به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، آیت‌الله «محمدباقر تحریری» در جلسه درس اخلاق حوزه علمیه معیر طی سخنانی اظهار کرد: امام صادق(ع) در وصف خداوند می‌فرمایند: پاک و منزه است آن خدای واحدی که اله و معبودی غیر او وجود ندارد قدیمی است که قدمت او همچون سایر مخلوقات عالم هستی نیست.
تولیت مدرسه علمیه مروی با بیان اینکه همواره کلمه سبحان برای تنزیه خداوند است و نشان از نامحدود بودن حقیقت و ذات باری تعالی است، تصریح کرد: آن وحدانیتی که در روایات ائمه معصومین(ع) به خداوند متعال نسبت داده می‌شود تنها منحصر به خداوند بود و شبیه آن در هیچ موجود دیگری وجود ندارد.
آیت‌الله تحریری افزود: این شیوه از بیان که در همه الفاظ دعا نوعی تنزیه وجود دارد انسان را یاری می‌کند که نسبت به خداوند شناخت بهتری دست یابد اگرچه شناخت انسان درباره خداوند متعال بسیار محدود و بیشتر به شیوه مفهومی است.
وی با اشاره به فراز دیگری از دعای امام صادق(ع) مبنی بر اینکه خداوند زنده‌ای است که هرگز نمی‌میرد و خالق همه موجودات دیده شده و دیده نشده است، اظهار کرد: افزون بر فرشتگان که مجرد و غیرقابل رویت هستند در موجودات مادی هم هستند برخی که قابل رویت نباشند.
آیت‌الله تحریری با بیان اینکه اهل‌بیت(ع) با تنزیه و تشبیه، معارف الهی را به مردم آموزش می‌دادند، اضافه کرد: امام صادق(ع) در دعایی می‌فرمایند: خداوند بدون هیچ معلمی به همه اشیاء علم دارد در حالی که شریکی ندارد.
وی با تاکید بر اینکه علم خداوند ذاتی و مطلق است در حالی که شریکی ندارد، گفت: خداوند وحدت مطلق است و شریکی ندارد یعنی در وجود، صفت و افعال هیچ شریکی ندارد.
تولیت مدرسه علمیه مروی تاکید کرد: شریک آنجایی معنا دارد که در عرض افعال خداوند، کسی را دارای اثر بدانیم در حالی که اگر در طول خداوند چنینی تعبیری داشته باشیم، شریک گرفتن محسوب نمی‌شود.
آیت‌الله تحریری در پایان خاطر نشان کرد: شریک در جایی گفته می‌شود که موجودی را در عرض و در کنار خداوند دارای اثر بدانیم، اما اینکه فرد یا افرادی را در طول خداوند و با افاضه و اذن خداوند دارای اثر دانستن شریک به حساب نمی‌آید.
نظر شما