«یه حبه قند» را شاهکاری به تمام معنا در سینمای ایران می دانم

به گزارش خبرنگار شبستان، برنامه سینمایی هفت با حضور شهرام جعفری نژاد و مسعود فراستی (منتقد سینما) به بررسی آخرین ساخته رضا میرکریمی (یه حبد قند) پرداخت.

جعفری نژاد در ابتدا گفت: من این فیلم را یک شاهکار به تمام معنا در کنار فیلم سینمایی جدایی نادر از سیمین می دانم و هر بار که این فیلم را می بینم زوایای بیشتری از آن برای من آشکار می شود.

وی در ادامه به بررسی روایت در سینمای غرب و شرق پرداخت و اظهار داشت: مردم شرقی دستان رو به آسمان داشتند و خلاء خود را توسط خداوند پر می کردند به همین دلیل روایت ها عمدتاً از شخصیت محوری و قهرمان پروری خارج شد و اخلاق های جمعی موردتوجه قرار گرفت. اما در غرب همواره روحیه قهرمان پروری و شخصیت محوری موج می زد چنانچه در فیلم های هالیوود فراوان این مساله را می توان دید.

جعفری نژاد افزود: در سینمای اموز جهان که جهش آن از دهه 60 آغاز شد سینمای قهرمان پروری به تکرار رسید و جهان تقابل میان خیر و شر جهان مدرن را جوابگو نبود و نوع دیگری از زبان باید به کمک سینمای جهان می آمد که فضای جمعی یکی از راه حلها بود. فضایی که مجموعه ای از کنش ها را نشان داده که به درستی پرداخت شده اند.

جعفری نژاد با بیان اینکه در سینمای ایران کارگردانان نواندیش به این حوزه پرداخته اند گفت: در سینمای ایران کارگردانان نوین ما به سراغ روایت جمعی رفته اند و شخصیت هایی داشته که برای خود فرد داستان های کوتاه دارند و این داستانهای کوچک در خدمت داستان و مساله ی بزرگتر قرار گرفته اند. در یه حبه قند میرکریمی آدمها آنقدر مهم نیستند که داستان های آنها به صورت مجزا دنبال شوند.

وی ادامه داد: ما در سینما سبک های مختلفی از قصه گویی را داریم. یه حبه قند از روش های معمول فیلمنامه نویسی فاصله گرفته است. فیلم میرکریمی ساختار به خصوصی دارد که مشابه جان فورد بوده اما تقلید از آن نیست و مختص خود میرکریمی است.

شهرام جعفری نژاد به قصه فیلم و روابط میان شخصیت ها اشاره کرد و اظهار داشت: شخصیت اصلی داستان اما نه به صورت کلاسیک آن چه در فیلمنامه و چه در ساختار «پسند» با بازی نگار جواهریان است. همه شخصیت ها به محض اینکه وارد خانه می شوند معرفی شده و روابط آنها با یکدیگر از همان ابتدا برای مخاطب روشن می شود.

این منتقد سینما در پایان گفت: اگر می بینیم که هنوز مردم ما به قصه گویی های تکای علاقه مند هستند به دلیل عادت آنها به اینگونه از روایتهاست و هنوز قصه گویی و داستان شلوغ در بین مردم جانیفتاده است.

پایان پیام/