به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، آیت الله «سید ابوالحسن مهدوی» در بیانات درس اخلاق خود گفت: انسان برای داشتن هیچ نعمتی نیازمند به صبر نیست؛ بلکه در راه رسیدن به نعمت و حفظ آن، از سه جهت، به صبر و بردباری نیازمند است که اولین آن به‌سبب تلاش و زحمتی است که باید برای به‌دست‌آوردن آن متحمل شوند؛ دوم به‌دلیل وظایفی که بعد از به‌دست‌آوردن نعمت برای حفظ و کیفیت استفاده از آن بر عهده انسان است قرار می‌گیرد و سومین هم برای از دست دادن اصل نعمت می باشد.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: گاهی افراد هنگام مواجهه با نعمتهای بزرگِ ناگهانی، نمی‌توانند آن را تحمل کنند و از سرِشوق فریاد می‌زنند و حرکت‌های نامتعارفی انجام می‌دهند، نظیر رفتار بعضی تماشاچیان در بازی‌ها که اینگونه حرکت‌ها به‌معنای احتیاج به صبر در هنگام رسیدن به نعمت نیست.
آیت الله مهدوی تأکید کرد: وقتی انسان به نعمتی می‌رسد، حصول نعمت موافق میل نفسانی اوست و نیازی به حبس‌کردن نفس در آن هنگام ندارد؛ اما از آنجا که گاهی نعمت از نظر کمیت و کیفیت، بزرگ‌تر از گنجایش روحی شخص است و گویا نعمت می‌خواهد از ظرفیت روحی او سرریز شود، این لبریزشدن باعث آشکار شدن نعمت می‌شود.
وی ابراز داشت: در این هنگام، اگر شخص بخواهد جلوی سرریزشدن آن را بگیرد، به صبر احتیاج دارد؛ زیرا باید با زحمت و فشار، جلوی ریزش نعمت را بگیرد، شکی نیست که بدون داشتن صبر، به همان کارهای نامتعارف رو می‌آورد.
امام جمعه موقت اصفهان با بیان اینکه انسان‌های کم‌ظرفیت مانند کسانی هستند که مزاجشان با خوردن یک کشمش گرم می‌شود و با خوردن یک دانه برنج، سرد افزود: وقتی به چنین افراد کم‌ظرفیت نعمت بزرگی می‌رسد، باید صبر پیشه کنند تا هیجان آنها از ظرفیت روحی‌شان فراتر نرود و در مقابل، افراد باظرفیت در برابر نعمت‌ها از خود باخته نمی‌شوند؛ لذا به‌راحتی نعمت را در خود نگه می‌دارند و در این زمینه‌ی خاص، به صبر نیاز ندارند.
آیت الله مهدوی خاطر نشان کرد: اگر کسی به‌دلیل ظرفیت روحی اندکش، در حصول نعمت به صبر نیاز دارد، دلیل نمی‌شود که بگوییم همه هنگام حصول نعمت به صبر نیاز دارند و اگر همین نعمت به شخص دیگری داده شود که ظرفیت روحی وسیعش، متناسب با اندازه‌ی آن نعمت یا بزرگ‌تر از نعمت است، آیا هیچ‌گونه اثری در رفتار ظاهری او مشاهده می‌شود؟
وی پاسخ داد: به طور مسلّم، خیر، اولیای الهی که از الطاف و عنایات بسیاری برخوردارند نیز چنین‌اند؛ اما در بین جامعه، آن‌چنان مخفی و خموش‌اند که هیچ‌کس باور نمی‌کند که آنها چه درجه و مقامی نزد پروردگارشان دارند.
صبر توصیه‌ای به پیامبر گرامی اسلام
آیت الله مهدوی با بیان اینکه خدای متعال در قرآن کریم، به تعداد حروف «بسم الله الرحمن الرحیم» یعنی نوزده مرتبه، حبیب خودش، پیامبر گرامی اسلام«صلی‌الله‌علیه‌وآله» را به صبر فرمان داده است، متذکر شد: این آیات نیز نکات بسیار مهمی در بردارد و مهم آن است که بدانیم صبر صفت مهم انبیای اولوالعزم«علیهم‌السلام» است و آنان برای رسالتشان باید به این صفت مُتّصِف باشند؛ «فَاصبِر کَمَا صَبَرَ أُولُواالعزمِ منَ الرُّسُلِ وَ لا تَستَعجِل لَهُم»؛ پس صبر کن؛ همان‌گونه که صاحبان عزم راسخ از فرستادگان خدا [یعنی صاحبان شرایع چهارگانه که نوح و ابراهیم و موسی و عیسی«علیهم‌السلام» بودند،] صبر کردند و برای [هلاکت] دشمنان شتاب مکن.
وی گفت: خداوند در آیه‌ی ۴۸ سوره‌ی قلم می‌فرماید «فَاصبِر لِحُکمِ رَبِّکَ وَ لا تَکُن کَصاحِبِ الحُوت»؛ پس بر فرمان پروردگارت صبر کن [و در هلاک آنان شتاب نکن] و همانند صاحب ماهی [یونس«علیه‌السلام»] مباش و همچنین، خدای متعال بعضی انبیای غیراولوالعزم را نیز به‌سبب داشتن صبر مدح کرده است.
نماینده مردم در مجلس خبرگان رهبری افزود: قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید«إنّا وَجَدناهُ صَابِراً نِعمَ العَبدُ إنَّهُ أوّاب»؛ حقاً که او [ایوب] را صبور یافتیم؛ چه نیکو بنده‌ای! یقیناً او بسیار رجوع‌کننده [به سوی ما] بود و نیز درباره سه نبی از انبیای گذشته می‌فرماید«وَ إسماعیلَ وَ إدریسَ وَ ذَاالکِفلِ کُلٌّ مِنَ الصَّابِرینَ»؛ و [به یاد آور] اسماعیل و ادریس و ذاالکفل [الیاس] را که همه‌ی آنان از صابران بودند.
نظر شما