به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، «فرشته پرتوی » یکی از هنرمندان تئاتری است که به همراهی و همکاری سیروس سپهری در دو دهه گذشته فعالیتهای گستردهای در زمینه تئاتر کودک و نوجوان بهویژه در زمینه تئاتر دانشآموزی و اجرا در مدارس داشته است. این دو هنرمند و فعال تئاتر کودک و نوجوان با حضور در پایگاه خبری حوزه هنری و شرکت در میزِ گردِ تئاتر کودک و نوجوان ما به آسیبشناسی تئاتر کودک و نوجوان بهویژه در مدارس پرداختند. پرتوی در بخش اول این گفتوگو با اشاره به سختیهای کار با مدارس در حوزه تئاتر گفت: 25 مکان معروف تفریحی برای اردوهای فرهنگی مدارس در شهر تهران وجود دارد که با استقبال خوبی از سوی مدیران مدارس، والدین دانشآموزان و همچنین دانشآموزان وجود دارد. اما هیچکدام از این اماکن تفریحی جایی برای اجرای تئاتر ندارند. با این شرایط ترغیب مدارس برای قرار دادن تئاتر در سبد اردوهای تفریحی دانشآموزان خود بسیار دشوار است. چرا که عموم مدارس در پی اماکنی هستند که هم کم دردسر باشد و هم رضایت و خوشحالی دانشآموزان و والدینشان محقق شود.
پرتوی افزود: ما در زمینه اجرای تئاتر برای دانشآموزان با دغدغههای گوناگونی از سوی مدارس مواجه هستیم. از جمله این دغدغهها ارائه نکات آموزشی از سوی نمایش اجرا شده برای مخاطبان کودک و نوجوان خود هستیم؛ چرا که مدارس به هر طریقی و هر کجایی اعم از موزه و شهر بازیها رضایت کامل دارند و معتقدند که برای دانشآموزان مناسب است اما همین که به اجرای تئاتر میرسند گارد محافظهکارانه میگیرند. معمولا سوالاتی که مسئولین پرورشی و یا امور هماهنگی اردوهای مدارس پیش از پذیرش تماشای یک تئاتر ویژه کودک و نوجوان علاوه بر نکات آموزشی آن میپرسند این است که آیا دانشآموزان ما تخلیه انرژی میشوند؟ آیا از تماشای این نمایش لذت برده و شاد و خوشحال میشوند؟ این سوالات در حالی پرسیده میشوند که برای اردوهای شهربازی و امثال آن هیچگاه مطرح نمیشوند.
وی در ادامه گفت: یکی از دلایل مهم در سختگیری مدارس برای اردوهای تئاتری خود ورود افراد غیرمتخصص و ناکارآمد به تئاتر کودک و نوجوان است. افرادی که به خیال خود اجرای تئاتر کودک و نوجوان از همه سادهتر و بیاهمیتتر است؛ در نتیجه برای این گروه سنی تئاتر تولید میکنند. این افراد و گروههای تئاتری همانهایی هستند که در تئاتر بزرگسال نتوانستند جایی برای کار پیدا کنند پس رو به تئاتر کودک و نوجوان آورده و با اجرای نمایشهای بیکیفیت و با عدم آگاهی از نیازهای این قشر حساس از جامعه به آن لطمه وارد کردند. با این وضعیت بیشک مدارس با دقت و حساسیت بیشتری برای اردوهای تئاتری تصمیمگیری میکنند.
پرتوی با انتقاد از عدم توجه کافی به نیازهای سنی کودکان و نوجوانان در حوزه تئاتر کشور گفت: یکی از بزرگترین مشکلات ما در حوزه تئاتر کودک و نوجوان این است که کودک از نوجوان تفکیک نشده است و همواره نام این دو قشر سنی که دنیایی بسیار متفاوت و متغیر نسبت به هم دارند در کنار هم میآید. کاری که گروههای تئاتری به درستی نمیدانند و همچنین مدیران مدارس و حتی کارشناسان ویژه تئاتر آموزش و پرورش از آن به خوبی اطلاع ندارند.
وی افزود: هنگامی که یک گروه تئاتر با اثری برای کودک و نوجوان به مدارس مراجعه میکنند هیچکس نیست که رده سنی مناسب برای آن نمایش را مشخص کند. در حالی که این موضوع بسیار مهم است؛ چرا که به عنوان مثال نمایشی که برای اجرا در مدارس ابتدایی آماده میشود مشخص نیست برای کدام سال تحصیلی دبستان است. چرا که میان هر سال تحصیلی با دیگری تفاوتهای بسیاری از نظر روحیه، نیاز و رفتار اجتماعی است. هر نمایشی که برای رده سنی دبستان آماده میشود نباید به هر 6 پایه تحصیلی آن اختصاص داده شود. بلکه باید برای هر یک از سالهای تحصیلی تفکیک شود. به خصوص که سه سال اول دبستان روحیهای بسیار متفاوت با سه سال دوم دبستان است.
پرتوی در پایان گفت: هر گروه تئاتری که میخواهد برای کودک و نوجوان تولید نمایش داشته باشد در هر مرحلهای باید خود را جای آن مخاطب خود قرار دهد. کاری که برای تولید هر اثری باید انجام شود. چرا که هدف اصلی ما مخاطب است. در نتیجه شناخت درست مخاطب اهمیت بالایی در روند صحیح کار خصوصا برای کودک و نوجوان دارد.
نظر شما