به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بندرعباس، صبح، با صدای طبیعت آغاز می شود و « محبوبه خانم »، زن عشایر زاده روستای سه شاخ از توابع حاجی آباد که تنها روستای یک خانواری این منطقه است خود را برای روزی پر از کار و تلاش آغاز می کند.
یه روز مهمان این خانواده عشایری شدم، برایم بسیار باور نکردنی بود که این زن عشایر که دارای چهار فرزند دختر و یک پسر است، تمام تولیدات سر سفره شان را خودش به تنهایی تولید می کند.
ساعت ۴ صبح شیر گوسفندان را دوشیده و از آنها برای صبحانه فرزندانش استفاده کرده و از مابقی شیر، ماست، دوغ، پنیر، کره و کشک درست می کند.
او که عاشق مهمان و مهمان نوازیست، در انتظار مهمان هایی است که برای ولیمه شوهرش دعوت کرده است.
گوسفند را سر بریده و گوشت آن را برای ناهار مهمانان آماده می کند.
سختی روزگار و کار زیاد، دست های ظریف و زنانه محبوبه خانم را به دست های پر از چین و چروک، زمخت و مردانه تبدیل کرده است.
وقتی از سختی کارهای عشایری می پرسم، می گوید: عشایر زاده است و این رسم پدران انها بوده که زنان عشایر اقتصاد خانواده رو برعهده دارند.
می گوید: « روزگار، سختی هایی زیادی سر راهش قرار داده اما با روحیه خستگی ناپذیری و جنگیدن با سختی های زندگی، توانسته زندگی را بگذراند.
از محبوبه در مورد همراهی فرزند و همسرش پرسیدم ، که گفت: اینجا در دل طبیعت و بلندی کوهها زن و مرد و پیر و جوان در مسیر تولید و کار شبانه روز تلاش می کنند و مردان هم بیشتر وظیفه بردن گوسفندان به صحرا را دارند، اما بیشتر زندگی عشایر با رنج زنان و سخت کوشی آنها گره خورده است.
او حالا پس از ۲۰سال زندگی مشترک و یک تنه تلاش کردن برای گذران زندگی، توانسته مغازه ای برای خود دست و پا کند که محصولاتش را در آن بفروشد و حالا تمام محصولات که از شیر تولید می شود را در مغازه به مشتریان می فروشد و از این وضعیت رضایت دارد.
در حال حاضر نبود بازار مستقیم برای عرضه محصولات عشایر، عدم پوشش دهی آنتن تلفن همراه، گران بودن قیمت نهادهای تولید و عدم آسفالت و راه دسترسی مناسب به روستایشان از مشکلاتی بود که عشایر این منطقه در مصاحبه به ما گفتند.
هر چند غروب سفر کوتاه ما از راه رسید اما زندگی این عشایر سخت کوش به امید طلوع های زیبای خورشید جریان دارد.
گزارش از صدیقه دشتی
نظر شما