به گزارش خبرگزاری شبستان از قزوین، حجت الاسلام علی نعمت الهی، مدیرکل تبلیغات اسلامی استان قزوین با بیان این مطلب گفت: ماجرای مباهله یکی از وقایع بزرگ زمان پیامبر اکرم (ص) است تا بار دیگر حق بر هر چه غیر آن پیروز شود، اگر غدیر تداوم رسالت است مباهله اثبات رسالت است.
وی اظهار داشت: روز مباهله روزی است که تمام اسلام در مقابل مذاهبی که خود را بر حق می دانستند، ایستاد، در این روز میسحیان نجران در عین ناباوری حضور پیامبر(ص) و خاندان ایشان را در محل مباهله درک کردند و دریافتند که اگر حق با ایشان نبود با فرزندان خردسال خود به این مکان نمی آمدند.
حجت الاسلام نعمت الهی افزود: خداوند پیش از نازل کردن آیه مباهله، در آیاتی چند به چگونگی تولد عیسی (ع) می پردازد و مسیحیان را با منطق عقل و استدلال روبرو می کند و از آنان می خواهد که عاقلانه به موضوع بنگرند.
وی اضافه کرد: بنابراین پیامبر اکرم (ص) در ابتدا سعی کرد با دلایل روشن و قاطع آنان را آگاه کند، اما چون استدلال موجب تنبه آنان نشد و با لجاجت و ستیز آنان مواجه گشت، به امر الهی به مباهله پرداخت.
حجت الاسلام نعمت الهی افزود: در این روز، حضرت محمد(ص) تصمیم گرفت تا با بزرگان مسیحیان نجران به مباهله بپردازد، در مباهله طرفین، همدیگر را نفرین میکنند و برای طرفی که راستگو نیست درخواست عذاب میکنند، هنگامی که سران هیئت نمایندگی مسیحیان نجران، پیامبر اسلام(ص) را به همراهِ تنها چهار نفر از اهلِ بیتش شامل امام علی(ع) حضرت زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مشاهده کردند، باتعجب دریافتند که پیامبر به استجابت دعای خود و همراهانش، اعتقاد راسخ دارد، از این رو اسقف نجران از رسول اکرم(ص) تقاضای مصالحه و بخشش کرد و این جریان، حقانیت اسلام و منزلت اهلبیت پیامبر را به روشنی آشکار ساخت.
به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی استان قزوین، حجت الاسلام نعمت الهی ادامه داد: خداوند در آیه 61 سوره آل عمران می فرماید:«هرگاه بعد از دانشی که به تو رسیده، کسانی با تو به ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید فرزندانمان، فرزندانتان و زنانمان و زنانتان و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم؛ سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم».
وی اظهارداشت: آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر نازل شده و پیامبر تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش امام حسن (ع)و امام حسین (ع) و دخترش حضرت فاطمه (س) و دامادش امیرالمومنین علی (ع) بودند، بنابراین منظور از «اَبْنائَنا» در آیه منحصرا امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و منظور از «نِساءَنا» حضرت فاطمه (س) و منظور از «اَنْفُسَنا» تنها امام (ع) است، این آیه هم چنین به این نکته لطیف اشاره دارد که امیرالمومنین علی (ع) در منزلت جان و نفس پیامبر(ص) است.
پایان پیام/
نظر شما