طنز خوب، منبری برای وعظ است

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از حوزه هنری، «ناصر فیض»  گفت: امروز وضع طنز ما خیلی هم بد نیست، در شرایطی هستیم که معضلات مقداری زیاد شده و قطعا طنز پردازان به سوژه‌های بهتری دست پیدا کرده‌اند. کسانی که طنز را خوب می‌شناسند می‌دانند که نباید توهین کنند و اصطلاحا یقه خود را به دست دیگران ندهند، باید ذوق هنری داشت.

مدیر دفتر طنز حوزه هنری ادامه داد: در محافلی همچون «در حلقه رندان»، این ذوق هنری به خوبی نشان داده می‌شود، این که جوانان با انگیزه می‌آیند و سوالاتی را مطرح می‌کنند یا به موضوعاتی می‌پردازند که خود را زیر سوال نبرند، اتفاق خوبی است.

شاعر کتاب «املت دسته دار» اضافه کرد:  امروز شما مشاهده می‌کنید که زبان طنز زبانی شده است برای بیان مسائلی که گاها نمی‌توان با زبان جدی به آنها پرداخت. به قدری ظرفیت این لحن بالا است که یک روحانی هم از این تریبون به عنوان منبر برای وعظ استفاده می‌کند. شاید به ظاهر گفته‌های او خنده بر لب‌های مخاطبین بیاورد ولی به نکاتی اشاره می‌کند که نکات جدی و مورد توجه مردم و البته خواص است.

فیض با اشاره به اینکه بخشی از هدف طنز بیان دور از توهین معضلات اجتماعی است تصریح کرد:‌ عده‌ای به اسم طنز می‌گویند دور هم جمع شویم تا بخندیم؛ این تلف کردن وقت مردم است. آورده و آموزشی برای مخاطبین ندارد، ما باید این مسیر را تغییر دهیم و با بیان حرف‌های درست و سازنده در عین خندادن مردم اوقات پرباری را برای مخاطبین فراهم کنیم.

این طنزپرداز در ادامه گفت:‌ ما در سینما یا رشته‌های دیگر هنری شاهد هستیم که هنرمند عامه مردم را در نظر می‌گیرد و توجه هنرش به سمت عامه است؛ اما این نگاه درست نیست؛‌ اتفاقا نباید همه مردم با یک اثر هنری ارتباط برقرار کنند. هنرمند نباید برای درک اثر سطح هنر را پایین بیاورد بلکه باید سطح توقع مردم و سطح دانش مردم را بالا ببرد.

وی تشریح کرد: ما در روزگاری شاهد فیلم سینمایی «لیلی با من است» بودیم، اثری در ژانر دفاع مقدس که همه از دیدنش لذت می‌بردند، هم متخصصین و خواص و هم بخشی از مردم اما چرا باید از این اثر خوب به فیلمی برسیم در ژانر دفاع مقدس که فروش خوبی هم دارد اما در آن سراسر شاهد رفتارهای زننده هستیم و عملا طنز نیست. اگر اثری مخاطبش زیاد بود دلیلی بر آن نیست که این اثر خوب است، بلکه یک اثر خوب باید قواعد و چارچوب هنری خودش را رعایت کند.

ناصر فیض در پایان گفت: اگر اثری هم از نگاه منتقدین و اصول طنز عدول نکند و هم بتواند مردم را شاد کند، به هدف واقعی طنز نزدیک شده‌ است.