به گزارش خبرگزاری شبستان؛ نشستهای روز دوم به دبیری «شهرام مکری» برگزارشد که درسومین نشست، مسعود مددی گفت: «چند وقت پیش به صورت اتفاقی مصاحبهای از آلفرد هیچکاک خواندم که از او پرسیده بودند انگیزه شما برای فیلمسازی چه بوده و او گفته بود: پول. در واقع یک مرز جدی بین سینمای روایی و تجربی وجود دارد. هیچکاک بدون تردید نماینده سینمای روایی و ژانر است، بنابراین آنچه برای تهیه کننده اهمیت دارد، بازگشت سرمایه است. اما برای فیلمساز تجربی پول و جذب مخاطب وجود ندارد پس چرا باید فیلم تجربی بسازد؟ فیلمساز تجربی برای دیده شدن فیلم نمی سازد و باید انگیزه او را به شکل دیگری تعریف کرد. در واقع می توان گفت او موفقیت را در تجربه سینمایی میبیند و اکنون به دنبال جسارت و ریسک است.»
کارگردان فیلم سینمایی «گیتا» در ادامه به هفت ویژگی سینمای تجربی از جمله آزادی خلاقانه، فیالبداهگی، بیان شخصی، بیان اجتماعی، بهبود خلاقانه، تعیین یک صدای سینمایی منحصربه فرد و گزینه «پاسخ غلط وجود ندارد!» اشاره کرد و افزود: «برای ساخت فیلم تجربی لازم نیست آموزش کارگردانی دیده باشید. قطعا تسلط به نرم افزار و کامپیوتر کمک موثری است، اما قاعده و اصولی وجود ندارد تا کارگردان آن را بشکند.»
وی در پایان بیان کرد: «می توان گفت در سینمای تجربی فیلمسازی آسان است، چون باید به احساس و علاقه اعتماد کرد و فیلم ساخت. فیلمساز تجربه گرا دنیای متعلق به خودش را دارد، پس اگر میخواهید فیلم داستانی بسازید؛ اول فیلم تجربی بسازید یا اگر میخواهید از فیلمسازی لذت ببرید؛ ابتدا فیلم تجربی بسازید».
در ادامه این نشست «مجید برزگر» توضیح داد: «تشریح سینمای تجربی تقریبا نگاه بدنه سینما و سینماگران به دوردستهاست و آنچه از غرب و تاریخ سینما بیرون می آید. سینمای تجربی به دنبال کشف جهان ذهنی بوده و می توان گفت در سینما به دنبال تصاویر متفاوت است، بنابراین فیلمی که با این مکانیزم ذهنی به وجود آید موجب تعالی مخاطب است. مخاطبی که با پیش فرض خود به تماشای فیلم تجربهگرا می رود چیزی عایدش نمی شود.»
کارگردان فیلم سینمایی «پرویز» گفت: «ورود سینما به ایران همانند عکاسی ابتدا وارد کاخ شد و مسیر دولتی پیدا کرد که همچنان این نگاه وجود دارد. پس از فیلم «حاجیآقا آکتور سینما» که تجربه منحصربه فردی در سال 1312 است، نوعی فیلمسازی تخیلی در ذهن فیلمساز وجود دارد که به نوعی مستندنمایی معنا میشود.»
مکری نیز عنوان کرد: «من همواره با این سوال مواجه میشوم که تعریف سینمای تجربی چیست و سینمای امروز تجربی چه میکند؟ اگر به تفکیکِ سینمای داستانی، مستند و انیمیشن قائل باشیم، سینمای تجربی در نبود این سینماها تعریف میشود. سینمای تجربی دو ایده دارد: آیا این فیلم پیش از این تجربه شده است؟ آیا با دیدن این فیلم نباید بگوییم شبیه فیلم دیگری است؟ اگر نو باشد و شبیه فیلم دیگری نباشد آیا به اندازه کافی خلاق است؟ این دو نکته جوهره اصلی سینمای تجربی است.»
کارگردان فیلم «ماهی و گربه» گفت: «پیشنهاد من برداشت ایده پرسپکتیو از زمان است و به نظرم برای تشخیص اینکه متوجه شویم فیلمی نو است یا نه، باید آن را در بستر زمان قرار داد چون در بستر زمان فیلم هویت پیدا میکند.»
مکری در پایان افزود: «وقتی درباره امروز فکر میکنم خود را در قید زمانی قرار میدهم، زمانی که به جلو و عقب نرود، خنثی باشد و تعهدی به آنچه درگذشته اتفاق افتاده نداشته یا عهد و پیمانی در آینده نداشته باشد. اگر فیلم معنا نداشته باشد، نترسید و خود معنا را هدف قرار دهید.»
علی شاه نوری
نظر شما