به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «امین سعدی» کارگردان خوش آتیه تئاتر کشور که سال گذشته نمایش «دولو روسا» را برای اجرا به روی صحنه برد و با استقبال بسیار خوب مخاطبان مواجه شده بود، در تازهترین اثر نمایشی خود به سراغ متن پیچیدهای از آنتونن آرتو به نام «خاندان چن چی» رفته است. شبستان به همین بهانه با این کارگردان به گفتگو نشسته است:
دلیل انتخاب یک داستان مدرن غیر ایرانی برای اجرا چیست؟
داستان من غیرایرانی نیست چون یک موضوع جهان شمول را انتخاب کردم، یکی از دغدغههای من در عصر امروز موضوعی بود که در قالب داستان «خاندان چن چی» وجود داشت، در این داستان شاهد هستیم که مذهب دستآویز یکسری افراد خاص میشود و وقتی قدرت و مذهب در کنار هم قرار میگیرد برخی افراد را تحت فشار قرار داده و اتفاقات بدی رخ میدهد و همین امر هم در داستان من هم نهفته بود.
ایده ابتدایی این نمایش از کجا آمد؟
یک اجرای دانشجویی حدود 12 سال پیش از این داستان به نمایش درآمد و از همان زمان این موضوع در ذهنم من وجود داشت، سال گذشته بعد از تئاتر «دلو و روسا» که کار کردم به طور کامل روی این موضوع تمرکز کردم، البته در حال حاضر دغدغههای من به یک مثلث سهگانه تبدیل شده است، کار قبلی من یک داستان با محوریت دغدغههای سیاسی و اجتماعی بود و داستان «خاندان چن چی» نیز با موضوع مذهب دومین ضلع از این مثلث را تکمیل کرد و در آینده هم موضوع بعدی را به نمایش در خواهم آورد.
استفاده از ادبیات بومی در کار شما کمرنگ است چرا؟
من در کارهای خود یک نگاه کلی به موضوعات دارم، به هر حال ما در جامعهای زندگی میکنیم که باید عرف و خط قرمزها رعایت شود، البته خط قرمزها در داستان ما رعایت شد و پیام خود را هم در قالب مفهوم به مخاطب ارائه کرد، در تمامی ابعاد از جمله طراحی صحنه، نور، میزانسن، موسیقی و... تمام مفهومها در نظر گرفته شده است. حتی در نمایه لباسها نیز مفهوم در نظر گرفته شده است تا مخاطب آنچه را نیاز است بفهمد.
لباسها تخیلی ایده خود شما است یا برگرفته از اجراهای قبلی این نمایش در دنیا؟
در طراحی لباس سعی کردیم چیزی بین مدرنیته و کلاسیک را استفاده کنیم تا از دو طرف شرایط قابل استفاده باشد، برخی از این پوششها همچنان در واتیکان قابل استفاده است، اما برای تقابل سنت و مدرنیته در بخشهایی از لباس خود از چرم استفاده کردیم چون در لباسهای مدرن چرم بیشتر استفاده میشود.
برای دریافت مجوز اجرا چالشی وجود داشت؟
تا به امروز برای گرفتن مجوز مشکلی نداشتم اما اینکه گاهی دچار سانسور میشویم موضوع بدی است، من خود بازبین تئاتر بودم و اگر چیزی را در یک نمایش حذف میکردیم حداقل سعی داشتیم تا یک جایگزین برای آن در نظر بگیریم تا به موضوع لطمه وارد نشود، در داستان «خاندان چن چی» هم ما خیلی از داستان دفاع کردیم و نگذاشتیم که به اصل موضوع لطمه وارد شود، البته تنها چهار دیالوگ در این داستان حذف شد که میتوانست حذف نشود زیرا فضا را برای کار ملموستر میکرد.
نظر شما