حجت الاسلام والمسلمین «ابراهیم بهاری» در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان و در شرح دعای بیستمین روز از ماه مبارک رمضان، اظهار کرد: پیامبر(ص) در این دعا بیان می دارند: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ وَ وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین؛ خداوندا، در این روز درهای بهشت‌ها را به روی من بگشا و درهای آتش دوزخ را ببند، مرا توفیق تلاوت قرآن عطا فرما، ای نازل‌کننده آرامش در دل‌های مؤمنان».
این استاد اخلاق ادامه داد: این دعا که پایان‌بخش دعاهای دهه دوم از ماه مبارک رمضان است نشان از درخواست نهایت رافت و لطف و اوج برای انسان دارد؛ حضرت رسول(ص) در این دعا خود را در سایه رشدی از برکات رمضان می بینند که از خدای عالم خواسته ای صریح برای آخرت دارند و بیان می دارند: خدایا درهای بهشت را به روی من بگشا.
وی تصریح کرد: این گشودگی یعنی من قدم هایی را برداشته ام و از تو هم استعانت می طلبم، یعنی چون حسنات را در خود افزایش داده و سیئات و شرور فردی و اجتماعی را از خود دور کرده ام و می دانم چه چیز من را به بهشت تو می رساند، آن را درخواست می کنم. می دانم بهشت بهایی دارد و آن ترک گناه است و لذا با شدت و همه وجود نسبت به ترک گناه اقدام کرده ام.
حجت الاسلام بهاری با بیان اینکه پیامبر(ص) در ادامه عرضه می دارند: «واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ»، اضافه کرد: بنابر روایات در ماه مبارک رمضان دست و پای شیطان در غل و زنجیر است و درهای رحمت الهی گشوده می شود. و این گشایش در پی اطاعت از خدا و رسولش است چون فقط این طاعت راه رستگاری در دنیا و آخرت است.
این استاد حوزه علمیه تاکید کرد: این دو فراز یعنی بستن درهای جهنم و سکونت در بهشت اعلا، نیازمند ترک گناه و اقدام به انجام خیرات و حسنات و عمل به هر آنچه مرضی خدا است، می‌باشد. چنان که امیرالمومنین(ع) به فرزندشان امام حسن(ع) فرمودند: هر چه برای خود دوست می داری، برای مردم هم بپسند و ناپسند بدار برای مردم هر آنچه را دوست نداری مردم برای تو روا بدارند.
وی اضافه کرد: بنابر فرموده قرآن اگر از ضدارزش ها مثل عیب جویی، تفاخر و غرور، آرزوهای باطل، خودستایی و تجسس، غیبت، قسم های دروغ، ممانعت از کارهای خیر و ... پرهیز کنیم، از جهنم فاصله گرفته و رحمت الهی را به خود جلب می کنیم.
حجت الاسلام بهاری ابراز کرد: کسانی که اهل جهالت و سطحی نگری، تقلید کورکورانه، اشاعه فحشاء مال اندوزی، قلدری، تجاوز به حقوق دیگران و امثال آن نیستند و به مقدسات توهین نمی کنند و برای حقیقت الهی احترام قائل هستند، بهشت برین جایگاه شان می شود.
وی تصریح کرد: حضرت رسول(ص) در ادامه دعا بیان می دارند: «وَ وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ»، یعنی از قرائت قرآن به مرحله تلاوت آیات نورانی وحی رسیده و توان و قدرت فهم و درک و عمل به قرآن را بیابیم، کسی که با قرآن مانوس شود، تسیلم رضای الهی می شود و شجاعت و مهربانی و دلسوزی و راستی و صداقت را فرا می گیرد.
این استاد اخلاق تاکید کرد: چنین کسی در سخن استوار و در عمل متواضع و در مقابل کفار شدیدالعمل می شود، اهل برادری و اخوت، صلح و عدالت و صله رحم است و خشمگین نمی شود. باید توجه داشت انس با قرآن سبب حُسن استماع می شود، خوب شنیدن و خوب تعقل کردن از آثار رفاقت با قرآن است، قرآن به انسان ادب و اکرام به یتیم و پناه بردن به خدا از شرّ شیاطین را یاد می دهد چنان که یادمان می دهد بگوییم: «قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِک مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینَ».
وی با اشاره به فراز پایانی این دعا یعنی «یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین» خاطرنشان کرد: اگر کسی با قرآن مانوس شد، آرامش و جلالت و جبروت و وقار می یابد. امید است زندگی ما در بیستمین روز با عمل به قرآن نورانیت بیابد.
نظر شما