«غلامرضا ذکیانی» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، از برگزاری دوره های تربیت مربی «فلسفه برای کودکان» در گام اول و برگزاری دوره های «زندگی با طعم فلسفه»، در آینده ای نزدیک در موسسه آموزشی حکمت و فلسفه ایران خبر داد.
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه این دوره یکی از منحصر به فردترین دوره هایی است که در این عرصه برگزار می شود، گفت: ما در این راستا از مربیان و استادان برجسته و افرادی که در این حوزه کار کرده اند، استفاده می کنیم و هدف مان این است که بتوانیم با تکیه بر یک برنامه منسجم، این دوره را برگزار کنیم.
وی ادامه داد: فلسفه برای کودکان یا همان (پی.4.سی) سال ها است که در کشورهای دیگر جهان اجرا می شود و برنامه ای مبتنی بر تقویت سطح تفکر، جستجوگری و پرسش محوری میان بچه ها است. در واقع این برنامه آموزشی تاثیرات بسزایی در رشد شخصیت کودکان برجا می گذارد. بسیاری از مشکلاتی که امروز در کشور وجود دارد ناشی از آن است که افراد در دوره کودکی آنگونه که باید تربیت نشده اند و یا هر کدام از محیط های سه گانه ای که در آن قرار داشتند یعنی خانه، مدرسه، جامعه، تاثیر کافی برای شکل گیری یک شخصیت منسجم را در آنها نداشته است.
ذکیانی تاکید کرد: در این راستا موسسه آموزشی حکمت و فلسفه ایران در نظر دارد اولین دوره تربیت مربی فلسفه برای کودکان را برگزار کند و پس از آن شاهد برگزاری دوره های زندگی با طعم فلسفه خواهیم بود.
رئیس موسسه آموزشی پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ادامه داد: دوره‌های زندگی با طعم فلسفه، یک گفتگوی طبیعی و هدفمند بین دانش آموزان و مربیان به جریان می‌اندازد که آنها را با مفاهیم مهم زندگی آشنا می‌کند و باعث تقویت روحیه نقد‌پذیری، اعتمادبنفس و پرورش خلاقیت می‌شود. از سوی دیگر در این دوره والدین نیز برای شرکت در گفت وگوی فلسفی آماده می شوند تا در محیط خانه بتوانند شرایط را برای تسهیل فرآیند تفکر فرزندان خود فراهم کنند.
وی در بخش دیگری از مباحث خود گفت: واقعیت آن است که امروز در جامعه ما افراد برای ساده ترین و ابتدایی ترین مسایل خود با مشکل مواجه اند، گاهی افرادی را می بینیم که تحصیلات دانشگاهی دارند اما حتی نمی توانند به درستی استدلال از مسایل شخصی خود داشته باشند چه برسد به اینکه بخواهند مسایل و مشکلات را در سطح کلان تر تحلیل کرده و با آن کنار می آیند.
ذکیانی در پایان خاطرنشان کرد: این مساله ریشه در عدم پرورش تفکر و جستجوگری در دوران کودکی دارد. فرد اول فکر نمی کند بلکه اول عمل می کند و بعد تازه به نتایج عملکرد خود فکر می کند که دیر هم شده است.
نظر شما