نباید از تحصیل علم سیر شد/ علم را برای تقوا بخواهیم نه مدارج دنیایی‌اش

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه  خبرگزاری شبستان، آیت الله «محمدباقر تحریری» در جلسه درس اخلاق که در مدرسه علمیه مروی برگزار شد، به شرح فرازی از مواعظ امیرالمومنین امام علی(ع) به فرزند گرامیشان امام حسن(ع) پرداخت و گفت: انسان همواره در معرض هجمه های مختلف فکری، اخلاقی و عملی قرار دارد و تنها راه نجات حرکت حول محور حق است.

تولیت مدرسه علمیه مروی با تاکید بر اینکه انسان باید به وصایای بزرگان به عنوان عهد اولیای الهی توجه داشته باشد، ادامه داد: انسان در زندگی علمی باید مراقب آسیب های موجود باشد بخصوص طلاب باید بیشتر مراقب کنند زیرا جنس آسیب هایی که در مسیر علم آموزی آنان قرار دارد با سایر انسان ها متفاوت‌تر، دقیق‌تر و ظریف‌تر است.

آیت الله تحریری با تاکید بر اینکه انسان همواره باید در جهت درک هدایت قرار گیرد و خود را به هادی مطلق بسپارد، اظهار کرد: یاری طلبیدن از هادیانی که خودشان به هدایت و مقصد رسیدند امری لازم و عقلانی است.

تولیت مدرسه علمیه مروی با بیان اینکه هیچ امری نزد امیرمومنان امام علی (ع) محبوب تر از تقوای الهی نبود، گفت: انسان هرگز نباید از حق تعدی کند؛ تقوا آن حفاظت درونی است که در ظاهر با یک دسته اعمال و رفتار آشکار می شود.

وی با استناد به کلام پیامبراکرم(ص) قلب را جایگاه تقوا دانست و ابراز کرد: طلاب در کسب آن حالت تقوا که سپر درونی است، تلاش کنند؛ البته با تمرین های عملی این حالت در انسان پیدا می شود تمرین فکری نیز لازم است تا آن سپر درونی در انسان ایجاد شود.

آیت الله تحریری با بیان اینکه خداوند بر همه اعمال انسان ناظر است، گفت: انسان اگر به مبانی فکری مساله تقوا بی توجهی و فراموش کند که خداوند ناظر اعمال او است در عالم آخرت اعضا و جوارحش به این امر شهادت می دهند.

تولیت مدرسه علمیه مروی با تاکید بر اینکه اولیای الهی و علمای دین بارها در کلام خویش انسان ها را به تقوای عملی سفارش کردند، تاکید کرد: مقصود از مراقبه همان اهتمام به استمرار تقوا در همه فعالیت ها است.

وی با بیان اینکه فراگیری اصطلاحات علمی بیانگر تقوا داشتن نیست، گفت: در طول تاریخ برخی بزرگان از اصطلاحات علمی اطلاع نداشتند اما زمانی که از مساله حق و الهی آگاه می شدند به آن عمل می کردند و این بسیار مهم است.

آیت الله تحریری در پایان خاطرنشان کرد: انسان درجات علامه بودن را باید طی کند و از تحصیل علم سیر نشود اما نباید به عنوان و داشته های دنیوی ‌اش توجهی کند در این صورت است که می تواند همواره فیوضات الهی را دریافت کند.