسان ظاهر می‌شود و گفت: رعایت این مهم، به‌ویژه از سوی کسانی که با هم اُنس و الفتی دارند، باعث استحکام دوستی و گرمی روابط خواهد شد که بارزترین مصداق آن خانواده است؛ در واقع، اخلاق نیک به مثابة روغنی است که از سایش و فرسودگی قطعات انسانی در اثر برخورد و اصطکاک مداوم جلوگیری می‌کند.
یاسا با استناد به فرمایش امام صادق(ع) بر کوشش در مهرورزی نسبت به برادران دینی تأکید کرد: چه نیکوست که این امر از خانواده آغاز شود و «شایسته است مسلمانان در یاری بر مهر ورزیدن به هم کوشا باشند که خدای عزّ و جلّ فرموده است ﴿رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ﴾ .
این کارشناس مذهبی یادآوری کرد: مهر و محبّت اعضای خانواده به هم سبب جلب رضایت و رحمت خدا می‌شود که بدیهی است چنین خانواده‌ای پایدار و سعادتمند است، امام سجّاد(ع) در مورد ضرورت مهرورزی به همسران چنین فرمودند «حقّ همسرت آن است که بدانی خداوند عزّ و جلّ او را مایة سکون و همنشینی تو قرار داده است و باید بدانی که او نعمت خداوند بر توست، پس او را گرامی بدار و با او با رفق و مدارا برخورد نما و هرچند حقّ تو بر او بیشتر است، امّا حقّ او بر تو این است که با او مهربانی کنی».
وی در زمینه شاخص های مهرورزی در خانواده نیز اظهار داشت: روایات بسیباری در زمینۀ محبت خصوصاً نسبت به همسر وجود دارد و تعالیم اسلامی نسبت به محبت و ابراز آن تأکیدات فراوانی کرده است و توجه به این نکته ضروری است که ما با انسانها، زندگی می کنیم نه با ملائکه، یعنی همۀ انسانها عیوبی دارند و هیچ کس بدون عیب و نقص نمی باشد؛ پس باید به داشته ها راضی بود و یکدیگر را دوست داشت و مراقب بود نقطه ضعف طرف موجب نشود جهات مثبت او نادیده گرفته شود و از محبت نسبت به او دریغ کرد.
یاسا متعادل کردن انتظارات را از شاخصه های مهرورزی در خانواده عنوان و تصریح کرد: انتظارات نامعقول از طرف مقابل محبت میان افراد را کم خواهد کرد، از آن جا که هر انسان قوت ها و ضعف هایی دارد، باید تلاش شود بدی ها نادیده گرفته شود و نقاط قوت مدنظر قرار گیرد.
وی اظهار محبت را از دیگر شاخصه ها برشمرد و اضافه کرد:باید محبت، این نعمت خدادادی، به زبان آورده شود. مرد باید محبت خود را به زبان بیاورد، اگر همسری از ناحیۀ شوهرش احساس کمبود محبت نماید، برای محبت کردن به فرزندانش و حتی انجام امور منزل انگیزه ای نخواهد داشت و با سخنی محبت آمیز می توان کانون خانواده را گرم کرد، امام صادق(ع) از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده اند که ایشان فرمود: «قَولُ المَرءِ لِأِمرَأتِهِ إِنّی أحِبُّکِ لایَذهَبُ مِن قَلبِها أَبَداً» اگر مرد به همسرش بگوید تو را دوست دارم، اثر این کلام محبت آمیز هیچ گاه از قلب او بیرون نمی رود.
وی به هدیه دادن اشاره و تصریح کرد: کارهایی که به نوعی بیان محبت به شمار می رود، در تقویت محبت آثار بسیاری دارد که از جمله این کارها می توان به هدیه دادن اشاره کرد.
کارشناس حوزوی افزود: حسن خلق در خانواده باعث می شود که کانون خانواده گرمتر شود و به همین میزان سوء خلق باعث سردی کانون خانواده می شود، کانون خانواده، بهترین مکان برای خوش رفتاری و بروز حسن خلق است.
نظر شما