آرزوی بچه‌های روستای گز برآورده می‌شود

خبرگزاری شبستان – خراسان جنوبی؛ اردوهای جهادی دانشجویی که از دهه ۸۰ در کشور رونق گرفته و امروزه شاهد حضور هزاران نفر از دانشجویان در ایام تعطیلات تابستان و نوروز در مناطق محروم هستیم، یکی از مهمترین برکاتش حضور مسئولان در آن مناطق و سرکشی از مردم روستاها است؛ حضوری که باعث می شود تا مشکلات احصاء شده و برای حل آن راهکار مناسب اتخاذ شود.

همه ساله تعداد زیادی از جوانان در قالب اردوهای جهادی دانشجویی به همت سازمان بسیج دانشجویی به روستاهای محروم و کمتر توسعه یافته اعزام می‌شوند و به انجام فعالیت‌های مختلف عمرانی، فرهنگی و آموزشی می‌پردازند. خراسان جنوبی به دلیل محرومیتی که روستاهای آن دارد، یکی از استان هایی است که مقصد بسیاری از گروه های دانشجویی از خارج و داخل استان برای فعالیت جهادی شده است.

گروه جهادی شهید همت متشکل از 12 نفر از دانشجویان خواهر دانشگاه علمی کاربردی و سپیده کاشانی بیرجند به روستای کوهستانی «گز» از توابع بخش مود شهرستان سربیشه سفر کردند تا 10 روزی را در این روستا مشغول کار جهادی شوند.

روستای گز حدود 200 نفر جمعیت دارد که اغلب آنها جوانان و نوجوانانی هستند که در روستا ماندگار شده اند، خانه بهداشت، آب لوله کشی، برق، تلفن و راه آسفالته از امکانات این روستا است اما با وجود این مشکلات، قرار در روستا را بر مهاجرت به شهر ترجیح داده و این روزها میزبان گروه‌ جهادی هستند.

برگزاری کلاس های خیاطی، ترمه بافی، ساخت عروسک، آموزش قرآن، احکام و زبان از اقدامات دختران دانشجو در این روستا است، این ها را «کمال زاده» مسئول گروه می گوید و ایجاد رابطه عاطفی بین زنان و کودکان روستا با بچه های گروه سخن به میان می آورد « اینجا بچه ها و بانوان روستایی از حضور گروه جهادی و برنامه هایی که ارائه می شود بسیار استقبال کرده اند، اولین گروه جهادی است که به این روستا امده است».

او خودسازی را از مهمترین اهداف گروه‌های جهادی عنوان می‌کند و ادامه می دهد: «دانشجویان علاوه بر کلاس های آموزشی و فرهنگی، برای خودسازی خودشان هم برنامه‌هایی متنوعی دارند.»

یکی از اعضای گروه جهادی، دانش‌آموز است و چون قبلا گروه جهادی به روستای آنها رفته،‌ علاقه مند به اردوهای جهادی شده و با اصرار به همراه دوستان به اردو آمده است. او حالا آنچه که از دانشجویان در روستا یاد گرفته،‌ اینجا به مردم آموزش می دهد. 

زمین فوتبال نداریم!

گز یکی از روستاهایی است که دو شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرده است، دانشجویان جهادگر در آخرین روز اردو با برگزاری یادواره، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره این دو شهید سرافراز این روستا، با دعوت از مسئولان شهرستانی به مراسم؛ فرصت خوبی را برای پیگیری مشکلات فراهم می کنند.

روستای گز نوجوانان و جوانان زیادی دارد که به گفته خودشان در تابستان، روزها را با پدرشان مشغول دامداری و کشاورزی هستند و در ایام تحصیل هم در خوابگاه درس می خوانند و زندگی می کنند، بچه ها از کمبود امکانات ورزشی در روستا گلایه مند هسند، حسین یکی از بچه های کلاس هشتمی روستای گز  است که بیرون حسینیه به دیوار تکیه زده و با دو نفر دیگر از دوستانش صحبت می کند. او ناراحت به نظر می‌رسد، پیش می روم و دلیلش را می پرسم؛ می گوید:«ناراحت نیستم!» دقایقی با او همکلام می شوم، کم کم حرف دلش سر باز می کند و دلیل ناراحتی را بیان می کند.» از اینکه گروه مخصوص دختران و زنان روستا است و برای پسرها، گروه جهادی به روستا نیامده گلایه دارد. او می گوید: «من به فوتبال خیلی علاقه دارم، دوست دارم بزرگ شدم یک فوتبالیست موفق باشم، البته الان هم خیلی خوب گل می زنم و بازی می کنم، اما چه فایده که اینجا زمین فوتبال نداریم.»

به گفته حسین در این روستا زمین خاکی وجود دارد که تیرک‌های دروازه آن شکسته است و به دلیل مناسب نبودن به بچه ها آسیب زیادی وارد کرده است. «من خودم توی این زمین چندین بار زمین خوردم که پایم زخمی شده، برق نداره، تیرک مناسب نداره، از همه بدتر چون دور زمین حصار نیست و دوازه ها تور ندارند، اگر شوت بزنیم باید تا صبح تو بیابون دنبال توپ بگردیم،‌ چندین بار در این زمین به زمین خوردیم و چند روز از درد خانه نشین شدیم.»

بچه ها که متوجه می شوند، خبرنگارم، یکی یکی شروع به گفتن مشکلاتشان می کنند، یکی از بچه ها به وانتی که زیر درخت توت کنار قنات پارک شده اشاره می کند و می گوید:«اون وانت را می بینید، چون زمین خوب برای بازی نداریم، شب ها که از سرکار می آییم، با همین ماشین 12 نفره سوار می شویم و به روستای مختاران می رویم.» مختاران کجاست؟ «روستای بزرگتری در پایین دست همین گز است، البته 15 کیلومتر تا آنجا راه است، مختاران سالن ورزشی داره و ما هم برخی شب ها می رویم و هر نفر ۱۵۰۰ تومان پول می دهیم و دو ساعتی بازی می کنیم.»

دهیاری تعدادی وسایل ورزشی را برای بچه ها از جمله میز تنیس و فوتبال دستی تهیه کرده اما مثل خیلی جاهای دیگر در خانه بهداشت روستا خاک می خورد. حسین می گوید: «چون خانه ورزش در روستا نداریم از این امکانات هیچ استفاده ای نمی‌شود، وسایل در ساختمان دهیاری که بهداشت روستا هم است نگهداری می شود.»

قول بخشدار برای تحقق آرزوی بچه‌ها!

حضور «روئين راستکار»، بخشدار مود به دعوت گروه جهادی در روستا باعث می شود تا مردم مشکلات خود را راحت و بدون واسطه با او مطرح کنند، فرصت خوبی است تا موضوع را همین جا پیگیری و قول مساعدی را برای بچه‌ها بگیرم، اما قبلش دهیار و تعدادی از اهالی روستا هم خواسته هایی از بخشدار دارند.

یکی از اهالی روستای گز مهمترین خواسته مردم این روستا را لایروبی قنات رودخورده روستا می‌داند و می‌گوید: « قبلا یک مرتبه از جهاد کشاورزی آمدند و بخشی از قنات را لایروبی کردند، آبدهی قنات بهتر شد، اما دوباره به دلیل سیل، مشکلاتی برای قنات ایجاد شده ک و بسیاری از درختان روستا در حال خشک شدن هستند.»

موضوع را از بخشدار مود پیگیر شدم، راستکار به اختصاص اعتبارات خوبی از سوی دولت برای لایروبی قنوات اشاره می کند و ادامه می دهد: «موضوع قنات روستای گز در دستور کار قرار می گیرد اما دهیاری باید پیگیر موضوع باشد.»

مناسب سازی زمین فوتبال بچه های روستا و حصارکشی آن؛ از خواسته بچه ها است که بعد از طرح این مشکل با بخشدار، وی قول مساعد می دهد تا اعتبار یک زمین چمن مصنوعی برای این روستا ایجاد کند. راستکار از دهیار روستا گز خواست تا زمین مناسبی را برای فوتبال بچه ها خاکبرداری و آماده کنند تا بخشداری در زمینه فنس کشی و چمن مصنوعی آن اقدام کند.

ساخت المان برای شهدای روستا از دیگر موضوعاتی بود که بخشدار بر روی آن تاکید کرد.

صنایع دستی ساخته شده توسط بچه‌های روستا

به نظر می رسد حضور گروه های جهادی در روستاهای محروم، علاوه بر اقدامات ارزشمندی که برای اهالی دارند، زمینه حضور مسئولان را به این مناطق فراهم می کند، مسئولانی که شاید هیچ وقت به این روستاها سفر نکرده باشند.

مقام معظم رهبری خطاب به دانشجویان جهادگر می فرمایند: شما سفیران کار و تلاش خواهید شد. وقتی شما در یک محیطی حاضر می‌شوید؛ در کویر، در کوهستان، در نقاط دور از دسترس، در میان مردم محروم مشغول کار می‌شوید، جوانی که در آنجاست، از شما الهام می‌گیرد و شما می‌شوید سفیر تلاش و کار و خدمت و جهاد و مجاهدت. «من احیاها فکانّما احیا النّاس جمیعا»؛ شما دلها را زنده می‌کنید؛ فایده‌ی بزرگی است. فوائد فراوانی در این کار هست. این جریان عظیم را حفظ کنید.»

گزارش از؛‌ جواد شریفی‌نیا