خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون های مساجد به نقل از «theprint»، «حبیب الرحمن»، یک روهینگیایی است که با قایق از بازداشت، شکنجه و تعقیب در میانمار فرار کرده است.
این نوجوان روهینگیایی توضیح می دهد: چطور هویت این قوم در میانمار به طور کلی پاک شد و اینکه چگونه مسجد «آراکان» یا همان ایالت «راخین» که نماد وحدت مسلمانان و بودایی ها بود تخریب شد تا تاریخ میانمار از نو نوشته شود.
حبیب در این باره می گوید: من در دنیایی پر از درد و رنج زندگی می کنم. ترس به عادت روزانه ما تبدیل شده است.. سربازان و افراط گرایان ناسیونالیست، پاکسازی قومی را در راخین ادامه می دهند و بسیاری از روهینگیایی ها به دلایل امنیتی ترجیح می دهند نام خانوادگی خود را کنار بگذارند ،اما حتی انجام این کار هیچ تضمینی برای ایجاد امنیت برای آنها نیست.
وی می افزاید: روهینگیا دارای یک تاریخ نوشته شده نیست. داستان ما را تنها می توان از طریق تعداد کشته ها یا تعداد مهاجرانی که از میانمار فرار کرده اند، نوشت.
به گفته حبیب، نیروهای امنیتی میانمار نه تنها دست به شکنجه و سرکوب روهینگیایی ها زده اند بلکه حتی اردوگاه های موقت آنها را هم تخریب می کنند تا مقاومت آنها برای احقاق حقوقشان را در هم بشکنند.
این نوجوان روهینگیایی می گوید: آنها می خواهند هر چیزی را که هویت ما را تعریف می کند، حذف کنند و به همین دلیل دست به تخریب مسجدی زدند که از میراث های ارزنده بود و در سال 1443 به دست «سندی خان»،از رهبران اسلامی ساخته شده بود.این مسجد سند قطعی تاریخ راخین به ویژه نشانه زندگی مشترک و وحدت مسلمانان و بودایی ها بود.
حبیب الرحمن می افزاید: این مسجد خاطره ای بود که باید پاک می شد تا اینکه تاریخ راخین و میانمار به دست آنهایی که در قدرت هستند،نوشته شود.
روهینگیایی ها که تمام زندگی خود را در این مکان اسطوره ای و عرفانی سپری کرده بودند، مجبور شدند سنگ به سنگ مسجد را برداشته، آنها را روی گاری های گاوی بار کنند و به صومعه ای در روستای بودایی «Shwe Taung» منتقل کنند.
حالا این مسجد دیگر وجود ندارد تا تاریخ بار دیگر آن طور که صاحبان قدرت و سرکوبگران می خواهند، آغاز می شود.
حدود 740 هزار روهینگیایی پس از سرکوب های نظامی سال 2017 میلادی از میانمار به بنگلادش فرار کردند و در شرایط بسیار نامناسب در منطقه مرزی «کاکس بازار» در جنوب شرقی بنگلادش زندگی می کنند.
بنگلادش و میانمار در نوامبر سال 2017 میلادی توافق بازگرداندن مسلمانان روهینگیایی به کشورشان را امضا کردند اما هیچ یک از مسلمانان روهینگیایی برای بازگشت به میانمار داوطلب نشدند چرا که با سرکوب و شکنجه در این کشور مواجه بوده اند.
نظر شما