غدير به ظهور مى پيوندد و منکران غدیر خود را انکار کرده اند

خبرگزاری شبستان-اصفهان: از غدير مى آموزم...
انسان سخت فراموشكار است و گاهی نیز براحتى خود را به فراموشى می زند. می گویند انسانِ به خواب رفته را می توان بیدار کرد، اما کسی که تظاهر به خوابیدن می کند با هیچ صدایی بیدار نمی شود. کسی که فراموش کرده را می توان به یادش آورد، اما برای کسی که خود را به فراموشی زده هیچ یادآورنده ای موثر نیست.

 از غدير مى آموزم كه من نيز چون برخى خود را به فراموشی نزنم. می آموزم كه اتمام حجت خدا و رسولش را به نسيان نسپارم. می آموزم كه دائم با خود تجديد عهد و پيمان كنم تا يادم نرود چه ديده و چه شنيده‌ام.  از غدير می آموزم كه چشمانم را خوب باز كنم و بدل را بجاى اصل نگيرم. حق را وا ننهاده و راه باطل را پيش نگيرم.

براستى شاهدان غدیر چگونه توانستند اصل را وا نهاده و دل به بدل خوش كنند؟ چگونه توانستند دستانی که در دستان مبارک علی(علیه السلام)  نهاده بودند را از دستان او بيرون آورده و به دست ديگرى بسپارند؟ 

چگونه توانستند پس از آن در چشمان مبارکش چشم دوزند؟ گویا شیطان بر قلبهايشان مُهر غفلت زده و بر دیدگانشان‌ پرده بی بصیرتی افکنده است.

آری، نفس آدمى، گاه تا آنجا پيش مى‌رود كه می تواند حافظه او را نيز پاك كند. از يادش ببرد كه روزى با على(علیه السلام)  دست بيعت داده بود و به پذيرش ولايتش سوگند خورده بود. 

 
شاهدان غدير، در امتحان خود شكست خوردند، انگار اصلا آنجا نبوده و به پيامبر و وصى برحقش لبيك نگفته بودند. چگونه توانستند بر بزرگترين حقيقت تاريخ پرده افکنند و آن را زير سايه تعصبات و دنيا طلبى خویش ناديده بگيرند؟

می گويند تاريخ، بزرگترين درس عبرت است. بايد از غدير و غديريان آموخت، آموخت كه ما آدميان گاه چنان اسير هواى نفسيم كه حتى آنچه را هم كه به چشم خود ديده ايم، براحتى انكار می كنيم. 

واى بر شاهدان آن روز كه با چشم خويش ديدند، با زبان خويش اقرار كردند، با دست خويش بيعت كردند اما به همه دیده ها و شنیده های خود پشت پا زدند. آنها فراموش کردند، اما در حافظه تاریخ فراموشی راه ندارد. تاریخ همه چیز را مو به مو به یاد خواهد داشت و به نسل‌های آینده خواهد رساند. 

تاريخ جريان دارد و تکرار می شود. پليدان و كوردلان دست از تلاش برنداشته و پس از گذشت سالها و قرنها هنوز هم می خواهند من و تو، غدير و على(علیه السلام) را فراموش كنيم. آنها دست به دست هم داده و از تمامی امکاناتشان کمک گرفته اند تا حافظه تاریخی ما را پاک کنند. از یادمان ببرند که مسلمانیم، شیعه ایم و دل در گروی علی (علیه السلام) و فرزندانش داریم. 

 زهی تصور باطل زهی خیال محال! چرا که غدير به ظهور مى پيوندد ومنکران غدیر نه علی (علیه السلام) را، که خود را انکار کرده و حضور خود را نادیده می گیرند.

یادداشت از صفورا صیرفیان پور