خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی- مریم داوری: در بین سالهای 1335 تا 1340 تلاش هایی برای ساخت انیمیشن در کشورمان صورت گرفت. نخستین انیمیشن کوتاه با عنوان ملانصرالدین در سال 1336 ساخته شد. تا به امروز نه تنها انیمشن های زیادی در کشورمان ساخته شده است بلکه جشنواره ای تخصصی در این زمینه با عنوان جشنواره بین المللی پویانمایی هر دو سال یک بار به همت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار می شود. به منظور اطلاع از وضعیت انیمیشن در کشورمان گفتگویی با «امیر سحر خیز»، رییس هیئت مدیره صنف انیمیشن ترتیب دادیم که بدین شرح است:
تعامل بین فعالان حوزه انیمیشن و صنوف دیگر چقدر ضروری است و چه اقداماتی در این زمینه صورت گرفته است؟
این کاری است که صنف انیمیشن دارد آنرا انجام می دهد. به عنوان مثال ما با صنف صداگذاری به یک تفاهمی برای همکاری رسیدیم. از این بابت که بچه های ما بتوانند در آن بخش با بچه های صدا همکاری کنند و تعرفه شان کمی متفاوت باشد که در واقع به بودجه پروژه انیمیشن بخورد . قرار شده است که با صنف منتقدین هم صحبت شود و همچنین با فیلمسازان نیز تعاملات و رایزنی هایی صورت گیرد.
این تعاملات چه دستاوردهایی در پی داشته است؟
من الزاما انتظار ندارم که همان روز اول یک دستاورد خیلی بزرگ از این اتفاق، رخ دهد . همین که بین بچه های ما و اساسا در فضای سینمای داستانی و سینمای بدنه اکران ما یک مقدار انیمیشن بپیچد و بچه ها را بیشتر بشناسند، کلی اتفاقات خوب دنبالش خواهد داشت. یکی از وظایف و برنامه های صنف انیمیشن این است که این اتفاق بیفتد و تعامل بین بچه های انیمیشن با حوزه های دیگر صنوف برقرار شود. درجشن ما که پارسال برگزار شد ، سعی کردیم همه مدیران صنوف را دعوت کنیم که بیایند و ببینند در انیمیشن ایران چه اتفاقاتی دارد می افتد. حتی در بخش داوری سعی کردیم در تخصص های مختلف مثلا در موسیقی ، صدا گذاری و کارگردانی افرادی از صنوف صدا، موسیق و کارگردانی حضور داشته باشند که یک مقدار ارتباط بیشتری برقرار شود.
نظرتان در مورد جشنواره بین المللی انیمیشن تهران چیست؟
این جشنواره از نظر کیفی رشد خوبی داشته است.عملکرد آقای کریمی صارمی به عنوان دبیر جشنواره پویانمایی تهران خوب بوده است و همین باعث شده است که این جشنواره رشد کیفی قابل قبولی داشته باشد و جایگاه خود را پیدا کند.
جشنواره بین المللی انیمیشن تهران چه نقاط قوت و ضعفی دارد؟
یکی از نکات مثبت جشنواره بین المللی انیمیشن تهران این است که هر کس به نوعی با انیمیشن مرتبط است اعم از مدرس و سازنده انیمیشن در این جشنواره حضور پیدا می کند. بدین ترتیب این جشنواره برای صاحبنظران و اساتید یک چالش و برای نسل جدید یک فرصت است. از دیگر نکات مثبت جشنواره انیمیشن تهران این است که مخاطبان آن افراد علاقمند و به روزی هستند همین مساله باعث شده که جشنواره نیز در هر دوره نسبت به دوره قبل به روزتر باشد. از طرفی این جشنواره در دو دوره اخیر خود به بحث اقتصادی و تجاری انیمیشن توجه داشته است. البته این مساله می تواند هم نقطه قوت و هم نقطه ضعف و آسیب پذیر جشنواره تلقی شود. از طرفی وسعت این جشنواره هم نقطه مثبت و هم مقطه منفی آن محسوب می شود زیار اگر جشنواره به این وسعت برگزار نمی شد نتایج بهتری می گرفت. از طرفی این جشنواره فرصتی را برای حضور اسطوره های انیمیشن در ایران به بهانه شرکت در جشنواره فراهم می کند.
وضعیت انمیشن ایرانی در حال حاضر چگونه است و آیا می تواند جهانی شود؟
به نظرم انیمیشن ایرانی در نقطه پرش و به یک پختگی رسیده است. انیمیشن ما قابلیت تولید محصول جهانی را دارد به شرط اینکه فعالانی حوزه انیمیشن تعامل بیشتر و بهتری با یکدیگر داشته باشند.
نظر شما