خبرگزاری شبستان: بشر از زمان خلقت، به دنبال آن بوده است، تا با سفر به نقاط مختلف بر آموزه های خود بیفزاید و از همین رو، گردشگری از زمان کهن تا کنون عامل انتقال دهنده فرهنگ و تمدن جوامع مختلف با یکدیگر بشمار می آمده است.
دین مبین اسلام نیز بارها در آیات و روایات مختلف به لزوم سفر و فراگیری علوم مختلف از طریق این امر اشاره کرده است. امام علی (ع) در حدیثی می فرمایند: «تَغَرَّبْ عَنِ الأَْوْطانِ فى طَـلَبِ الْعُلا وَسافِرْ فَفِى الأَْسْفارِ خَمْسُ فَوائِدَ تَفَرُّجُ هَمٍّ وَاکْتِسابُ مَعیشَةٍ وَعِلْمٌ وَآدابٌ وصُحْبَةُ ماجِدٍ؛»
براى کسب بلند مرتبگى از وطن خود دور شو و سفر کن که در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزى، دانش و آداب زندگى و همنشینى با بزرگواران. ( مستدرک الوسائل، ج 8، ص 115 )
با گذشت قرون و دوره های مختلف گرایش جامعه و مردم به مسافرت، این امر موجب به وجود آمدن صنعتی شد که نام توریسم بر آن نهادند. صنعتی درآمدزا که این روزها در بسیاری از کشورهای دنیا به عنوان منبع درآمد محسوب می شود و در کنار فعالیت های بخش کشاورزی و معدنی از عوامل و زیر ساخت های لازم رشد و توسعه اقتصادی به حساب می آید.
صنعت توریسم دارای شاخه های مختلفی است به همین دلیل هر کشوری به دنبال یافتن نقاط قوت خود در یک یا چند بخش این صنعت پر درآمد تلاش می کند. توریسم پزشکی و سلامت در چند سال اخیر به سبب پیشرفت های پزشکی به یکی از منابع کسب درآمد های ارزی برای کشورها تبدیل شده است. در چند سال اخیر جذب این نوع توریسم به هدف بسیاری از پزشکان، متخصصان و بخش های مختلف درمانی تبدیل شده است. اگر چه ایران در زمینه پزشکی پیشرفت های خوبی داشته و در بیشتر جراحی ها و عمل های پیوند به نوعی خودکفایی رسیده است و جزو کشور برتر دنیا در این علم محسوب می شود، اما تا کنون نتوانسته است از پتانسیل های موجود در این بخش برای پذیرش بیماران از سایر کشورها استفاده و در این زمینه برای خود درآمدزایی کند، اما در کنار این مسئله در بخش طب اسلامی، طب سنتی، آب درمانی، حجامت و ... هر ساله پذیرای افراد بسیاری از کشورها دیگر است. در این زمینه کشورهایی نظیر ایران، چین و مصر که از بیشینه تاریخی برخوردار هستند، پیشرفت های خوبی داشته اند.
قرار گرفتن ایران در منطقه خاورمیانه و حاشیه خلیج فارس، همسایگی با کشورهای ثروتمندی همچون امارات، عربستان و قطر و کشورهای فقیری همچون پاکستان و افغانستان دو مزیت متفاوت را به وجود آورده است. از یک سو مردم کشورهای حاشیه خلیج فارس علاقه زیادی به گردشگری سلامت دارند و چشمه های آب گرم، آب درمانی، لجن درمانی، شن درمانی و... موجود در ایران می تواند آنها را برای مسافرت کردن به ایران ترغیب کند. از سویی دیگر کیفیت بالا و هزینه پایین خدمات درمانی در ایران سبب شده است که از کشورهای همسایه همانند افغانستان و پاکستان و دیگر کشورها گردشگر خارجی در بخش سلامت جذب شود.
مزیت عمده ای که کشورهای اسلامی نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکا در جذب توریست سلامت دارند امنیت خاطری است که مسلمانان برای درمان در این کشورها دارند. جنبه های شرعی که پزشکان و بیمارستان ها در کشورهای اسلامی رعایت می کنند تمایل سفر سایر مسلمانان را به این کشورها افزایش می دهد. از همین رو با توجه به اینکه در میان کشورهای مسلمان، ایران در بخش پزشکی سرآمد بوده، توانسته است افراد بسیاری را برای سفر به ایران برای مداوا جذب کند. به عنوان مثال مسلمانان کشورهای جدا شده از شوروی سابق در آسیای میانه بسیار علاقمند هستند که در بخش سلامت ایران سرمایه گذاری و یا برای درمان به ایران مسافرت کنند.
طبق برنامه ریزی های صورت گرفته دولت می بایست 30 درصد از نیازهای درمانی و بهداشتی کشور را از طریق صدور کالای خدمات پزشکی و توریسم درمانی فراهم کند. در این مسیر درآمد به دست آمده از توریسم درمانی برای ایران اسلامی، که در روند رشد و توسعه اقتصادی قرار دارد و به حرکت در این مسیر می اندیشد می تواند سودآوری مناسبی را به دنبال داشته باشد. مسیری که بسیاری از کشورهای دنیا آن را دنبال کرده اند و از این طریق درآمد های سرشاری را برای خود کسب نمودند.
با الگو برداری از صنعت توریسم و استفاده از درآمد های سرشار آن، برخی کشورهای آسیایی چون سنگاپور، تایلند و هند و ترکیه و حتی کشورهای تازه استقلال یافته حواشی دریای مازندران توانسته اند با تبلیغات وسیع روی صنعت درمانی خود، بخش عظیمی از درآمدهای خود را از طریق توریسم پزشکی به دست آورند. براساس آمار بهداشت جهانی، سالانه حدود 50 میلیارد دلار، صرف درمان بیماران منطقه آسیا، در کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌شود که جذب درصدی از این مبلغ در کشور می‌تواند تاثیر چشمگیری در اقتصاد گردشگری داشته باشد.
مدیریت توریسم درمانی به علت داشتن متولیان متعدد، نیاز به هماهنگی بیشتر بین دستگاهی و درون دستگاهی دارد. در سطح کلان کشوری، سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت امور خارجه و وزارت رفاه و وزارت کشور از جمله دستگاه هایی هستند که با توجه به حوزه اختیارات خود هر کدام به نوعی در این موضوع تصمیم‌گیرنده محسوب می‌شوند. همچنین شناسایی و تجهیز مراکز درمانی دولتی و خصوصی که شاخص های لازمه پذیرش گردشگر خارجی بیمار را داشته باشند و بتوانند مجموعه‌ای از سرویس‌های مناسب استاندارد درمانی را ارائه دهند می تواند روند ورود بیماران خارجی به کشور را افزایش دهد. پس از اجرای این طرح، مجموعه‌ای از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی که دارای شرایط پذیرش بیمار خارجی باشند، به بیماران خارجی به طرق مختلف مثلا از طریق سفارتخانه ها ، وب سایت ها و رسانه هامعرفی می‌شوند. یکی دیگر از برنامه‌های در دست اقدام در وزارت بهداشت، صدور ویزای درمانی بوده است که در صورت موافقت وزارت امورخارجه با صدور آن، امتیازاتی برای افراد دریافت‌کننده این ویزا در نظر گرفته می‌شود.
تنوع آب و هوا و مناطق چهارفصل در ایران، امکانات متنوع پزشکی، سطح پایین هزینه های درمانی و مهم تر از تمام این موارد حضور پزشکان و متخصصان مجرب و چیره دست، زمینه را برای پذیرش بیماران از نقاط مختلف دنیا در بیمارستان های ایران فراهم کرده است. توسعه زیرساخت های لازم در زمینه پزشکی و ساخت بیمارستان های تخصصی و فوق تخصصی می تواند گسترش دامنه صنعت توریسم پزشکی در ایران را به دنبال داشته باشد.
دلایل متعددی در حمایت از توریسم پزشکی وجود دارد. اول صدور مراقبت های بهداشتی و پزشکی سبب حصول درآمد های ارزی مورد نیاز کشور می شود. این مسئله با فرآهم آوردن زیر ساخت های بهتر سبب دسترسی آسان تر به ارائه کنندگان با کیفیت و نوآوری برتر و در نهایت موجب ارتقای نظام مراقبت بهداشتی منطقه ای می شود. البته در بررسی این موضوع باید منافع و زیان های آن را نیز در نظر گرفت. برای نمونه درآمدهای حاصل از توریسم پزشکی سبب بهبود نظام بهداشت و سلامت کشور نمی شود، مگر اینکه درآمدهای کسب شده از این صنعت در بخش های درمانی کشور سرمایه گذاری شود.
پایان پیام/
نظر شما