به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از «rfa »،مسلمانانی که در اردوگاه های به اصطلاح آموزشی در «سین کیانگ» چین نگهداری می شوند تحت شکنجه های مختلف قرار دارند اما عجیب ترین رفتاری که با آنها می شود و به تازگی فاش شده این است که تنها هر دو هفته یک بار اجازه گریه کردن دارند.
یکی از زنانی که در یکی از بازداشتگاه های سین کیانگ نگهداری می شود در این باره می گوید: «آنها به ما هر دو هفته یک بار تنها یک ساعت وقت برای گریه کردن می دهند.»
به گفته این زن که نامش « Guzire Awulqanqizi» است و در اردوگاه « Dongmehle» از جولای 2017 تا اکتبر 2018 زندانی بوده است ،افرادی که در این بازداشتگاه ها نگه داشته می شود 14 روز برای مطالعات اجباری سیاسی که با هدف شستشوی مغزی آنها صورت می گیرد تحت فشار و استرس هستند اما حق گریه کردن ندارند.
Guzire می گوید: «هر دو هفته یک بار وقت گریه به زندانی ها داده می شود و می گویند که حالا می توانید گریه کنید، اما اگر در مواقع دیگر وقتی که احساس نیاز می کنیم گریه کنیم ما را تهدید می کنند و می گویند که به اردوگاه های دیگر با شرایط سخت تر فرستاده می شویم.»
او می گوید که مقامات مسئول در این اردوگاه ها برای زندانی ها ساعت گریه تعیین می کنند چون می دانند که آنها تحت فشار هستند اما قائل بر این هستند که اشک ها فقط باید در ساعت هایی که آنها اجازه می دهند،سرازیر شود!
« Guzire» می افزاید:«آنها می ایستادند و ما را تماشا می کردند در حالی که در هر کلاس پنج معلم و دو افسر پلیس بودند. وقتی آنها به من می گفتند گریه کن من نمی توانستم ،اشک های من نمی آمدند و تنها احساسی که داشتم احساس تحقیر شدن بود.»
مقامات چینی در آنچه برخی از منتقدان از آن به عنوان کمپین «پاکسازی قومی مسلمانان» یاد می کنند از اواخر سال 2017 تا کنون اقدام به زندانی کردن صدها هزار اقلیت مسلمان در اردوگاه های کار اجباری کرده اند.
دولت پکن سالهاست که به عناوین مختلف به نقض حقوق بشر محکوم میشود اما این محکومیت در پس قدرت اقتصادی و نظامی این دولت پنهان شده است.
رفتار ظالمانه حکومت کمونیستی چین با مسلمانان اویغور سال هاست که مورد بی توجهی جوامع بین المللی قرار گرفته است.
مسلمانان اویغور در ایالت «سین کیانگ» چین هرگز نمی توانند شعائر اسلامی را آزادانه به جای بیاورند.
مسلمانان ترک تبار «اویغور» ساکن در ایالت سین کیانگ با جمعیتی بالغ بر 8 میلیون نفر، در اثر سیاست های ضد اسلامی حکومت مرکزی چین زندگی سختی را می گذرانند.
سین کیانگ از سالها پیش و در پی تصرف ترکستان شرقی به نقشه چین اضافه شد و در دهه های اخیر با سیاست های دولت مرکزی همواره مردم بومی آن زیر فشارهای گوناگون بوده و از کمترین امکانات موجود در بخش های دیگر چین محروم هستند.
نظر شما