به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «صمد چینی فروشان» در نشست «بررسی وضعیت امروز نقد تئاتر در ایران» که امروز( دوشنبه 28 مرداد) در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: نقد تئاتر در ایران افت و خیزهایی داشته است. در نهایت از دهه 70 تا دهه اخیر شاهد رشد بسیار خوب و اثرگذار نقد در جامعه تئاتری هستیم. نقد همواره مراقب بود تئاتر گرفتار بازی های صوری نشود.
این منتقد تئاتر با بیان اینکه نوشتن مطلب در مورد اثر کار هر کسی نیست، عنوان کرد: نقد تئاتر دارای اهمیت است، از این نظر که بر روی شکل گیری تجربه تئاتر تاثیر می گذارد. کار منتقد این است که از هدر رفتن تجربه ها جلوگیری کند. نقد تئاتر صرفا نوشتن نقد برای یک اثر نیست بلکه یک کار هنرمندانه است. متاسفانه رابطه ای بین تئوری و عملی نداریم و این یکی از مشکلات ماست.
وی اظهار داشت: بعد از انقلاب، اختلافی بین تئاتر و جامعه و سیاستمداران افتاد و بخشی از تئاتر مورد حمایت قرار گرفت، دانشگاه ها شروع به پذیرش دانشجوی تئاتر کردند، بدین ترتیب فارغ التحصیلانی خام به وجود آمدند که شروع به کار کردند. به تدریج تئاتر با ممانعت هایی که ایجاد شد از مسیر اصلی و واقعی خود خارج شد. تئاتر با افزایش تعداد دانشجویان تئاتر به مسیر ذهنی، خیالی و توهمی رفت و نسلی به وجود آمد که بدون تجربه رشد کردند.
چینی فروشان در مورد تئاتر دفاع مقدس تصریح کرد: عنوان مقدس که به تئاتر اضافه شد و تئاتر مقدس شکل گرفت، سبب شد این نوع تئاتر خاص شود. سعی کردیم وجوه صوری تئاتر مقاومت را تضعیف کنیم و وجوه دیگر آن را قوت ببخشیم. در حقیقت قرار بود تئاتر دفاع مقدس از تاثیر جنگ در جامعه و دردهای مردم بگوید که متاسفانه نشد و این نوع تئاتر از مخاطب عام دور شد. کار هنر این است که تجربه گذشته را با حال تلفیق کند و فرد بتواند با اکنون خود گذشته را قضاوت کند.
وی با اشاره به اینکه تئاتر غیر موضوعی نیز با افزوده شدن دانشجویان کم کم به سمت بی هویتی رفت، بیان کرد: در دهه 80 که ورود بخش خصوصی به تئاتر بود، همه چیز فرو پاشید. یک پای تئاتر در فلسفه است و پای دیگر آن در شعر. وقتی تئاتر از این دو محروم شود، رشدی نمی کند و تاثیری نمی گذارد. تئاتر نیاز به حمایت دارد و باید به آن سوبسید داده شود.
نظر شما