به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «علیرضا نراقی» امروز در نشست «بررسی وضعیت امروز نقد تئاتر در ایران» که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: وجود نقد در تئاتر ضرورتی است که می تواند از ایجاد فضای پر مفسده جلوگیری کند. وضعیت رسانه های ما خوب نیست و نقد احتیاج دارد که در جایی ارایه شود. به یاد دارم زمانی که در روزنامه کار می کردم، هفته ای سه روز نقد تئاتر می بستیم. متاسفانه امروز آن فضا وجود ندارد.
این منتقد تئاتر اظهار داشت: زمانی در سایت ایران تئاتر نقد تئاتر روزانه منتشر می شد. با سلایق مختلف همه تئاترها نقد می شدند و حتی کارگردانان درخواست نقد کار خود را داشتند اما امروز این طور نیست، منتقدان کار ندارند و جایی برای ارایه کار خود ندارند.
وی با بیان اینکه نقد احتیاج به رصد مداوم تئاتر و همچنین مطالعه دارد، تصریح کرد: همه اینها نیازمند زمان است. منتقدان ما یا جذب کارهای اجرایی می شوند و یا مسئول روابط عمومی یا اینکه توسط دانشگاه ها بلعیده می شوند. فضای دانشگاهی دو مشکل برای منتقد ایجاد می کند؛ اول اینکه منتقد وارد روابطی می شود که منجر به محافظه کاری او می شود و دوم اینکه درگیر نقد دانشگاهی می شود. پدیده ای به نام نقد دانشگاهی در کشور ما مرسوم شده است. نقد دانشگاهی کمکی از نظر تئوری و شناخت به تئاتر ما نمی کند.
این منتقد تئاتر با اشاره به اینکه مشکل وجودی با مسئله نقد داریم، بیان کرد: نقد آن حضوری که باید داشته باشد را در جامعه ما ندارد. دانشگاه های ما در درجه اول جای تربیت هنرمند نیست. دانشگاه ها می توانند تقسیم وظایف کنند، می شود رشته ای در یک دانشگاه و رشته ای دیگر در دانشگاهی دیگر برجسته شود.
نراقی با بیان اینکه دانشگاه ها متمرکز بر تربیت هنرمند هستند، خاطرنشان کرد: در فضای دانشگاهی تئوری نقش دارد. برای همین به نظرم دانشگاه جای تربیت منتقد، مترجم و پژوهشگر است. یک تغییر رویکرد در دانشگاه های تئاتر ما ضرورت دارد. آموزشگاه ها در تربیت هنرمند موفق تر از دانشگاه ها هستند. باید بر روی کیفیت آموزش ها متمرکز شویم. رویکرد آموزشی بیشتر در کشور ما به سمت تربیت هنرمند است تا تربیت کارشناس و منتقد.
نظر شما