به گزارش خبرگزاری شبستان، در ابتدای مراسم رونمایی از دومین آلبوم مستقل کوارتت شهرزاد، فیلمی از اعضای این کوارتتپخش شد که در آن درباره‌ی مراحلِ تولید این اثر توضیحاتی را می‌دادند، پس از آن «هوشیار خیام» آهنگساز به توضیحاتی درباره‌ی اثر پرداخت: «من آهنگسازم و آهنگساز قرار است بیش از آن که سخن بگوید، آوازش را بخواند ، اصواتش را بجوید و نغمه‌هایش را بیابد. گاهی بی سخن اما این راه پیموده نمی‌شود. در شهری که زنان و مردان بزرگش، همچون درختان کهن‌سالش و همچون عمارت‌های قدیمش با پنجره‌های بلند و بی هراس، یکی یک از بین ما می‌روند و جایشان دیگر پر نمی شود، ما تنهایی خود را در اصوات می‌جوییم و راه را دست در دست با اصوات می‌پیماییم.»
او ادامه داد: «ما موسیقی دان های کلاسیک غربی نام گرفتیم چون که ساز در دست‌مان نامی غربی دارد. به واسطه ساز، انتظار وامداری مغرب زمین از ما رفت، گاه حتا مُهر مغربی بر پیشانی ما خورد، اما اگر هشتصد سال تاریخ موسیقی کلاسیک غرب، با آن همه زیبایی و عمقش، با تمام تنوع بی بدیلش شگفتی مان را بر می انگیزد، ریشه ی دیگرمان در موسیقی و فرهنگ اقلیممان است. ریشه‌های من در موسیقی جلیل شهناز است، با آواز و رقص های آذری بزرگ شدم، خود را شاگرد هوشنگ ظریف می‌دانم و لحظه‌های آنی و بی‌خبری بداهه‌های حسین علیزاده را در خلوت نت کرده و آموخته‌ام. از باخ و دوفایی تا منصوریان و کانچلی، این اقیانوس با هر موجش، نقره‌هایش را به صورتمان می پراکند و خیس و عطرآگین مان می‌کند. موسیقی کلاسیک غرب یکی از این دریاهای پهناور است که با هزاران خلیج به دیگر دریاهای موسیقی راه می‌یابد، هیچ یک از دیگری جدا نیست، هیچ‌یک بی تاثیر از دیگری نیست. نه خاور، نه باختر، نه شمال، نه جنوب، که همه با هم زبان موسیقی ما را شکل می دهد.»
«خیام» همچنین به این مساله اشاره داشت که: ««سوی دیگر» موسیقی ما، موسیقی جهان است و ما نیز بخشی از آن، از موسیقی «خیال خوانی» هندوستان تا آوازهای بلغار، موسیقی کولی و عبری و عرب و کردی و همه موسیقی‌های دیگر، که همه به درستی «کلاسیک» نام می‌گیرند و ریشه‌های موسیقایی ما را شکل می دهند. از زریاب که نغمه‌های آندولوس را شکل می دهد تا امروز که موسیقی آندولوس، ما را شکل می دهد، همه پلی است که ما را به اصلِ خود و به اساسِ صوت، به مفهوم مجرد زیبایی نزدیک تر می‌کند.»
در ادامه بار دیگر فیلمی از اعضای کوارتت پخش شد که طی آن «تینا جامه‌گرمی» نوازنده‌ی ویولون درباره‌ی شکل‌گیری کوارتت توضیح داد: «من به همراهِ نگار نوراد، تصمیم گرفتیم تا کوارتتی را شکل دهیم که تا امروز به فعالیت‌هایش ادامه می‌دهد؛ در این میان از «هوشیار خیام» آهنگسازی که آشنایی‌مان به بیش از 20 سال بازمی‌گردد، خواستیم تا اثری را در اختیارمان قرار دهد که آن «سوی دیگر» بود. این قطعه بسیار پیچیده بود و ما مدت زمانی طولانی صرفِ تمرین برای اجرایش کردیم.»
«تینا جامه‌گرمی» همچنین به این مساله اشاره داشت که در ضبطِ استودیویی اثر «نیلوفر سهی» به عنوان نوازنده‌ی ویولون‌آلتو حضور داشت که به علت مهاجرت او به خارج از کشور برای تحصیل، هم‌اکنون «لعیا اعتمادی» به عنوان نوازنده‌ی ویولون آلتو با کوارتت همکاری می‌کند و در اجراهای اثر نیز حضور داشته است.
«نگار نوراد» نیز از همکاری طولانی مدت اعضای کوارتت گفت و اینکه آشنایی‌شان با «هوشیار» خیام به زمانی باز می‌گردد که در هنرستان موسیقی تحصیل می‌کردند. «یگانه حسینی‌نیا» نیز از اجرای این قطعه ابراز خوشحالی کرد.
اما «تهمورس پورناظری» آهنگساز و نوازنده‌ی نامدار از روند شکل‌گیری این کوارتت گفت: «خیلی خوشحالم که همکاری بارانا و کوارتت شهرزاد در این سال‌ها توانست اثراتی را به وجود آورد که برای من بسیار دل‌پنسد است. این همکاری برای من جذابیت‌هایی دارد که از جمله‌ی آن این است که چهار دختر ایرانی که نمونه‌هایی از مادران آینده‌ی این سرزمین هستند، توانسته‌اند موسیقی هنری و با ارزش را با زحمت فراوان و پیگیری بسیار به سرانجام برسانند.»
نظر شما