خبرگزاری شبستان - جنوب کرمان: «سهراب براهام» متولد روستای دوبنه از توابع شهرستان جیرفت است که در دوم خرداد ۱۳۴۸ هم زمان با فصل خوشه چینی گندم چشم به جهان گشود.
براهام که سال هاست در زمینه شعر، داستان نویسی و روزنامه نگاری فعالیت می کند دارای ۷ فرزند است، ۶ تن از فرزندانش نویسنده، شاعر، صاحب اثر و خبر نگار هستند.
این خانواده تاکنون موفق به کسب بیش از ۱۲۰ رتبه در جشنواره های مهم کشور شده اند.
در ادامه مصاحبه اختصاصی خبرنگار خبرگزاری شبستان با «سهراب براهام» را می خوانید:
از کی وارد عرصه شعر و داستان نویسی شدید؟
از دوران کودکی، از وقتی که به یاد می آورم به قصه علاقه مند بودم و برای دوستانم قصه هایی را که از پدرم می شنیدم، تعریف می کردم اما به طور جدی از سال ۱۳۸۵ داستان نویسی و شعر را شروع کردم.
انگیزه تان از داستان نویسی چیست؟
با نوشتن داستان بهتر می توانم ارزش ها را درک کنم و به آنها اهمیت دهم.
انگیزه من هرگز مالی نبوده است، نوشتن روح و روان آدمی را آرام می‌کند، ما در اوج عصبانیت می‌توانیم عقده های دلمان را بر روی کاغذ بنویسیم و چون آرام شدیم آنها را پاره کرده و دور بریزیم.
من هر چه که می نویسم از سر ذوق است و انگیزه های بسیاری برای نوشتن دارم است اما دوست دارم آثارم ماندگاری هر چند ساده داشته باشند.
تاکنون چند اثر شما چاپ شده است؟
۵ اثر به چاپ رسانده ام و ۳ اثر نیز آماده چاپ دارم.
۲ مجموعه شعر به نام آوای میانچیل و ما ۴ نفر بودیم پیاده، یک مجموعه خاطرات شهدا به نام 2900 و ۲ رمان به نام باران روز هجدهم و بی پدر را به رشته تحریر در آورده ام.
چه شد که به این نتیجه رسیدید که سروده‌ها و داستان هایتان را چاپ کنید؟
در کف رودخانه اگر جای نم داری را پیدا کنیم و با دست ریگ های نم دار را بر داریم بی شک بعد از کمی تلاش به آب می‌رسیم، آب بیرون آمده شاید در ابتدا کمی گل آلود و بی مزه باشد اما با تلاش بیشتر در کاوش زمین آب به صورت چشمه به راه خواهد افتاد هر چه تلاش بیشتر باشد آب زلال تر می شود و دقیقا تلاش در نوشتن همین حکم را دارد مطالعه و نوشتن زیاد، ما را موفق تر خواهد کرد و به آن چه که می خواهیم، دست می یابیم.
آیا عضو انجمن شعر یا داستان نویسی هستید؟
از سال ۸۵ تاکنون خودم و فرزندانم عضو انجمن های ادبی شعر و داستان شهرستان جیرفت هستیم.
فعالیت های ما بسیار زیاد است، آنچه را که داریم از شاعران و نویسندگانی است که هیچ چیز را از ما دریغ نکردند همه آنها حق استادی به گردن ما دارند.
مدت ۴ سال مسئول انجمن اهل قلم شهرستان جیرفت بودم و امروز در کنار نسل جوان و تحصیل کرده درس فرا می گیرم.
این انجمن‌های بر شعر و داستان هایم تاثیرگذار بوده اند، تاثیر انجمن ها این گونه است که دست کودکی را گرفته و به او راه رفتن بیاموزد برای من همین حکم را دارند.
موضوعات و مضامین اشعار و داستان های شما بیشتر چیست؟
بیشتر شعر سپید می گویم و شعر کوتاه پریسکه (کوتاه ترین شعر فارسی ) و گاهی غزل کلاسیک و در داستان نویسی فضایی بومی را بیشتر کار می کنم.
آثار چه شاعران و نویسندگانی را بیشتر مطالعه می‌کنید و در سرودن و نوشتن تحت تأثیر کدام شاعر و یا نویسنده هستید؟
من آثار بی شماری از شاعران و نویسندگان ایران و جهان را مطالعه کرده و می کنم، در شعر آثار شیرکو بی کس شاعر کرد و سید علی صالحی را دوست دارم البته شاعران جوانی روی کار آمده اند که شعر های بی نظیری می سرایند اگر مثال بزنم باید نام خیلی ها را ببرم و در داستان آثار همینگوی و گارسیا مارکز... از قلم منصور علیمرادی خودمان را بسیار دوست دارم و در نوشتن دوست دارم خودم باشم، آثار احمد محمود که من را به وجد می آورد.
آیا تاکنون در جشنواره ای شرکت کرده اید؟
بله رتبه اول داستان بلند در جشنواره کشوری آیات، برگزیده جشنواره داستانی امام علی، برگزیده جشنواره داستانی نخل و نارنج بم، رتبه اول شعر رضوی در بخش ولایت رهبری، رتبه برتر جشنواره شعر دفاع مقدس در کرمان و البته این افتخار را نیز داشته ام که داور جشنواره شعر عاشورایی کشور در شهر پیشوایی ورامین (شعر پریسکه ) باشم.
هدف شما از حضور در این جشنواره ها چیست؟
جشنواره ها فرصت خوبی هستند تا نویسنده خود را بشناسد و البته در حاشیه این جشنواره ها، زمینه آشنایی با سایر نویسندگان فراهم می شود.
قدری در مورد هفتمین دوسالانه کتاب نارنج، توضیح دهید؟
این جشنواره هر ۲ سالی یک بار با حضور نویسندگانی از برخی کشورها در شیراز برگزار می شود، امسال نیز این جشنواره باحضور ۱۵ کشور افغانستان، امارات متحده عربی، قطر ترکیه، هلند، بلژیک، سوئد، اتریش، مالزی، انگلیس، آلمان، ایتالیا، چک، کانادا و آمریکا و با تعداد یکهزار و ۶۳۰ اثر برگزار شد و بنده جز ۱۰۰ نفر برتر نویسنده این جشنواره شدم.
البته این جشنواره رتبه های اول تا هفتم را اعلام نکرده و قرار است در آذر سال جاری هم زمان با اختتامیه این جشنواره نفرات برتر را معرفی کند.
کمی از زندگی شخصی تان بگوئید؟
بنده دارای ۷ فرزند هستم، ۶ پسر و یک دختر، که ۶ نفر آنها نویسنده، شاعر، صاحب اثر و خبر نگار هستند.
۳ فرزندم ازدواج کرده اند، ۲ تن از عروس هایم شاعر و نویسنده هستند و به طور کلی در خانواده ام ۹ نفر شاعر، نویسنده و خبر نگار هستیم که بیش از ۱۲۰ رتبه در جشنواره های مهم کشور را کسب کرده ایم.
مهم ترین آنها جشنواره های جوان خوارزمی، جشنواره جلال آل احمد و در یافت چندین تندیس از وزیران فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش است.
و نشریه فرهنگی سیاسی به نام لوار داریم و با همکاری اعضای خانواده آن را اداره می کنیم.
سخن پایانی؟
در پایان به خانواده ها توصیه می کنم اگر در وجود فرزندانشان توانایی در نوشتن انشا، متن و یا شعر می بینند آنها را به انجمن های ادبی شهر خود ببرند، چرا که در انجمن های ادبی افرادی هستند که می توانند در شکوفایی استعدادهای فرزندانشان به آنها کمک کنند.
انجمن های ادبی که زیر نظر اداره های فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند آنجا همه چیز رایگان است هزینه ای دریافت نمی شود.
نظر شما