نباید برای مهربانی با هم منتظر حوادث شوم باشیم/گشاده‌رویی از شخصیت ما نمی‌کاهد

ابهری با بیان اینکه باید یاد بگیریم اولاً فعالانه به مخاطب خود گوش دهیم و او را درک کنیم، گفت: در وهله بعد باید با او همدلی و همزبانی کنیم اما برخی تصور می‌کنند گشاده‌رویی به معنای سبک‌سری و رفتار خودمانی است، در حالی که چنین نیست.

«مجید ابهری» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، در پاسخ به پرسشی در مورد چرایی رواج بُخل های اخلاقی در جامعه مانند بی تفاوتی افراد به یکدیگر و ترش رویی ها، اظهار کرد: سبک زندگی علت اصلی نحوه تفکر و مبنای رفتارهای فردی و اجتماعی است، متاسفانه، در سال های اخیر با توجه به گسترش شبکه های مجازی و ماهواره ای، بخشی از افراد دچار تعارض رفتاری شده اند.

 

این رفتارشناس ادامه داد: خُلق و خویی که بر اساس مهربانی باشد سبب افزایش نشاط اجتماعی و دوستی و محبت بیشتر می شود، برخی افراد به غلط تصور می کنند که اگر با اخم و بداخلاقی در جامعه حرکت کنند و با رفتارهای تحقیر آمیز خود نسبت به دیگران بی تفاوت باشند یا به چیزهای واهی فخر بفروشند دارای جایگاه ممتازی می شوند در حالی که این گونه رفتارها موجب پایین آمدن درجه انسانیت فرد می شود.

 

ابهری تصریح کرد: علت پدید آمدن چنین رویکردهایی را می توان در این مساله جست که نشاط اجتماعی از جامعه ما رخت بربسته است، نه در رسانه های جمعی و نه در خانواده ها و نه نهادهای آموزشی به مهربانی و اخلاق نیکو اشاره چندانی نمی شود، در حالی که اگر این مهم مورد توجه قرار بگیرد، آسیب ها به حداقل می رسد. بداخلاقی ها و بدرفتاری ها سبب می شود که افراد در جامعه منزوی شوند.

 

وی ادامه داد: نمی دانم چرا وقتی که زلزله یا سیل و حوادث غیرمترقبه و ناگوار اتفاق می افتد همه ما مهربان می شویم، یا در صورت از دنیا رفتن کسی هر صفاتی از نیکویی و مهربانی وجود دارد را به وی انتساب می دهیم اما تا وقتی که زنده است با او مهربان نیستیم. این در حالی است که نباید منتظر حوادث شوم باشیم تا مهربان باشیم و به یکدیگر لبخند بزنیم چراکه لبخند کلید دوستی است.

 

این رفتارشناس در بخش دیگری از مباحث خود با بیان اینکه یکی از مشخصه های چهره پیامبر اکرم(ص) داشتن تبسم همیشگی بر لب بود، گفت: باید از بزرگان دین الگو بگیریم و نسبت به انسان های دیگر با رفتار نیکو برخورد کنیم چرا که رفتار نیکو و توسعه آن در جامعه باعث کاهش اضطراب و استرس و تضادی های فیزیکی و درگیری های لفظی می شود، در واقع هر چه که لطف و مهربانی افزایش یابد، دشمنی و کینه کاهش می یابد.

 

وی تاکید کرد: متاسفانه در سال های اخیر اخم کردن و بدرفتاری نوعی کلاس و امتیاز اجتماعی قلمداد می شود، برخی به غلط باور دارند که اگر به کسی بخندند یا با رفتار نیکو با او ارتباط برقرار کنند باعث پررو و جری شدن او می شوند، البته باید با توجه به شخصیت افراد مقابل و تربیت آنها ارتباط رفتاری برقرار کنیم.

 

ابهری در پایان خاطرنشان کرد: اما واقعیت آن است که ما نمی دانیم شهروندان از چه تربیتی برخوردارند، در اتوبوس و مترو و خیابان و فروشگاه با نگاه های اخم آلود نباید به دیگران خیره شد یا برخی افراد هنگام صحبت کردن، گوش دادنِ فعال را بلد نیستند، گوش دادن فعال یعنی به گوینده توجه کنیم و به چهره اش نگاه کنیم، حرف های او را تصدیق و تکذیب کنیم تا گوینده باور کند که برای ما ارزش برقراری ارتباط را دارد. این مسایل مبانی رفتاری و مهارت های زندگی هستند که در جامعه ما کمتر مورد توجه بوده اند.

 

کد خبر 802561

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha