به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی حوه هنری، آیین اولین سالروز درگذشت ابوالفضل زرویی نصرآباد با حضور خانواده و جمعی از هنرمندان و همکاران این هنرمند فقید عصر یکشنبه 10 آذرماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) برگزار شد.
پس از قرائت قرآن کریم توسط مرتضی یراقبافان، اسماعیل امینی شاعر پیشکسوت کشورمان درباره ویژگیهای اخلاقی و حرفهای زندهیاد زرویی نصرآباد گفت: ابوالفضل زرویی از جمله هنرمندانی بود که با حکم اداری اهل فرهنگ نشده بود، به همین دلیل کارهای موثری میکرد و هیچ وقت از سر تکلیف کاری را پیش نمیبرد.
وی افزود: آدمهای بزرگ مثل او سرمایههای مادی و معنویشان را صرف فرهنگ میکنند. آدمهای بزرگی که صرفا به دنبال شهرت نیستند و اگرچه از منظر عدهای ساده لوح میآیند، اما آنچه از آنها باقی میماند، به غنای فرهنگ و هنر ما کمک میکند.
امینی بیان کرد: عدهای این روزها به اجبار و متناسب با شرایط به اصطلاح «دین اداری» دارند. در واقع تظاهر به دینداری میکنند. زرویی دین اداری نداشت به همین دلیل اگر کتاب یا سروده ای درباره ائمه مینوشت یا میسرود، به منافعش نمیاندیشید و این نقطه تمایز او با دیگران بود.
این شاعر عنوان کرد: زرویی نصرآباد ساده زندگی کرد و برای دوری از آلودگیهای فرهنگی و اداری که گریبان برخی از فرزانگان و فرهیختگان را میگیرد، به انزوا پناه برد.
ناصر فیض: زرویی نصرآباد از روزمرگیها فاصله داشت
ناصر فیض مدیر دفتر طنز حوزه هنری نیز با اشاره به خصوصیات بارز این هنرمند فقید عنوان کرد: جایگاه و ویژگیهای انسانی و اخلاقی والای مرحوم زرویی را هر کسی که با او نشست و برخاست داشت، میفهمید. او درک میکرد که ابوالفضل زرویی متفاوت از همه کسانی است که به روزمرگی عادت دارند.
وی ادامه داد: او با جوانان به شیوه خودشان و با فرهیختگان به شیوه خودشان برخورد میکرد. کمتر کسی شبیه او در حوزه خودش غیرقابل انکار است. زرویی در حوزه طنز چند دهه اخیر واقعا غیرقابل انکار است. هنرمندی که هم طنزپرداز ماهری باشد و شعر آیینی بگوید.
در ادامه سروش بخشش شعر «فدای همت مردی که داد آخر دست» زرویی نصرآباد را خواند.
محمودی: وفاق و صلح با جهان در آثار زرویی نصرآباد بارز بود
همچنین سهیل محمودی نیز صحبتهایش را درباره ابوالفضل زرویی نصرآباد با این بیت از صائب تبریزی آغاز کرد:
«چون سایه مرغان هوا در سفر خاک/ آزار به موری نرساندیم و گذشتیم»
وی افزود: یکی از مصادیق این بیت، دوست نازنینم ابوالفضل زرویی نصرآباد بود. غریبانگی و مهربانیا با همه آدمها زبانزد بود. من از سال ۷۰ با او در ارتباط بودم و وفق، مدارا و صلح با جهان باعث شده بود تا زندگی مطلوب درونی داشته باشد. این مطلوبیت درونی در طنزهایش که رضایت از زیستن خویش را مطرح میکرد، مشخص بود. هرچند که جهان با او به خوبی مدارا نکرد.
این شاعر ادامه داد: عمران صلاحی، حسن حسینی و ابوالفضل زرویی نصرآباد دوستان در گذشته من در حوزه طنز هستند که متعلق به نسلهای مختلفاند و باید بگویم که طنزهایشان جنسی عمیق داشت. از آن دسته طنزهایی که آدم را به گریه وا میدارد.
در ادامه این مراسم امید مهدینژاد متن طنزی را در توصیف شخصیت ابوالفضل زرویی نصرآباد خواند.
محسن مومنیشریف رئیس حوزه هنری، محمد زرویی نصرآباد برادر مرحوم زرویی و مدیرعامل سپهر سوره هنر، محمدعلی بهمنی، سهیل محمودی، اسماعیل امینی، ناصر فیض، سروش بخشش، علیرضا لبش، امید مهدینژاد، عباس حسیننژاد، روح الله احمدی و... از حاضران در این مراسم بودند.
نظر شما