به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از سمنان،«پرویز کردوانی» در همایش انتقال آب دریای خزر به سمنان با بیان اینکه انتقال آب دریای خزر به سمنان رویکرد مثبتی برای رفع چالش کم آبی است، گفت: ناآگاهانه نباید درباره مسایل زیست محیطی این طرح بزرگ حرف زد.
استاد دانشگاه با بیان اینکه نباید از روی ناآگاهی درباره مشکلات زیست‌محیطی این طرح سخن گفت افزود: اجرایی شدن طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی می‌تواند بسیاری از چالش‌های این منطقه را مرتفع کند.
کردوانی با اشاره به جدی بودن مشکل کم آبی در ایران به دلایل این معضل اشاره کرد و افزود: با توسعه کشاورزی و بخش صنعت متاسفانه حفر چاه‌ها در ایران مرسوم و ایران پر از چاه‌های حفر شده شد.
وی با بیان اینکه همزمان با حفر چاه‌ها باید در زمینه بهره‌وری آب کار می‌شد ادامه داد: بعد از سیاست اشتباه حفر چاه‌ها، در دوران بعد از انقلاب به سیاست سدسازی رسیدیم و در ادامه طرح‌های انتقال آب مطرح شد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه سیاست‌های اشتباه در حوزه آب سبب شد که کم‌کم چاه‌های ما به نیمه عمیق و سپس چاه‌های عمیق تبدیل و در ادامه کشور با خشکسالی روبرو شد اظهارداشت: چاه‌های فراوانی همزمان با قانون اصلاحات ارضی در سال ۴۲ در کشور حفر شد و چند سال بعد در سال ۴۶ حفر چاه در ایران ممنوع شد.
کردوانی همچنین به تداوم سیاست‌های انتقال آب در سال‌های پس از انقلاب نیز اشاره و بیان کرد: متاسفانه در مقاطی حفر چاه، سدسازی و طرح‌های انتقال به نمادی از پیشرفت و توسعه تبدیل شدند و همین به منابع زیرزمینی آسیب زد.
کویرشناس برجسته کشورمان با بیان اینکه با نهضت احداث سدها جلوی رسیدن آب به برخی استان‌ها گرفته شد افزود: همین سیاست‌ها سبب شد که منابع زیرزمینی ما به شدت افت کند به طوری که به عنوان مثال در سال ۴۳ در شهری مثل جهرم می‌شد در عمق ۴۰ متری به آب رسید در حالی که امروز در این شهر برای رسیدن به آب باید ۵۷۰ متر عمق زمین را شکافت.
استاد دانشگاه در ادامه توضیح داد: سومین موضوع پس از حفر چاه و سد که عامل فقدان آب در ایران شد همان مصرف بی رویه بود، یعنی فرهنگ استفاده از شلنگ و باغچه که توانست آب کشور را به هدر دهد، اما بازهم درباره این امر کسی نگفت که باید از آب درست مصرف کرد تا امروز که آب تمام‌شده است.
کردوانی بیان کرد: چهارمین عامل خشکسالی اما، عدم جانمایی درست صنایع در استان‌های کشور است، در خارج از کشور صنایع فولاد را نه کنار رود بلکه در کنار دریا می‌سازند! اما سیرجان و اصفهان که خشک‌ترین مکان‌های ایران محسوب می‌شوند، میزبان پرآب‌برترین صنایع ما هستند.
وی درباره انتقال آب دریای خزر هم گفت: دریای خزر دارای مزیت‌های از جمله نزدیکی به سمنان است تا جایی که حتی زباله‌های تولیدی در مازندران به استان سمنان ریخته می‌شود و دومین مزیت انتقال آب از خزر است که آب این دریا مناسب‌تر از آب خلیج‌فارس محسوب می‌شود، یعنی یک‌چهارم آب خلیج‌فارس نمک و شوری در آب خزر وجود دارد لذا فراوری آن نیز بهتر است و از سوی دیگر از سال ۱۹۷۵ داغستان شوروی سابق از همین آب خزر برای کشاورزی استفاده می‌کند و نتیجه نیز گرفته است.
پدر علم کویر شناسی با اشاره به ورود آب ده‌ها رودخانه بزرگ به دریای خزر اظهار کرد: تنها از رود ولگا در هر ثانیه میلیاردها مترمکعب آب وارد دریای خزر می‌شود.
وی با غیرکارشناسانه خواندن برخی مخالفت‌ها با این طرح ملی افزود: داغستان سال‌ها است که از منابع آبی دریای خزر استفاده می‌کند.
کردوانی ادامه داد: داغستان از جمهوری‌های شوروی سابق از سال ۱۹۷۵ از آب دریای خزر آن هم برای مصارف بخش کشاورزی استفاده می‌کند چرا که آب دریای خزر شوری بالایی ندارد و می‌تواند در برخی از کشت‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
وی با بیان اینکه خطر احتمالی بالا رفتن شوری آب از جمله انتقادات کارشناسان به این طرح است اظهار کرد: این انتقاد هم انتقاد درستی نیست چرا که برداشت سالانه 200 میلیون مترمکعب اصولا عددی نیست که بخواهد غلظت نمک را در این دریا افزایش و یا موجب به خطر افتادن حیات در این دریا شود.
نظر شما