غولی که شورای شهر فاروج وعده شکستن شاخش را داد

 خبرگزاری شبستان _ فاروج؛‌ همه ما تجربه خواندن یا شنیدن قصه هایی که در آن شخصیت ها یا موجودات به دست جادوگر یا غولی طلسم شده و از حد و اندازه خود کوچکتر می شوند را داشته ایم، توصیف دنیای پیرامون از نگاه آن موجود کوچک شده، معمولا خنده دار، گاهی غم انگیز و زمانی تامل برانگیز بوده است، اما شاید لازم نباشد دنبال غول و جادوگر بگردیم تا ما را به درک این تجربه برساند، بارها خوانده ایم که همه باید بدانیم تا معلولیت به اندازه پلک برهم زدنی فاصله داریم و خود را از این مسئله دور ندانیم.

 حال یک روز خود را به جای معدود معلولان جسمی و حرکتی بگذاریم که اعتماد به نفس تردد در سطح معابر عمومی را یافته و سری به خیابان می زنند، دنیا را از زاویه دید آنها  با رویکرد نگاه به قصه غول ها بنگریم. از میدان اصلی شروع می کنیم، مسیر منتهی به خیابان طالقانی از بعد از مسجد صاحب الزمان، پیاده رو زیر بار تنقلات صنف آجیل فروش محو شده و شمای معلول نمی توانید از این مسیر خود را به خیابان طالقانی برسانید ناگزیر باید از خیابان استفاده کنید، از آنجا که شاید فاروج تنها شهر در کشور باشد که توقف در دور میدان اصلی اش برای خودروها ممنوع نیست! اگر جسارت عبور از بین خودروهایی که کج و معوج پارک شده اند را هم بیابید، با غول چال چوله ها و جداولی که قوس آنها، مانع از راه دادن ریسک عبور از آن به مخیله تان می شود چه می کنید؟ برفرض که شهروندی هم به کمک آمد برای بقیه مسیر چه باید کرد؟

ارتفاع پیاده رو از خیابان، پیاده روهایی که جایی برای نفس کشیدن برایشان باقی نیست، پُل هایی که در زمان ساخت انگار معمارش متر همراهش نبوده، ارتفاع  نامناسب این پل ها به خصوص در ورودی خیابان موفق که البته وجودشان هم با توجه به واحدهای تجاری که مثل یک انسان کنجکاو سرک کشیدن و طول این سرک کشیدنشان آن ها را تا نزدیکی های خیابان رسانده و سال هاست که ظاهرا تکرار دیدن رعایت نکردن حریم خیابان از سوی این واحدها برای شوراهای شهر، باعث فراموشی شده و مانع از استفاده شهروندان از مفهوم کمرنگ پیاده رو در فاروج شده است و حال معلولان جای خود دارند که به تردد در پیاده رو اصلا فکر نکند.

و باز هم به این برسیم که فاروج شهر بی خاطره است؛ چون آدم های سالم هم فرصت دقایقی قدم زدن در پیاده رو و خاطره سازی را نمی یابند و همیشه باید مراقب باشند خدایی ناکرده پر لباس یا دست و سرشان به  پفک، تخمه و چیپس، جعبه میوه، کفگیر و ملاقه و... گیر نکند.  خوب حالا که نمی شود از خیابان موفق به سمت جنوب شهر رفت بیایید از سمت بلوار امام رضا امتحان کنیم، این جا هم همان قصه تکراری جدول ها، پل های نامناسب، پیاده روی اشغال شده و... البته به این ها باید پارک خودروهای پلاک شخصی اما مسافربر به سمت شهرستان شیروان را هم اضافه کرد و مسافرانی که در پیاده رو برای سوار شدن به وسیله نقلیه اجتماع کردن، مراجعه کنندگان به بانک واقع شده در این مسیر و...

گفتیم بانک، یکی از بانک هایی که ظاهرا مناسب سازی شده در همین محور واقع شده، اما انگار متولیان فقط نیتشان پاک کردن صورت مسئله بوده، ساخت رمپی با شیب غیر استاندارد، طول غیر استاندارد و... بلوار آقا نجفی را هم اگر بخواهید از سمت میدان اصلی امتحان کنید با همین قصه های تکرار مواجه می شوید و ناهمگونی پیاده رو و...

معلول جسمی و حرکتی اگر پا در خیابان موفق، گذاشت باید همان ابتدا تصمیمش را بگیرد که امروز فقط در سمت راست خیابان کارهایم را انجام دهم و فردا برای رسیدن به کارهایم باید به سمت چپ خیابان بروم، اگر می پرسید چرا؟،  باید عرض کنم، که سالمند، معلول، نابینا، مادرانی که نوزادشان را در کالسکه حمل می کنند و... وقتی می خواهند از یک سمت خیابان موفق به سمت دیگر آن بروند، حداقل مقدمات کوهنوردی را باید آموخته باشند، اگر با ویلچر به سلامت از خط کشی رنگ باخته عابر پیاده عبور کردی تازه به غول خیابان می رسی، از زاویه چشم یک معلول که به محل تعبیه شده برای عبور در وسط خیابان نگاه کنی، کوهی را می بینی که بالا رفتن از آن بدون کمک گرفتن از 2 تا3 نفر ممکن نیست، معلولان باید یادشان باشد که طی یک روز چند بار کارشان به این خیابان که بازار اصلی شهر هم هست نیفتد وگرنه ناگزیرند چند بار از شهروندان خواهش کنند که برای عبورشان مساعدتی کنند.

از اینکه به وسط خیابان موفق رسیدید و یکهو خط پیاده رو گم شد! نباید تعجب کنید و اگر چرخ ویلچرتان بازیش گرفت و هوس تکان دادن جعبه های میوه چیده شده در پیاده رو را کرد نباید نگران باشید؛  تازه بعد از عبور از این اگرها،  ورود به واحدهای تجاری، خود قصه دیگری است که شاید مجال گفتنش نباشد. این قصه ای که گفتیم فقط ماجرای یک روز حرکت در مسیر میدان اصلی شهر که بیشتر در ویترین دید مردم و مسافران است، حال تصور کنید بخواهید در مسیرهای فرعی تردد کنید به اداراتی سر بزنید که در منزل مردم ساکن شده اند و حداقل های یک فضای اداری را ندارند و هرکدام یک طرف شهر چادر پهن کرده اند.

این ها دیده ها و تجربه های دو معلول شهرستان است که بیشتر در شهر تردد دارند، فاطمه تقوائی مقدم و حمید طیبی مقدم ما را همراه خود کردند تا این مسیرها را ببینیم، این در حالیست که از سال 83 که کارگروه مناسب سازی تشکیل شد اگر سالی یک نقص برطرف می شد حالا می بایست شهری با کمترین زاویه می داشتیم.

مناسب سازی مسئولیت همگانی است

معاونت توانبخشی اداره کل بهزیستی خراسان شمالی در خصوص مناسب سازی گفت: شروع موضوع مناسب سازی در کشور از دهه 70 بود اما جلسات آن  از سال 83 آغاز شد اما به رغم گذشت این مدت ما هنوز در رمپ مانده ایم.!

سیده گل احیا هاشمی افزود: مناسب سازی، ویژه معلولان جسمی و حرکتی نیست، نابینایان، ناشنوایان، سالمندان، کودکان هم به آن نیاز دارند و همه باید بدانیم در حد یک پلک برهم زدن تا معلولیت فاصله داریم.

وی با اشاره به اینکه همه باید پیگیر موضوع مناسب سازی باشیم، افزود: جامعه به سمت سالمندی می رود و از سویی پس از دهه 90، الگوی معلولیت در استان خراسان شمالی تغییر کرده است که عامل ابتلا به معلولیت از علت ژنتیکی به عوامل تصادفات، بیماری های مزمن و تغذیه نامناسب تغییر الگو داده است و با این شرایط توجه به مناسب سازی ضرورت بیشتری می یابد.

هاشمی، مناسب سازی غیراستاندارد را بدتر از عدم مناسب سازی برشمرد و افزود: اگر حرکتی هم انجام می شود باید براساس دستورالعمل ها و استانداردهای تعریف شده باشد تا گروه هدف بی دغدغه از فضاهای عمومی استفاده کنند.

مناسب سازی، پلی برای ماندگاری بیشتر مسافران

 اما عضو جامعه خیران حامی معلولان خراسان شمالی  به زاویه دیگری از ضرورت مناسب سازی اشاره کرد و گفت: همه مباحث در خصوص ضرورت مناسب سازی بارها تکرار شده است با توجه به قرار داشتن در موقعیت خاص گردشگری و قرار داشتن در مسیر اکوتوریسم استان های شمالی و توریسم مذهبی  نباید ظرفیت مسافر و گردشگری که روزانه از شهرستان های خراسان شمالی بویژه فاروج عبور می کنند را نادیده گرفت.

دکتر حبیب الله نوریان که خود براثر حادثه ای به تجربه نشستن روی ویلچر رسیده است، افزود: از ورودی شهر فاروج تا خروجی استان به سمت استان های شمال کشور را اگر رصد کنیم ظرفیتی برای توقف گردشگر یا مسافر معلول یا خانواده های دارای معلول نمی بینیم.

وی گفت: کدام یک از پارک ها و توقفگاه‌های بین مسیر حداقل های تردد یک معلول را دارد؟

وی افزود: اگر در فضاهای عمومی، پارک ها فضای مناسبی را برای تردد سالمندان و معلولان فراهم کنیم بر ماندگاری مسافر کمک کرده و گردش مالی گردشگری را در شهرستان هایمان افزایش  می دهیم.

وی با اشاره به اینکه مناسب سازی فقط محدود به معلولان نیست، گفت: شاید برای همه معلولیت های موقت مثل شکستگی پا و آسیب دیدگی های مختلف پیش آمده باشد اگر این افراد را هم در شمار نیازمندان مناسب سازی قرار دهیم می بینیم که همه جامعه به مناسب سازی نیاز دارند.

وی افزود: در کنار مناسب سازی باید فرهنگ استفاده از این فضاها را هم برای همه جامعه نهادینه کنیم تا افراد دیگر فرصت استفاده از فضاهای ایجاد شده را برای معلولان بدهند و در محل پارک تعریف شده یک معلول اتومبیل خود را متوقف نکنند یا در مسیر تردد معلولان سد معبر  و... خللی وارد کنند.

نوریان با اشاره به اینکه استیجاری بودن فضاهای اداری یا ارباب رجوع معلول نداشتن، از سوی دستگاه ها توجیهی بیش نیست  و باید دید که معلول می تواند در آن محور تردد کنند که نمی آید یا خیر؟، بیان داشت: گام دیگر اینکه در ایجاد فضاهای جدید برای مناسب ساز اغماض نشود و کار براساس استانداردها شکل بگیرد.

وی با بیان اینکه اعتماد به نفسی که می خواهیم به معلول و جانباز بدهیم با نامناسب ساختن رمپ نگیریم، افزود: نظارت برمناسب سازی نباید مناسبتی باشد در همه وقت این نظارت ها باید استمرار داشته باشد.

سراغ مدیر بهزیستی شهرستان می رویم تعریف بازه زمانی دو ماهه برای تحقق 50 درصدی مناسب سازی سطح شهر فاروج مصوبه تازه ترین نشست کارگروه مناسب سازی است که مدیر بهزیستی شهرستان فاروج گفت: تیرماه سال گذشته برای مددجویان این نهاد همراه با نقطه عطفی بود.

مریم وافری افزود: جشنواره فرهنگی سال گذشته هفته بهزیستی که با محوریت نمایشگاه عکسی از توانمندی های معلولان و محدودیت های آنان در اجتماع برگزار شد نقطه عطفی برای تحقق 30تا40 درصد ی مناسب سازی در بعضی اماکن بود.

وی گفت: امسال کارگروه مناسب سازی به هفته بهزیستی نرسید و در نخسیتن روز از مردادماه بعد از تاخیر 7 تا 8 ماهه برگزار شد!.

وافری افزود: مهمترین مصوبه این کارگروه تعهد شورای اسلامی شهر و شهردار برای تحقق 50 درصدی مناسب سازی شهر فاروج بوده است.

وی با اشاره به اینکه به رغم تاخیر 7 تا 8 ماهه برگزاری کارگروه، مصوبات جلسه قبلی یا اجرایی نشده است یا ناقص عملیاتی شده، افزود: 1200 پرونده و شهروند معلول جسمی و حرکتی شهر  فاروج نگاهشان به مصوبات این جلسه است تا از لاک انزوایشان خارج شوند و به اجتماع برگردند.

وافری افزود: برای اثر گذاری بیشتر این کارگروه، برنامه ریزی شد که شماری از معلولان در سطح میدان اصلی شهر گردهم بیایند و ویلچرهایی هم برای مسئولان پیش بینی شد تا شهردار و فرماندار در معیت چند معلول  با تردد در مسیر میدان آزادی و خیابان موفق، بخشی از شهر را از زاویه نگاه یک معلول ببینند.

وی افزود:  مسئولان دیدند که رسیدن به پیاده رو برای استفاده از خدمات بانک عامل در حوزه پرداخت مستمری مددجویان با ویلچر عملا شدنی نیست.

وی گفت: مشکل استفاده از خدمات بانک ها فقط در بانک عامل نیست و بیشتر بانک های شهرستان رمپ مناسب ندارند و برای رسیدن به عابر بانک باید  از پله های فلزی تعریف شده استفاده کرد که برای معلولان ممکن نیست.

وی افزود: در این نشست، شورای شهر و شهردار وعده تحقق 50 درصدی مناسب سازی را داده اند که باید دید به کجا می انجامد.

حال باید دید مسئولانی که در یک نشست وعده تحقق 50 درصدی مناسب سازی را می دهند چرا تاکنون به این مقوله اینگونه ضرب الاجلی نیندیشیده اند و اگر می شود ظرف دوماه این کارها را کرد، دلیل انجام نشدن آن در این همه سال چه بوده است؟!