زاویه دید رزاق دوست ریشه های شرقی دارد

به گزارش خبرگزاری شبستان،‌ نشست خبری نمایشگاه نقاشی های آزاده رزاق دوست با عنوان «نامه ها» در گالری اثر برپاشد.

امید تهرانی مدیر گالری اثر در این نشست با اعلام اینکه در دو هفته نخست این نمایشگاه شش تابلو در مجموع به قیمت 30 میلیون تومان از رزاق دوست به فروش رسیده است گفت: آزاده رزاق دوست هنرمندی است که همیشه نمایشگاه های موفقی را در داخل و خارج از کشور برگزار و مخاطبان زیادی را با آثارش همراه کرده است. در سال 2007 که موج نقاشی خط همه گیر شده بود رزاق دوست با وجود تمام حساسیت و وسواس هایش نمایشگاهی انفرادی را در گالری اثر برگزار کرد که شامل 18 اثر از دو دوره کاریش می شد. با اینکه آثار وی متفاوت از موج نقاشی خط بود اما مورد توجه طیف گسترده ای از مخاطبان که شامل مجموعه داران ، هنرمندان و هنردوستان می شد قرار گرفت.

او در ادامه افزود: من در آرت فرها همیشه یک اثر از رزاق دوست را داشته ام و بنظرم علارغم چیزی که او فکر می کند در آثارش رگه های شرقی دیده می شود و معتقدم وقتی یک فرد خارجی اثری از وی می خرد متوجه زاویه دید او که ریشه های شرقی دارد می شود.

او معتقد است: با وجود اینکه آثار رزاق دوست خیلی جنبه دکوراتیو ندارد و در آن المان هایی از خون دیده می شود که گاهی می تواند باعث شود افکار به جای شاهد بودن بر بیان عشق هنرمند به سمت جنبه منفی و حس تنفر از خون سوق یابند اما با این وجود همیشه نقاشی هایش به دل مخاطبانش نشسته چون که از دلش بر آمده است.

در ادامه مدیر گالری اثر به هنرمندانی که برای رسیدن به یک نمایشگاه خارجی به سمت برگزاری نمایشگاه در گالری های پایین مرتبه در خارج از کشور رو می آورند اشاره کرد و گفت: با تمام سعی و تلاشی که یک گالری دار داخلی در معرفی یک کشف هنری می کند وآن را به عنوان هنرمندی با آثاری منحصر به فرد به همگان می شناساند مخاطبان این موضوع را به سختی قبول می کنند اما به محض اینکه در رزومه هنری آن آرتیست یک نمایشگاه در خارج از کشور و یا حضور در یک آرت فر باشد مسیر کاری آن هنرمند آسان و ساده می شود و اعتماد همگان به او جلب می شود. برای همین است که گالری دار، هنرمند و خریدار وجود یک نمایشگاه خارجی را از برگزاری نمایشگاه انفرادی در داخل کشور را حیاتی تر می دانند و از این رو به سمت برگزاری نمایشگاه هایی حتی در گالری های سطح پایین در خارج از کشور می افتند که این در عمل می تواند جایگاه واقعی هنرمند را متزلزل کند و باعث افت کاری اش شود.

در این نشست آزاده رزاق دوست که سال پیش 10 اثر از مجموعه «نامه ها » را در گالری AB سوئیس نمایش داده و اکنون 13 اثر تازه آن را در گالری اثر به تماشا گذاشته است در مورد شروع همکاری اش با گالری AB سوئیس گفت: در طی نمایشگاهی که یکی از هنرمندان در دوبی داشت افرادی از این گالری سوئیسی به آنجا آمده بودند و کاتالوگ آثار من را دیدند . سوژه تابلوهای من برای آنها جذاب بود و وقتی به ایران بازگشتم از طریق ایمیل ، برگزاری نمایشگاه گروهی را با پنج هنرمند خاورمیانه پیشنهاد دادند . برگزاری این نمایشگاه نقطه آغاز آشنایی ما بود و اکنون به صورت کاملا جدی و حرفه ای باهم کار می کنیم و تا کنون در نمایشگاه های مختلف و آرت فرها متعددی در کشورهای فرانسه، انگلستان،آلمان، ترکیه، کویت و امارات شرکت داشته ام و آثارم توسط کلکسیونرهای اتریشی ، سوئیسی ،ژاپنی، آلمانی و ایرانی خریداری شده است.

او در ادامه در مورد نوشته های این نامه ها که در مجموعه های قبلی اش هم دیده می شد و این بار به شکل خطوطی مخدوش، خط خورده و نامشخص در کارهایش راه یافته اند گفت: نوشته ها در این آثار تنها به صورت یک المان استفاده شده اند و مفهوم خاصی را القاء نمی کنند. این خطوط در کارهای قبلی من هم بودند اما در این آثار موضوع نقاشی هایم محسوب می شوند. این نوشته ها به شکلی نیستند که بتوان آنها را خواند و من قصد نداشتم با این نوشته ها پیامی را به مخاطب بدهم. در واقع این همان المان تجسمی یک نقاش می باشد که آن را وارد کارش کرده و به چالش کشیده است و در اینجا به شکل خط خطی است و در جاهایی بر روی آنها رنگ آمده است. این نوشته ها در بعضی کارها خود را قوی تر نشان داده و در بعضی دیگر خیلی لت و پار نمود یافته اند و این بازی ای است که من بوسیله این حروف در کار انجام داده ام و تلفیق آنها با فضای رنگی سفید و قرمز برایم اهمیت داشته است. این خطوط و نوشته ها در حقیقت المانی است که می توانست به جای آن هر چیز دیگری باشد اما در این دوره کاری حس بخیه را برای من تداعی می کنند. زخم، پوست و خراش همه دلمشغولی های من در این آثار است و در اینجا مداد خراش های مورد نظر را ایجاد می کند وقتی ارتباطم با آن بیشتر شد و خواستم خشمم را نشان دهم نوشته ها را وارد کار کردم.

این هنرمند نقاش در مورد محدودیت رنگی بوم هایش که تنها به دو رنگ سفید و قرمز خونی خلاصه می شود اشاره کرد و گفت: همه رنگ ها بر روی میز کارم هست اما در آثارم از تلفیق این دو رنگ بهره می گیرم. با وجود اینکه هیچ وقت فیگوراتیو کار نکرده ام اما بوم برایم همیشه حکم پوست را دارد و تار و پود آن برایم زنده است. جوش، خروش و هیجانی که هنگام کار به سراغم می آید با هیچ رنگ دیگری جز تونالیته های مختلف قرمز که تداعی کننده خون است آرام نمی گیرد. در آثار قبلی ام هم لکه هایی مثل قلب و گلهای غنچه که جنین وار بودند دیده می شد که آن ها را نیز با هیچ رنگ دیگری جز قرمز نمی توانستم نشان دهم و همین رنگ قرمز خون مرا وا داشته به اینکه گل سرخ و قلب بکشم و نشانی از زخم و پیکره انسانی را نشان دهم. در بعضی کارها فضای کاریم آرام تر است و ار تونالیته های سفید بیشتری در کنار نوشته ها استفاده کرده ام که گویی نوشته و صفحه سفید به هم پناه آورده اند.

گفتنی است نمایشگاه «نامه ها» تا چهارشنبه هیجدهم آبان در گالری اثر دایر خواهد بود و علاقمندان می توانند از این آثار دیدن نمایند.

پایان پیام/