«سعیده جوکار» با بیان اینکه غیبت به معنای بدگویی پشت سر دیگران، از گناهان کبیره‌ای که دین اسلام به شدت از آن نهی کرده است، افزود: قرآن این گناه را همچون خوردن گوشت انسان مرده توصیف کرده و در روایات گناه آن شدیدتر از زنا معرفی شده، غیبت از رذایل اخلاقی، صفات ناپسند و از گناهان کبیره و از علائم ضعف ایمان است.
یک پژوهشگر علوم اجتماعی در استان مرکزی ادامه داد: علاوه بر ارتکاب غیبت، گوش دادن به غیبت نیز حرام است، این گناه پایمال کردن حق الناس به شمار می‌آید از این رو بنابر برخی روایات، توبه از آن مشروط به گذشت کردن غیبت‌شونده است.
وی با اشاره به اینکه غیبت از گناهان کبیره است که در قرآن از آن به خوردن گوشت برادرِ مرده تعبیر شده است، افزود: در روایات هم تعبیرات شدید اللحنی نسبت به غیبت کننده آمده است.
جوکار گفت: پیامبر(ص) درحدیثی می فرماید: هر کس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
وی ادامه داد: غیبت علاوه بر سیاه کردن روح و روان انسان، محیط اجتماعی انسان‌ها را نیز آلوده کرده و برخلاف هدف دین، موجب نفرت و دشمنی انسان‌ها با هم خواهد شد، امنیت روانی را از بین برده و در عادی شدن و گسترش گناهان نقش ایفا می‌کند.
این کارشناس ارشد علوم اجتماعی در استان مرکزی گفت: عالمان اخلاق برای ترک این گناه راهکارهایی چون تفکر در آیات و روایات مذمت غیبت و دقت در آنها، تفکر در مرگ، ترک زمینه غیبت، مراقبه و محاسبه بیان کرده‌اند.
وی رسوایی در میان مردم، افتادن از چشم مردم، انتقال حسنات غیبت کننده به فرد مورد غیبت وانتقال سیئات غیبت شونده به غیبت کننده و... از جمله نتایج غیبت کردن برشمرد.
این پژوهشگر علوم اجتماعی، تربیت نفس برای خودداری از غیبت، مهار زبان ومحاسبه و مراقبه را از راهکارهای ترک گناه مذموم کبیره غیبت دانست.
وی تصریح کرد: بنابر احادیث، خاموشی کلید راحت دنیا و آخرت است؛ زیرا انسان خاموش در زندگی دنیا از بسیاری از خطرات و زیان ها که محصول بی نظمی زبان و بی بندوباری عضور در گفتار است، در امان می ماند و کم گویی و خاموشی موجب مصون ماندن از لغزش ها و خطاهاست، چرا که اکثر گناهان منشأش زبان است و چون زبان محبوس شود، بدون شک انسان از اکثر گناهان به خصوص ظلم در حق دیگران محفوظ خواهد ماند.
جوکار با بیان اینکه خداوند مهربان خاموشی را برای جاهل، شر و حجاب از عیوب درونی و برای عالم و دانشمند، سکوت را از نیت قرار داده ادامه داد: جاهل چون بدون علم و معرفت است، هر گاه ملازم و مصاحب خاموشی باشد، احوالات درونش نزد مردم پوشیده و به خاطر این پوشیدگی از رسوایی و افتضاح مصون است.
نظر شما