خبرگزاری شبستان، گروه سیاسی - مریم رضازاده: برنامه های دهه کرامت که فاصله بین تولد حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) است چندسالی است پررنگ تر از قبل برگزار می شود و به همین مناسبت گفت و گویی با حجت الاسلام «احمد مازنی»، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی داشتیم که در متن زیر می خوانید:
لزوم توجه به دهه کرامت با حفظ رویکرد مردمی آن چیست؟
آنچه که به عنوان تکریم اهل بیت پیامبر وجود دارد حاصل یک تجربه بیش از هزار ساله است یعنی از عصر پیامبر (ص) تا خلفا و دوران ائمه و مشقت هایی که کشیدند می شود. در واقع تا امروز آن چیزی که به عنوان مناسک و شعائر در اعیاد وجود دارد محصول یک پروسه طولانی چند قرن و چندساله است که ما شاهد آن هستیم.
بزرگداشت این مراسم ها یعنی تولد و وفات ائمه (ع) برای جامعه مسلمین باید مورد توجه و تکریم قرار گیرد. مقداری از این توجهات به حکومت برمی گردد که باید مسئولان در مورد مناسبت های دینی هزینه کنند اما به گونه ای باید این کار را انجام دهند که این برنامه ها به برنامه دولتی و حکومتی تبدیل نشود والبته قسمت اعظم کار دراین حوزه به مردم نیز بستگی دارد.
در محرم و صفر گاهی شاهد هستیم که کمک های از سوی دولت برای برگزاری مراسم می شود، این کمک ها نباید به این منجر شود که مردم احساس کنند از محل منابع دولتی این مراسم ها برگزار شود در واقع این کار باید به سبک سنتی و کمک مردم برگزار شود. در مورد جشن های دهه کرامت نیز باید سبک و سیاق این باشد و قسمت اعظم کارها را به مردم بسپاریم.
در حال حاضر شبهاتی در مورد اینکه شیعه «اهل غمگساری و عزاداری است» مطرح می شود تا چه اندازه باید اعیاد و مناسبت های مذهبی شاد نظیر دهه کرامت مورد توجه قرار گیرد که به این شبهات نیز پاسخ داده شود؟
ما عزادری هایمان را پررنگ برگزار می کنیم و این اشتباه است چرا که در تعبیری که از معصوم داریم می فرمایند شیعیان ما کسانی هستند که در شادی ما شاد و در اندوه ما هم غمگین هستند یعنی نسبت برابر و مساوی پیش بینی شده است و ما به همان اندازه که در شهادت امام رضا سوگواری می کنیم به همان اندازه هم باید در ولادت ایشان شادی کنیم و جشن و نشاط برگزار کنیم.
این تفکری که شکل گرفته است که شیعه و پیروان مکتب اهل بیت فقط اهل گریه و زاری هستند هیچ اساس و بنیان اعتقادی ندارد یعنی در هیچ جای قرآن، سنت و سیره این حرف را نداریم حتی قرآن می فرماید «انسانهای منحرف کم میخندند و زیاد گریه می کنند» پس کم خندیدن و زیاد گریه کردن ویژگی مومنین و پیروان اهل بیت نمی تواند باشد بلکه باید اندازه را نگهدارند ،در جشن ها برنامه شاد و بانشاط داشته باشند.
در جشن های دهه کرامت باید شرایطی فراهم شود که هیات ها و مردم خودشان این جشن ها را برگزار کنند، هیات های مذهبی که برگزار کننده مراسم و محافل مربوط به اهل بیت هستند خودجوش و مردمی هستند. این هیات ها ریشه تاریخی زیاد دارند و خودجوش هستند و مردم با افتخار برای این هیات ها هزینه می کنند.
تا چه اندازه باید مساجد در برگزاری جشن های دهه کرامت محور قرار گیرند؟
مساجد برای جامعه اسلامی پایگاه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هستند. مسجد به عنوان پایگاه سیاسی نه به مفهوم اینکه مسجد را به محل توهین به یک عده و حمایت و همراهی از عده ای دیگر تبدیل کنند بلکه به عنوان تفکر اسلام ناب و محلی باشد که مردم در آنجا با تفکر اسلام ناب آشنا شوند مورد توجه قرار گیرد.
در هر محله ای اگر مسجد محور شود می تواند سایر نهادهای مذهبی را جذب کنند ،مثل فرهنگسراهای ی شهرداری ها و تشکل های که وجود دارند می توانند با محوریت مسجد به خوبی فعالیت هایشان را دراین مسیر پیش ببرند.
کانون های فرهنگی هنری مساجد چطور؟
قطعا کانونهای فرهنگی و هنری در مساجد در این زمینه نقش بی بدیلی دارند و می توانند محوریت جشن ها و برنامه را به عهده بگیرند البته باید کارها در این زمینه را به جوانان و نوجوانان بسپارند یعنی به جای اینکه ائمه جماعات همیشه منابر و تریبون را در اختیار داشته باشند تریبون را دراین ایام در اختیار جوانان و نوجوانان قرار دهند به آنها فرصت دهند کمک و راهنمایی کنند که این بچه ها خودشان این مجالس و محافل را اداره کنند./
نظر شما