خبرگزاری شبستان، گروه اجتماعی، هادی دهقانی: شهر تهران هرچند دارای گستردگی بالایی است و به عنوان پایتخت اکثر مراکز مهم و حیاتی را در خود جای داده است ولی آنطور که لازم است برای بحران ها و تهدیدهایی که در آینده می تواند به این شهر و ساکنین آن صدمه بزند، آمادگی ندارد.
زلزله و سیل از مهم ترین عوامل تهدید کننده شهر تهران محسوب می شوند اما در کنار آن نیز می توان لیست بلند بالایی از سایر عوامل تهدید کننده تهران را برشمرد که با احتساب هزنه های مربوط به آنها و طول مدتی که می کشد تا این عوامل تهدید را مهار کرد به نگرانی ها در این خصوص دامن می زند، وجود هکتار ها بافت فرسوده شهری، گسل های متعدد، فرونشست ها و کمبود منابع آب را می توان از برجسته ترین این موضوعات برشمرد.
«محسن هاشمی» کمبود ظرفیت و کافی نبودن سیستم جمع آوری روان آب های شهری را مسئله دیگری در مدیریت شهری عنوان کرد و افزود: این کمبود باید با انجام پروژه های عمرانی و تکمیل تاسیسات شهری جبران شود.
رییس شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه در بخش سرانه های خدماتی با کمبود جدی در تهران مواجه هستیم، گفت: متوسط سرانه های خدماتی فعلی تهران کمتر از نصف میزان استاندارد آن است.
هاشمی تاکید کرد: با همت و توجه معاون عمرانی و خدمات شهری برنامه مدونی برای جبران کمبود سرانه های خدماتی تهیه شود.
«پیروز حناچی» نیز در خصوص مخاطرات احتمالی تهران گفته است: درست است که زلزله اصلی‌ترین خطر تهران است، اما به هیچ وجه تنها خطر نیست، ما در تهران با خطراتی روبرو هستیم که به ظاهر با یک اتفاق کوچک شروع می‌شوند اما می‌توانند خیلی زود به یک فاجعه ملی تبدیل شوند.
شهردار تهران با تاکید بر اینکه هیچ کس فکر نمی کرد ساختمان پلاسکو به آن شکل فرو بریزد افزوده است: فروریختن پلاسکو به یک فاجعه ملی تبدیل شد؛ این از ویژگی‌های تهران است.
وی با بیان اینکه گزارش ملی و رسمی پلاسکو اظهارداشت: در چنین گزارشی ممکن است دستگاه‌های مسئول به راحتی نقش خود را نپذیرند یا اینکه دستگاه مخاطب اساساً نمی‌تواند یک گزارش بی‌طرف تدوین کند، اما دولت یک مبنای خوب گذاشت؛ اینکه برای تهیه و تدوین چنین گزارشی، یک مجموعه کاملاً بی‌طرف و متخصص تشکیل شود.
حناچی گفت: شهرداری تهران حاضر است برای گسترش ایستگاه‌های شبکه ارتباطی اضطراری همکاری کند و برای آن فضاهای لازم را در نظر بگیرد.
به نظر می رسد مسئولان و مدیران شهر تهران با نگاه بودجه ای و آماری عزم جدی برای افزایش تاب آوری شهر تهران در مقابله با این نقاط ضعف ندارند و بیشتر بر مدیریت بحران تکیه می کنند، که آن هم علاج پس از واقعه می باشد که این امر آسیب پذیر شهر و شهروندان را پس از وقوع هر بحرانی در پی خواهد داشت.
نظر شما