به گزارش شبستان، حمید شانس در نشست تخصصی دوسالانه مجسمه سازی گفت: ششمین دوسالانه ملی مجسمه سازی گرایش هنر معاصر دارد و از مجسمه سازی فاصله گرفته است.
شانس در این نشست شش دوره دوسالانه ملی مجسمه سازی را از نظر آماری و رویکرد دوسالانه مقایسه کرد و مشخصه های هر دوره را بیان کرد.
شانس با اشاره به نگاه مفهومی در آثار ششمین دوسالانه ملی مجسمه سازی گفت: در ششمین دوسالانه آثار انتزاعی که مربوط به مدرنیته است کاهش یافته و آثار به سمت جریان مفهومی رفته و آثار مفهومی، چیدمان و هنر جدید در این دوره گسترش و افزایش یافته است.
وی ادامه داد: تعداد آثاری که زبان جهانی دارند در این دوره افزایش یافته است اما روایت شخصی در این دوسالانه چندان جایی ندارد.
شانس با انتقاد از سطحی نگری درباره معاصریت و هنر معاصر گفت: متاسفانه امروز یک نوع سطحی نگری درباره معاصریت و هنر معاصر تبلیغ می شود که مناسب مجسمه سازی نیست. معاصریت به کپی کردن اتفاقاتی از روی صفحه اینترنت تبدیل شده است، در حالی که اتفاقات و واقعیت هایی در جهان امروز و جامعه وجود دارد که به آنها پرداخته نمی شود.
شانس با اشاره به گرایش ششمین دوسالانه ملی مجسمه سازی به هنر معاصر گفت: در این دوره، دوسالانه از دغدغه مجسمه سازی به سمت دغدغه هنر معاصر رفته است و دوسالانه از لحاظ معاصریت جلوتر است اما از نظر نگاه به مسایل مربوط به مجسمه سازی از دوره قبل کمی عقب تر رفته است.
شانس افزود: استفاده از کیفیت های روایی در این دوسالانه رایج است و آثاری بیان تمثیلی و رفتار کنایی دارند اما فقط سه درصد آثار طنز است، در حالی که طنز یکی از ابزار موفق مجسمه سازی امروز است.
این هنرمند مجسمه ساز در ادامه گفت: جریان مجسمه سازی امروز در بین هنرها مشخص ترین مسیر را برای خود تعیین کرده است، مجسمه سازی حیطه خود را به دیگر هنرها نمی بندد، اما وظایفی تخصصی دارد که دیگر هنرها نمی توانند انجام دهند.
شانس گفت: دوسالانه مجسمه سازی یک تجربه ویژه است و اینکه به سادگی می گویند یک دوسالانه برای هنرهای تجسمی طراحی شود و همه رشته های تجسمی در آن قرار گیرد، نیاز به بحث و بررسی دارد و نمی توان به تقلید از دوسالانه های جهانی بدون بررسی یک دوسالانه برای همه رشته ها طراحی کرد.
شانس در ادامه گفت: پرداختن به خود یک مشخصه در هنر معاصر است اما در این دوره مجسمه سازی به خود مجسمه سازی نپرداخته است و ضرورت دارد که مجسمه سازی به خود مجسمه سازی هم بپردازد.
شانس مکان برگزاری ششمین دوسالانه ملی مجسمه سازی را نامناسب خواند و گفت: فرهنگسرای نیاوران برای ارائه اثار دوسالانه مجسمه سازی نیست و اینکه آثار متناسب با فضای فرهنگسرا ساخته نشده، پاسخی است که نشان میدهد این مکان مناسب دوسالانه نیست.
بنابر گزارش ستاد خبری ششمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران، شانس ادامه داد: چالش هایی که در دوره قبل دوسالانه در زمینه مجسمه سازی وجود داشت در این دوره هم دیده می شود. یکی از چالش ها اینکه هنرمند دارای توان آکادمیک یا بدون توان آکادمیک است، دیگر اینکه هنرمند نگاه جهانی دارد یا نگاه بومی و ملی و چالش دیگر این است که هنرمند به مثابه روشنفکر یا به مثابه متخصص مجسمه سازی عمل می کند و چالش دیگر اینکه هنرمند در اثرش به نمایش جهان بپردازد یا درگیر مسایل شخصی باشد.
پایان پیام/
نظر شما