روز قدس؛ نماد صف‌بندی حق و باطل/دلایل شرعی حمایت از مردم فلسطین

حجت الاسلام «حامد ملکوتی تبار» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، با بیان اینکه راهپیمایی روز قدس با پیشنهاد امام خمینی(ره) در آخرین جمعه ماه رمضان، برگزار می شود، اظهار کرد: امام راحل فرمود: روز قدس روز اسلام است.

رایزن سابق فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سودان ادامه داد: روز قدس یکی از استراتژی های جمهوری اسلامی ایران بوده و از مبانی فکری و اعتقادی نظام به حساب می آید، به بیان دیگر دفاع از مظلومین و ستمدیدگان در هر کجای عالم که باشند، وظیفه ما است. از طرف دیگر بر اساس آیات قرآن وظیفه داریم که از مظلوم دفاع کنیم و در مقابل ظالم بایستیم، خداوند در آیه نهم سوره مبارکه «تکویر» می فرماید: «بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ» (به كدامين گناه كشته شده است). همین آیه برای حمایت از مظلوم کافی است.

وی در ادامه گفت: روایتی از حضرت امیر(ع) وجود دارد که فرمودند: «انْصُرْ الْمَظْلُومَ أََخَاكَ أَوْ غَيْرَ أَخِيکَ» (از مظلوم حمايت بكن چه از قبيله‌ات باشد چه نباشد). بنابراین دفاع از مظلوم جزو مبانی اعتقادی ما است، از طرف دیگر پذیرش هرگونه سلطه از سوی کافران بر سرزمین مسلمانان نفی شده و بر همه مسلمانان واجب است که هرگونه سلطه کافران را از سرزمین شان دور کنند، چنانچه خداوند در آیه 141 سوره مبارکه «نساء» می فرماید: «... وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا». در این آیه قاعده «نفی سبیل» اشاره شده است.

حجت الاسلام ملکوتی تبار تصریح کرد: در روایتی از حضرت رسول(ص) است که فرمود کسی که شب اش را به صبح برساند و به امور مسلمانان توجهی نداشته باشد، مسلمان واقعی نیست. همچنین آن حضرت(ص) فرمودند: کسی که ندای فریادخواهی کسی را بشنود که صدا می زند ای مسلمین به کمک ام بشتابید و به آن فرد توجهی نکند، مسلمان نیست. در این روایت قید مسلمان بودن شخص نیامده است. حتی غیر مسلمان فریاد بزند کمک کنید باید به کمک او شتافت.

این کارشناس بین الملل با بیان اینکه روز قدس یک نماد واقعی صف بندی اهل حق و اهل باطل است، افزود: کسانی که مدافع ملت مظلوم فلسطین باشند در واقع به ندای دین خدا لبیک گفته اند. ما یا مسلمان هستیم یا نیستیم، اگر معتقد و مسلمان هستیم باید مبانی اسلامی را سرمشق خود کنیم.

وی ادامه داد: آنچه که در قرآن و روایات آمده، این است که حمایت از مظلوم بدون هیچ بحثی باید صورت پذیرد، اینجا قید دین و مذهب مطرج نیست، بر همه مسلمانان واجب است که به حمایت مظلوم برسند و به هر شکلی که می توانند ظلمِ ظالم را دفع کنند، جمله نادرستی که می گویند «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» اولا جایگاه کاربرد این جمله اینجا نیست و بعد اینکه ما یک خانه هستیم یعنی فلسطین و یمن و بحرین و افغانستان و مردم مظلوم عراق و سوریه یک خانه و خانواده ایم و اگر ظلم و ستم و تجاوزی از سوی دشمنان به هر کدام از آنان بشود در واقع به خانه ما تجاوز شده و واجب است که از آنها حمایت کنیم.

حجت الاسلام ملکوتی تبار در مورد برگزاری راهپیمایی روز قدس و تاثیر آن بر تنویر افکار عمومی جهان گفت: برپایی تظاهرات بار سیاسی فراوانی دارد، زمانی که رایزن فرهنگی در سودان و کویت بودم، شاهد بودم که برگزاری این تظاهرات و حضور مردم به عنوان پشتیبان های اصلی هر حکومت و ملت و کشوری، بار سیاسی بسیار گسترده ای دارد و موضع آن کشور را در عرصه های بین المللی و در معاملات و تعاملات بسیار تغییر می دهد.

وی تاکید کرد: وقتی ملت ایران به خیابان می آید و اعلام حمایت از روز قدس می کند رژیم صهیونیستی و آمریکا عقب می نشینند و سرعت شان در پیشروی هایی که در منطقه دارند، کم می شود. این کمترین فایده این تظاهرات خیابانی است و البته این پیام را دارد که این ملت ها همه پشت هم و متحد هستند و علیه نقشه های شوم دشمن صهیونیستی به مبارزه برخاستند.

ملکوتی تبار در پاسخ به این پرسش که چرا حتی فرهیختگان سیاسی در دانشگاه های جهان، از این رژیم حمایت می کنند، گفت: شبکه صهیونیستی، متاسفانه گلوگاه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورها را به دست گرفته اند و یکی از آن تریبون ها و گلوگاه ها نخبگان هر کشوری هستند که آنها در صدد جذب نخبگان هر کشور هستند که بتوانند از آن موقعیت ها حداکثر بهره مندی را داشته باشند، در این راستا هزینه های هنگفتی هم برای جذب و مشارکت گرفتن از آنها  می کنند تا رژیم غاصب اسراییل و اعمالش را رسمیت ببخشند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بعید می دانم به میزانی که ملت ها علیه رژیم اسراییل تظاهرات می کنند، حتی یک دهم و یا یک صدم آن را جایی شاهد باشیم و گروه و حزبی یک جایی به نفع رژیم صهیونیستی وارد میدان شوند، این گستردگی حضور ملت ها در مخالفت با این رژیم دلیل روشنی است که آنها پایگاه مردمی ندارند و با دلارها و امکاناتی که در اختیار دارند، سعی می کنند جایگاه خود را محکم کرده و خود را موجه جلوه دهند اما کار به جایی نمی رسد و آنچه که سرنوشت نهایی را تعریف می کند همین اتحاد مردم و آمدن آنها به صحنه است.