به گزارش خبرگزاری شبستان، با نگاهی گذرا به منطقه یورو طی چند هفته گذشته درمی‌یابیم که جنبه‌های منفی بسیاری در بانک‌های مرکزی کشورهای اروپایی آشکار شده است.
اما هیچ‌یک از اروپاییان نمی‌خواهند بحران اقتصادی‌ای را که در پی سقوط یورو به وجود آمد، باور کند.
بی‌شک شکست‌های عمده بانکی در پی اعلام بدهکاری بانک‌های ایرلند، ایتالیا و سایر کشورهای اروپایی ایجاد می‌شود و این داستان به شکل جدی‌تری در منطقه یورو تکرار می‌شود و خیزش‌های مردمی بخصوص در آمریکا آن را قوت می‌بخشد و در کنار آن بانک‌ها و به ترتیب شرکت‌ها اعتبار خود را از دست می‌دهند.
ویرانه‌های اقتصادی که این روزها در اروپا آشکار شده است و حصول تصمیمات غلط یک دهه گذشته است اما دستورالعمل برای حل این بحران بسیار ساده است.
بانک مرکزی باید مسئولیت بدهی‌های سنگین کشور را به عهده گیرد، همچنین باید یک سیاست اشاعه‌دهنده‌ای که امکان تأثیرات مثبت کشورها و نفوذ هر یک به دیگری را فراهم می‌کند، اجرا شود.
میزان تورم در آلمان نسبت به سایر کشورهای اروپایی کمتر رشد داشته و شاید بتواند مدلی برای دیگر کشورها باشد، البته این حرکت برای مبارزه با بحران اقتصادی، تورم و بیکاری که در طول سال‌ها حاصل شده کاری سخت و مستلزم زمان می‌باشد.
در حالی که منطق ریشه‌ای شرایط باید مشهود باشد حتی برای کسانی که در کادر اقتصادی قرار نمی‌گیرند. در این‌باره بانک مرکزی اروپا به نظر می‌رسد که نسبت به کار خود آگاه نیست.
راهی که بانک مرکزی اروپا و در کنار آن موسسه بازاریابی غذا پیش گرفته‌اند کشورها را دچار بدهی‌های سنگین کرده است، رویه ای که باعث کاهش تقاضا و رشد بیکاری شده است.
همان‌طور که نرخ بیکاری بالا می‌رود بدهی‌ها نیز افزایش یافته و هزینه‌هایی در نظر گرفته شده برای برنامه‌های حل بحرانی چون بیکاری کاهش می‌یابد.
پوچی دستورالعمل‌های به روز بانک مرکزی اروپا آشکار شده حتی در سطح کارمندان دست بالا که با ایده‌های به اصطلاح جدید پشت دوربین‌ها قرار می‌گیرند.
همچون برنامه‌ای که طی آن بانک مرکزی اروپا نمایندگانی را به کشورهای چین، هند، برزیل و روسیه برای تشویق آنها به سرازیر کردن پول به حساب‌هایشان فرستاد.
اروپا این کشورها را انتخاب کرد چون متوسط درآمد هر فرد در آن بسیار بالاتر از مشابه‌اش در اروپا است، به طور مثال در هند درآمد متوسط هر فرد 4 هزار دلار است که نسبت به مشابه اروپایی‌اش 15 درصد بالاتر است.
به طور خلاصه ما کنفدراسیونی متشکل از کشورهای ثروتمند کره زمین داریم که دست به دامن فقیرترین‌ها شده‌اند، بنابراین اگر کشورهای در حال توسعه با همین سرعت پیش بروند به زودی رقیب کشورهای اروپایی می‌شوند.
به گزارش کانترپانچ، ضمانت هموار کردن بدهی دولت‌های کشورهایی چون یونان در قدم اول اجباری است که باید با پایین آمدن مالیت‌ها همراه شود.
همچنین بانک مرکزی اروپا باید میزان تورم را بین 3 تا 4 درصد ثابت نگه دارد. با ثابت ماندن تورم، پایین آمدن مالیات‌ها در کشورهای اسپانیا، ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی بدهکاری کشورها می‌توانند به زودی تعامل خود را به دست بیاورند.
تورم در سیکلی معیوب بدهی را افزایش می‌دهد. عمق فاجعه چنین شرایطی زمانی است که کشورها از کمک‌های خارجی احساس بی‌نیاز می‌کند و به سیاست‌های غلط امروز خود ادامه دهد، یعنی مشابه همان شرایطی که بر آمریکا حاکم است و قابلیت بسیاری از تولیداتی را که تا پیش از این قادر به آن بود را سلب می‌کند.
اگرچه به جای دنبال کردن مراحل ساده و ضروری در جهت تثبیت اقتصاد منطقه یورو، بانک مرکزی اروپا در راه پیمودن مسیری برای تخریب یورو و راندن آن به سمت رکودی جدی نسبت به سال‌های گذشته است. این تراژدی گسترده‌ای است که اروپا در مقابل خود می‌بیند.
پایان پیام/
نظر شما