به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، سیاستهای کلان اقتصادی کشور بر بهرهبرداری بهینه از منابع انرژی تاکید دارد و این تاکید بر مبنای نقش بنیادی منابع نفت و گاز در تامین انرژی مورد نیاز بخشهای مختلف تولیدی و درآمد ارزی کشور است. ایران با در اختیار داشتن بخش مهمی از ذخایر نفت و گاز جهان (جایگاه نخست در مجموع ذخایر هیدروکربوری نفت و گاز جهان)، از جایگاه مهمی در تامین انرژی دنیا برخوردار است.
بنابراین گزارش، بر اساس سیاست های برنامه چهارم توسعه از سال 1384 مطالعات مکانیابی استقرار صنایع انرژی بر در راستای جلوگیری از خام فروشی گاز طبیعی، تولید محصولات با ارزش افزوده بیشتر، تکمیل زنجیره تولید پتروشیمی و فولاد از مواد اولیه تا محصولات نهایی و افزایش صادرات غیرنفتی آغاز شد از این رو منطقه ویژه صنایع انرژی بر پارسیان با مساحتی قریب به 10 هزارهکتار در 30 کیلومتری شرق عسلویه در منتهی الیه غربی استان هرمزگان و مرز سه استان هرمزگان، بوشهر و فارس به عنوان گزینه های محل استقرار صنایع انرژی بر انتخاب گردید و متعاقبا در سال 1389 این منطقه ویژه اقتصادی به تصویب هیئت وزیران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسید.
طرح ایجاد منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی بر پارسیان بر اساس موافقتنامه شماره 40301004 از جمله طرح های تملک دارایی های سرمایه ای است که از سال 1384 موافقتنامه آن فی مابین سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران به عنوان دستگاه اجرایی این طرح مبادله شد.
منطقه ویژه صنایع انرژی بر پارسیان با هدف استقرار و تولید 4 میلیون تن فولاد، 18 میلیون تن محصولات پتروشیمی، 1.2 میلیون تن آلومینیوم، 6 هزارمگاوات برق در سال و احداث بندر پارسیان با ظرفیت تخلیه و بارگیری سالانه 40 میلیون تن و تاسیسات آب شیرین کن که نیاز به سرمایه گذاری بالغ بر 37.4 میلیارد دلار در بخش غیردولتی که حدودا معادل 140000 میلیارد تومان دارد تاکنون در منطقه دو واحد پتروشیمی با مجموع سرمایه گذاری 4.2 میلیارد دلار شروع به کار کرده اند که در نهایت اشتغال مستقیم برای 75 هزار نفر و اشتغال غیر مستقیم برای حدود 270 هزارنفر ایجاد می کند.
منطقه ویژه صنایع انرژی بر پارسیان به عنوان دروازه اصلی واردات مواد خام و صادرات محصولات تولیدی مناطق ویژه اقتصادی پارسیان و لامرد عمل می کند و اولین و بزرگترین بندر تخصصی صنعتی، معدنی و تجاری در ایران است كه نیازهای تخلیه و بارگیری چهار صنعت عمده انرژی بر شامل پتروشیمی، فولاد، آلومینیوم و سیمان واقع در پارسیان و لامرد را پاسخگو است.
براساس مطالعات بازار و امكان سنجی، ظرفیت اسمی بندر پارسیان در افق طرح حدود 40 میلیون تن كالا در سال است و مشتمل بر 19 پست اسكله برای كالاهای عمومی، فله خشك، فله مایع و كانتینری می باشد. ظرفیت شناورهای طراحی برای كالاهای كانتینری، 6000 كانتینر، كالای عمومی 70 هزار تن و فله خشك تا 100 هزار تن با حداكثر عمق آبخور 17 متر در طراحی ها لحاظ گردیده است.
بنابراین گزارش عملیات اجرایی فاز راه اندازی بندر پارسیان شامل 1500 متر موج شكن اصلی، 4 پست اسكله با امكان تخلیه و بارگیری حدود 9 میلیون تن در سال شروع شده است كه طبق برنامه زمان بندی تا سال 1399 این بندر به بهره برداری می رسد و بنا به گفته رئیس هیئت عامل ایمیدرو در حاشیه مراسم امضای دومین تفاهم نامه همکاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران قرار است با تعامل با شرکت ملی صنایع پتروشیمی منطقه ویژه اقتصادی پارسیان به عسلویه ۲ تبدیل شود.
باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از «خداد غریب پور» در این مراسم آورده است: «این دومین مراسم امضای تفاهم نامه با صنایع پتروشمی است و طبق برنامه قرار است از ۹۸۰۰ هکتار مساحت منطقه ویژه پارسیان حدود ۲۰۰۰ هکتار آن به صنایع پتروشیمی برای انجام فعالیت واگذار شود. در نتیجه اجرای طرحهای پتروشیمی در این منطقه ۱۵ تا ۱۸ میلیون تن به ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی کشور اضافه میشود و در نظر داریم تا سایر صنایع از جمله صنعت آلومینیوم و پتروپالایشگاهها را در این منطقه طراحی و راه اندازی کنیم.»
بنا به گفته این مقام مسئول «به منظور تامین زیرساختهای آب و برق مورد نیاز این منطقه، اقدامات عملیاتی نیز طراحی و در حال اجرا است که تاکنون هزار میلیارد تومان هزینه در بر داشته است. توسعه اشتغال و تولید نیازمند سرمایه گذاری است. در همین راستا تلاش کردیم تا با استفاده از روش BOO (مشارکت بخش خصوصی)، جذب و تزریق سرمایه داشته باشیم.»
یادآور می شود: صنایع انرژیبر عموماً صنایع سرمایهای و واسطهایاند و به عنوان صنایع بالادستی میتوانند زنجیرهای از صنایع پاییندستی را در منطقه و کشور گسترش دهند. این ویژگی، به صنایع انرژیبر به عنوان ابزاری موثر در مقوله توسعه صنعتی و ایجاد اشتغال مولد اهمیت میبخشد.
ایجاد و توسعه منطقه ویژه استقرار صنایع انرژیبر، ظرفیت مناسب و جدید صنعتی را در کنار بزرگترین مخزن گازی جهان (پارس جنوبی) در اختیار کشور قرار میدهد که میتواند به یک مرکز بزرگ و جاذب صنعتی– اقتصادی تبدیل شود. تعیین اهداف کمی تولیدی برای منطقه در این مرحله با نگاه به هدف های توسعه صنعتی کشور و به منظور ایجاد و تجهیز زیربناها و تخصیص اراضی صورت گرفته و حسب ضرورت و نیاز قابل تغییر و تطبیق است. این اهداف شامل بخش های زیر است:
فولاد
هدف تعیین شده برای تولید فولاد در سایت صنایع انرژی بر پارسیان– لامرد برابر4 میلیون تن فولاد در سال است.
آلومینیوم
سند چشم انداز 20 ساله کشور صنعت آلومینیوم را از زمره صنایع پیش برنده توسعه صنعتی کشور قراردادهو توسعه آنرا درمناطق ویژهصنایعانرژی بر توصیهکرده است. هدف تعیین شده برای تولید آلومینیوم در سایت پارسیان برابر2/1 میلیون تن در سال است.
صنایع پتروشیمی
سایت صنایع انرژیبر به جهت نزدیکی به مجموعه پارس جنوبی (سایت 1و 2)، یکی از سایتهای ممتاز برای استقرار صنایع بالادست و پاییندست پتروشیمی است.
ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی حدود 18 میلیون تن، پیشبینی شده است.
آلومینا
با توجه به هدف تعیین شده برای تولید آلومینیوم، ظرفیت کارخانه تولید آلومینا 4 میلیون تن در سال درنظر گرفته شده است.
صنایع پایین دستی
علاوه بر صنایع اصلی، انتظار می رود که با راه افتادن صنایع پایه، شماری واحدهای تولیدی پایین دستی صنایع فوق، در منطقه ایجاد شود./
نظر شما