به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت، در دوران هشت سال دفاع مقدس پیر و جوان، همه بر خط بودند، تا ذره‌ای از خاک وطن مورد تجاوز و اشغال دشمنان قرار نگیرد.
زن و مرد هم‌پای هم در میدان نبرد حضور داشتند، اما زنان و مادران غیور این سرزمین در بخش‌های مختلف جوانان را از نظر روحی حمایت کرده تا با انگیزه و قدرت بیشتر در برابر دشمنان بایستند.
به مناسبت هفته دفاع مقدس، هیئت رییسه انجمن بانوان خبرنگار و روزنامه‌نگار بسیج رسانه سپاه قدس گیلان با سیده «زهرا شفیع پور» یکی از رزمندگان امدادگر که قبل و بعد از انقلاب و در دوران هشت سال دفاع مقدس حضور پر شور در صحنه‌های نبرد داشته است، دیدار و گفتگو کردند.
در این دیدار این بانوی غیور گیلانی خاطرات شیرین توپ و تانک را اینگونه روایت کرد: متولد سال 1338 در روستای رودبنه پایین محله شهرستان لاهیجان هستم که در خانواده‌ای متدین، انقلابی و کشاورز پرورش یافته‌ام. در سال 57 با رتبه پنج در رشته آمار دانشگاه سراسری قبول شدم. در دوران تحصیلم به مطالب درسی بسنده نکرده و در زمینه‌های اجتماعی، مذهبی و اعتقادی مطالعات مختلفی داشتم.
این رزمنده امدادگر با اشاره به اینکه در روز مصاحبه به دلیل فعالیت گسترده انقلابیم نتوانستم حضور پیدا کنم و از ادامه تحصیل باز ماندم ادامه داد: مسئولان دانشگاه صلاح ندیدند با رتبه برتر حذف شوم و به ناچار در مرحله دوم در آزمون پذیرفته و در رشته پرستاری مشغول تحصیل شدم.
شفیع پور خاطرنشان کرد: در دوران تحصیل فعالیت‌های انقلابی گسترده‌ایی داشتم که از طریق نیروهای امنیتی مورد شناسایی قرار گرفته و قبل از آنکه دستگیر شوم به کمک خانواده فرار کردم و راهی تهران شده و پیش برادر رفتم.
این رزمنده امدادگر به بعد از پیروزی انقلاب اشاره کرد و افزود: جهت مداوای رزمندگان در درگیری‌های منافقین انقلاب راهی آبادان شدیم، همین که به آبادان رسیدیم ۲۴ ساعت بعد، جنگ تحمیلی از سوی ارتش بعث عراق شروع شد و گلوله، خمپاره و بمباران هوایی ارمغان این تهاجم شوم بود.
وی در ادامه با بیان اینکه اوایل انقلاب دانشگاه بسته شد تصریح کرد: با بازگشایی دانشگاه در کنار حضور در جبهه‌ها، درس و دانشگاه را هم با جدیت دنبال کردم و در هر فرصتی عازم مناطق جنگی می‌شدم.
شفیع پور به لحظات حضورش در جبهه اشاره و اذعان کرد: صحنه محشر بود، عملیات‌های دفاع مقدس و به چشم لحظات شهادت جوانان این مرز و بوم را شاهد بودم که سخت‌ترین لحظات زندگیم بود.
این رزمنده امدادگر گیلانی با بیان اینکه در اکثر عملیات‌ها حضور داشته و در اتاق عمل جراحی نیز فعال بودم، تصریح کرد: عملیات پاوه نخستین و عملیات مرصاد آخرین عملیات در سنگر امدادگری دوران دفاع مقدس بود که حضور داشتم.
شفیع پور خاطرنشان کرد: لحظاتی که خمپاره به خاک وطن اصابت می‌کرد به چشم می‌دیدم که هر شخصی به طرفی می‌دوید و در فکر این بود که عزیزانش را نجات دهد.
وی به حضور زنان در جبهه اشاره کرد و ادامه داد: زنان ما در بین رزمندگان، مردانه فعالیت داشتند امروز نیز جوانان و نوجوانان با بهره‌گیری از الگوهای جبهه و جنگ باید در برابر ناملایمات زندگی بایستند.
این رزمنده امدادگر گیلان با تاکید بر اینکه خاطرات جبهه را نمی‌توان به‌راحتی تعریف کرد، اظهار داشت: در آن لحظات، همه مردم پای کار بودند ولی تشویش و نگرانی در هر کوچه‌ای هویدا بود چون همه نگران این بودند که پالایشگاه نفت آبادان منفجر نشود.
شفیع پور تصریح کرد: اتاق عمل، لحظات شهادت و زخم‌های مجروحین جبهه همه خاطره است، همه شهدای ما چهره نورانی داشتند.
وی با اشاره به اینکه جوانان باید صبر و استقامت را تمرین کنند، ادامه داد: انقلاب ما به راحتی به دست نیامد تا به راحتی از دستش بدهیم، خاطرات زندگی شهدا باید در جامعه نهادینه شود تا جوانان ما بدانند امنیت امروز مدیون جوانانی است که از زندگی‌شان گذشتند تا اکنون ما در آرامش باشیم.
این رزمنده امدادگر گیلان اذعان کرد: بعد از اتمام جنگ در عرصه علم و سازندگی گامی دیگر برداشتم و در مقطع کارشناسی ارشد پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی تهران قبول شدم و در آن زمان به‌واسطه شخصی مومن که برادر شوهرم بود با همسرم آشنا شده و زندگی مشترکم را آغاز کردم، ماحصل زندگیم سه فرزند پسر است که در مقاطع عالیه مشغول تحصیل هستند و تدریس و پرستاری از اهم فعالیت‌هایم در دوران خدمتم بود.
شفیع پور خطاب به بانوان به وصیت شهدا که رعایت حجاب اسلامی و پیروی از خط ولایت است اشاره و اظهار کرد: همه بانوان این مرز و بوم نجیب هستند و باید با مهر و محبت حجاب را در جامعه نهادینه کرد.
نظر شما