به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نمایش «کمیته نان» که از روزهای پایانی اردیبهشت ماه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفته است، شب گذشته میهمانی ویژه داشت. «سیدعباس صالحی» به تماشای آن نشست و پس از آن با انتشار یک توئیت از آن تمجید کرد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشت: «نمایش کمیته نان را در تئاتر شهر دیدم. با موضوع کولبری. روایتی انسانی از سوز فقر با شور عشق؛ ترکیبی از اشک و زهرخند و لبخند؛ با قصه نفس گیر؛ کارگردانی خوب و بازیگری دلنشین.»
«کمیته نان» تازه ترین اثر «لیلا عاج» و دومین نمایش او درباره مشکلات کارگران است. این هنرمند سال گذشته نمایش «قند خون» را با محوریت مشکلات کارگران کارخانه قند ورامین روی صحنه برد.
او این بار به سراغ زندگی کولبران رفته و چالش های آن را در قالب تئاتر به تصویر کشیده است. «کمیته نان» داستان دو خانواده کارگر را روایت می کند که یکی از آن ها در تهران زندگی می کند. خانواده دیگر اما کرد و کول بر هستند که اکنون به تهران آمده اند و با چالش های روبرو می شوند.
در خلاصه داستان نمایش آمده: «مرده سنگ و زنده برف، گریه نکن آب می شی. ما که هنوز نمی دونم چه بلایی سر کولبرای گم شده اومده.»
لیلا عاج چنان که از آثارش برمی آید در جستجوی نوعی تئاتر مردمی با مخاطب گسترده است. او برای نیل به این هدف، بر چالش های اجتماعی روزمره متمرکز می شود که اخبار آن هر روزه به گوش مردم می رسد اما عمق ماجرا به طور معمول از نظرها دورمی ماند. او در «کمیته نان» هم کوشیده با بهره گیری از عوامل حرفه ای -چه در بخش های فنی و چه بازیگران- نمایشی باکیفیت را روی صحنه ببرد.
گرچه او در ابتدا -چنان که خود می گوید- ایده های داستانی تند و تیزتری برای نمایش خود برگزیده بود، اما در تعامل با مرکز هنرهای نمایشی توانست اجرایی را روی صحنه ببرد که هم دربرگیرنده ایده های او باشد و هم حاشیه های کمتری به همراه داشته باشد
از سوی دیگر حضور سیدعباس صالحی به عنوان بالاترین مقام فرهنگی دولت در مجموعه تئاتر شهر و انتخاب «کمیته نان» برای تماشا و تقدیر از کارگردان و بازیگران این تئاتر، نمایانگر توجه ساختار فرهنگ رسمی کشور به مشکلات اجتماعی و حمایت از هنرمندانی است که به این موضوعات می پردازند.
در روزهایی که به خاطر شرایط دشوار اقتصادی، زندگی کارگران و به خصوص کولبران با چالش هایی روبروست، تولید و اجرای نمایش هایی براساس دغدغه های این اقشار می تواند مرهمی بر دردهای آن ها و زمینه ای برای آشنایی بیشتر جامعه با آن ها باشد.
باید توجه داشت حمایت از آثار فرهنگی و هنری که به دور از سیاه نمایی، به دنبال جلب توجه مسئولان و مردم به مشکلات اجتماعی هستند، نه تنها برای جامعه خطرناک نیست بلکه می تواند به ساختار فرهنگی رسمی کشور اعتبار ببخشد. در زمانه ای که رسانه های متنوع داخلی-خارجی و رسمی-غیررسمی به انتقال پیام خود به مردم مشغول هستند، چه چیزی موثرتر از ایجاد گفتگوی سازنده میان اقشار مختلف مردم و مسئولان از طریق مظاهر فرهنگ و هنر است؟
نظر شما