خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی- مریم داوری: کتابهای زیادی در مورد نماز با هدف ترویج نمازخوانی و تاثیرات و برکات نماز در زندگی دنیوی و اخروی برای گروه های سنی مختلف به رشته تحریر در آمده است. یکی از این کتابها، کتابی با عنوان «داستان های شیرین نماز » است که دکتر «مجید رضا نوروزی» آنرا نوشته است. این کتاب مورد استقبال واقع شده و به چاپ بیستم رسیده است. به منظور آشنایی بیشتر با این کتاب گفتگویی با نویسنده آن که پژوهشگر و مدرس رسمی کلاسهای آموزشی خانواده وزارت آموزش و پرورش است، ترتیب دادیم که قسمت دوم آن بدین شرح است:
چه شد که کتاب« داستان های شیرین نماز»را نوشتید؟
افراد به خصوص نوجوانان و جوانان از داستان بیشتر تاثیر می پذیرند و یاد می گیرند زیرا به داستان علاقمند هستند. من می توانستم مقاله در مورد نماز بنویسم اما افراد علاقه بیشتری به داستان دارند. همین طور امروزه افراد به داستان کوتاه نسبت به رمان گرایش بیشتری دارند. احساس کردم جوانان در مورد نماز کاهلی هایی دارند و خانواده ها دوست دارند فرزندانشان نماز خوان باشد. به همین دلیل تصمیم گرفتم داستان هایی از زندگی شخصیت هایی که قله و برجسته هستند را بیاورم، بدین ترتیب داستانهایی در مورد نماز از زندگی ائمه اطهار(ع) و دیگر شخصیت های مهم را جمع آوری کردم.
مخاطب کتاب« داستان های شیرین نماز» چه کسانی هستند؟
مخاطب این کتاب افراد 7 سال به بالا هستند.
با توجه به تجدید چاپ های متعدد از این کتاب، بازخوردی از مخاطبان خود گرفتید؟
بله. تلاش کردم از مخاطبانم بازخورد بگیرم. شماره تلفن خود را در انتهای کتاب آوردم و از خوانندگان خواستم که نقطه نظرات خود را با من در میان بگذارند و اگر انتقاد و پیشنهادی دارند ، مطرح کنند. بازخوردهای خوبی گرفتم. عده ای به من گفتند که ما همیشه این سئوال برایمان مطرح بود که چرا باید نماز بخوانیم و با خواندن کتاب شما انگیزه مان برای نماز خواندن قویتر شد. عده ای گفتند که در مورد نماز صبح تنبلی می کردیم و نمازمان قضا می شد اما با خواندن این کتاب تلاش می کنیم که نمازمان قضا نشود و اول وقت نماز بخوانیم. برخی گفتند که ما یک هفته نماز می خواندیم و ده روز نمی خواندیم اما با این کتاب متوجه آثار دنیوی و اخروی نماز شدیم و دیگر پیوسته نماز می خوانیم.
در کتاب « داستان های شیرین نماز»بیشتر آثار اخروی نماز را مدنظر داشتید یا آثار دنیوی آنرا؟
در کتاب 40 درصد آثار اخروی نماز و 60 درصد آثار دنیوی نماز را ذکر کردیم که برای خواننده ملموس تر باشد. علاوه بر این منابع هم دقیق ، ملموس و مستند است برای همین برای مخاطب باورپذیر است و بر روی او اثرگذار. کتاب حدود 100 داستان دارد که این داستانها از بین 100 منبع انتخاب شده است . داستانهایی را انتخاب کردم که بیشترین اثرگذاری را بر روی مخاطب داشته باشد.
نماز خواندن نوجوانان و جوانان تا چه حد می تواند آنها را در برابر آسیب های اجتماعی حفظ کند؟
به اعتقاد بنده نماز خواندن 100 درصد نوجوانان و جوانان را واکسینه می کند. نماز نوعی واکسیناسیون در برابر تمام آسیب های اجتماعی است. کسی که روزانه حداقل 17 دقیقه در ساعات مشخصی رو به قبله بایستد و نماز بخواند، مسلما نتیجه ای عایدش خواهد شد و روی تمام افعال، افکار و رفتارش تاثیر می گذارد. نمازخواندن، نوجوانان و جوانان را از بدی ها و زشتی ها حفظ می کند. نماز خواندن بر روی دوست یابی بچه ها، قدرت نه گفتن آنها به اعتیاد و سایر آسیبها ، ارتباطات اجتماعی و حتی ازدواج و شغل آنها اثر گذار است. در واقع می شود گفت که نماز ترمزی در برابر بدیهاست. نماز به نوعی پیشگیری از آسیبهای اجتماعی است. نماز باعث امیدواری در فرد می شود و می دانیم که طبق روایات و احادیث سرمنشا بسیاری از مشکلات، نا امیدی است. نماز باعث اطمینان قلبی در فرد می شود . اگر نگاهی به پرونده های قضایی کنیم، می بینیم که آنهایی که اهل نماز هستند خیلی کمتر گرفتار آسیبهای اجتماعی می شوند. البته نمی شود گفت که همه پرونده ها متعلق به افراد بی نماز است اما نمازخوانها خیلی کم پرونده دارند و آن هم به دلیل این است که فریب خوردند. افرادی که با نماز مانوس هستند ، کمترین مشکل را در جامعه دارند . این افراد تنش و اصطکاک کمتری با اعضای جامعه پیدا می کنند. نماز ترمزی در برابر بدیها و مشوقی برای انجام خوبیهاست. افرادی که نماز می خوان هستند بیشتر اهل کار خیر و صدقه، کمک به دیگران و دستگیری از نیازمندان هستند.
اگر بخواهید نماز را تشبیه کنید آنرا به چه چیزی تشبیه می کنید؟
من نماز را به نردبان تشبیه می کنم. فردی به من گفت نماز تکراری است و ما 30 سال نماز تکراری بخوانیم که چه شود؟ گفتم نردبانی می گذاریم که برویم پشت بام. تمام پله ها یکسان است. نمی توانی بگویی که پله ها تکراری است. بله پله اول مانند پله دوم و سوم است اما یکدفعه نمی توانیم به پشت بام برویم باید از پله ها بالا رویم، پله هایی که به نظرمان تکراری است . این بحث را هم در کتاب آوردم که نماز تکراری نیست. نماز مانند همان نردبانی است که ما را به تعالی می رساند.
نقش خانواده ها و مدارس در نمازخوان شدن بچه ها چقدر است؟
همه جوره باید نسخه بپیچیم تا افراد مقید به نماز شوند. خوب است که از کودکی مراقب بهداشت دهان و دندان فرزندمان باشیم و او را از کودکی به مسواک زدن تشویق کنیم اما اگر از این مساله غافل شدیم چه؟ وقتی فرزندمان نوجوان شد و دچار دندان درد چه باید کنیم. در مورد نماز هم همین طور است. خوب است که از کودکی، فرزندانمان را به نماز علاقمند کنیم اما اگر غافل بودیم چه. مدارس و نویسندگان هر کدام باید به نوعی برنامه هایی برای تشویق و ترغیب کودکان و نوجوانان داشت باشند. به هر حال خانواده ، مدارس، فرهنگیان ، نویسندگان و شاعران باید در این زمینه به سهم خود تلاش کنند.
نظر شما