راه رسیدن به مقام محمود/میانبر اجابت دعا با گفتن یک «یاربّ»

یک استاد اخلاق با بیان اینکه نوافل، جبران مافات نمازهای واجب است، گفت: وقتی انسان در دل شب لذت خواب را نادیده بگیرد و لذتی بالاتر را بخواهد و نماز شب را به پا دارد، به تعبیر قرآن به مقام محمود دست می‌یابد.

حجت الاسلام والمسلمین «ابراهیم بهاری» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان در شرح دعای بیست و هشتمین روز از ماه مبارک رمضان، اظهار کرد: رسول خدا(ص) در دعای این روز بیان می کنند: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واكْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیكَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین ؛ خدایا زیاد كن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامى دار در آن به حاضر كردن و یا داشتن مسائل و نزدیك گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیله‌ها اى آنكه سرگرمش نكند اصرار و سماجت اصراركنندگان.»

 

این استاد اخلاق تصریح کرد: این دعا انسان را به لذاتی می رساند که ظرف 27 روز گذشته در پی آنها بوده است چراکه طلب افزایش لذت انجام مستحبات در وجود انسان را می خواهد.

 

وی با بیان اینکه نوافل به نمازهای مستحبی گفته می شود، گفت: رسول خدا(ص) در دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان، چشیدن لذات این نمازها را از خدای متعال مسئلت می دارد، چراکه ایشان به اهمیت و برکات نماز واقف است و می فرماید: «نماز معراج مومن است»، «نماز عمود و ستون دین است» و «نماز چشم من است».

 

حجت الاسلام بهاری اضافه کرد: خدا در قرآن می فرماید: «اِنَّ الصَّلـاَةَ تَنهَی عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنكَر»، باید توجه داشت انسان وقتی امری را تکرار کرد و در این تکرار حضور قلب داشت آن عمل ملکه رفتار و سبک زندگی اش می شود وقتی نماز چنین جایگاهی در زندگی ما یافت آنگه است که با بازدارندگی از فحشاء و منکرات فرصت تحولات بنیادین و تعالی را برای ما فراهم می کند.

 

این استاد حوزه علمیه در ادامه بیان کرد: نوافل، جبران مافات نمازهای واجب است؛ وقتی کسی قبل از نماز ظهر، هشت رکعت نافله و برای نماز عصر هشت رکعت نافله بخواند، همچنین برای نماز مغرب چهار رکعت نافله بخواند و نماز عشاء را خوانده و دو رکعت برای آن هم نافله می خواند، طعم لذت واقعی نماز را می چشد.

 

وی تاکید کرد: وقتی انسان در دل شب لذت خواب را نادیده بگیرد و لذتی بالاتر را بخواهد و نماز شب را به پا دارد، بالاترین مقامات را به دست می آورد. پیامبر(ص) می فرمایند: اگر می خواهید در دنیا و آخرت روسفید شوید، محبوب قلب ها شوید، مالتان افزون شود، طهارت برون و درون بیابید ... نماز شب بخوانید.

 

حجت الاسلام بهاری در ادامه ابراز کرد: قرآن وقتی بندگان را به نماز شب دعوت می کند، این نماز را لطف بی بدیل خدا به بندگان می داند. کسانی که با لذت نماز شب آمیخته و عجین می شوند، چنان فضایلی می یابند که خدای متعال درباره شان می فرماید: در چنین حالی وقتی یک بار بگویی یارب! به قدری بر تو ارزانی می کنم که در ذهن ها نگنجد.

 

وی با بیان اینکه در قرآن درباره نمازهای واجب با عباراتی همچون «أَقِمِ الصَّلَاةَ» به بندگان امر شده است، گفت: اما همین قرآن به بندگان می گوید اگر می خواهید به مقام محمود دست یابید، نماز شب بخوانید. نماز شب بر پیامبر(ص) واجب و برای غیر ایشان مستحب است. اگر لذت نافله شب در جان بنده ای بنشیند، به مقام محمود بار می یابد.

 

این کارشناس مذهبی با اشاره به عبارت «واكْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ» در ادامه دعای روز بیست و هشتم از ماه مبارک رمضان، بیان کرد: باید توجه داشت ما نمی دانیم کی از دنیا می رویم اما در قرآن تصریح شده که خدا از هر چه در آشکار و نهان است، سوال می پرسد و انسان جزای همه اعمال خویش را می بیند: «فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ ، وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ».

 

وی اضافه کرد: لذا پیامبر(ص) فرمودند: دنیا جای عمل است تا در دنیا هستید از اعمال تان مراقبت کنید، مبادا دست خالی بمانید. در آخرت از تک تک اعضاء و جوارح ما سوال می شود در حالی که لب ها دوخته شده است و این اعضا و جوارح ما است که پاسخ می دهند.

 

حجت الاسلام بهاری با اشاره به ادامه این دعا با عبارت «وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیكَ من بینِ الوسائل»، تاکید کرد: شاید منظور از این نزدیک شدن در این عبارت، همین اعضا و جوارح باشد که باید از خدا اطاعت کنند، چراکه نافرمانی از او، شقاوت ابدی را برای انسان به دنبال دارد. یا شاید هم بتوان گفت در میان همه آنچه در دنیا می تواند دست ما را بگیرد ما فقط به وسیله های مدنظر تو یعنی به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) ایشان نزدیک و متوسل می شویم چنان که قرآن می فرماید: «وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ».

 

وی با اشاره به ختم دعای این روز با عبارت «یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین»، خاطرنشان کرد: یعنی از خدایی استمداد می طلبیم که مشغولیت به بنده یا بندگان دیگر، او را از ما باز نمی دارد چنان که اگر همه مخلوقات در آن واحد با وی سخن بگویند، ذات اقدس خدا همه را می شنود برای همین است که در دعای می خواهیم: «وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ». خوش به حال بندگانی که در مقام قرب قرار می گیرند.

 

کد خبر 797057

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha